الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =12
    | تعداد جلد =12
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =28258
    | کد پدیدآور =03813
    | کد پدیدآور =03813
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۳: خط ۳۳:


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    [[صالح، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]]، معتقد است که قرآن نقش بسزایی در تطور علم لغت داشته است و این چیزی است که علمای تفسیر را برانگیخته تا به کشف اسرار اعجاز قرآن و شرح مفرداتی از قرآن که متصف به فصاحت است و نیز توضیح واژگان جادویی قرآن که محیر العقول هستند، بپردازند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6</ref>.
    [[صالح، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]]، معتقد است که قرآن نقش بسزایی در تطور علم لغت داشته است و این چیزی است که علمای تفسیر را برانگیخته تا به کشف اسرار اعجاز قرآن و شرح مفرداتی از قرآن که متصف به فصاحت است و نیز توضیح واژگان جادویی قرآن که محیر العقول هستند، بپردازند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/6 ر.ک: مقدمه، ج1، ص6]</ref>.


    نویسنده این اثر را به مدت پنج سال نوشته و سعی نموده تفاسیری از قرآن را که خالی از ترکیب مفردات قرآن است و یا اینکه کمتر به این مسئله پردخته‎اند، تکمیل نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
    نویسنده این اثر را به مدت پنج سال نوشته و سعی نموده تفاسیری از قرآن را که خالی از ترکیب مفردات قرآن است و یا اینکه کمتر به این مسئله پردخته‎اند، تکمیل نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/6 ر.ک: همان]</ref>.


    ایشان ترکیب آیات قرآن را به‎ترتیب از سوره حمد آغاز و به سوره ناس ختم نموده است. ایشان ذیل هر آیه، مفرادت آن آیه را آورده و به ترکیب و گاه تجزیه آنها پرداخته است. برای روشن شدن روش کار نویسنده به دو نمونه از آن اشاره می‎شود:
    ایشان ترکیب آیات قرآن را به‎ترتیب از سوره حمد آغاز و به سوره ناس ختم نموده است. ایشان ذیل هر آیه، مفرادت آن آیه را آورده و به ترکیب و گاه تجزیه آنها پرداخته است. برای روشن شدن روش کار نویسنده به دو نمونه از آن اشاره می‎شود:
    # [[صالح، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]] کتاب را با ترکیب '''بسم الله الرحمن الرحيم''' (حمد: 1)، آغاز نموده است. او می‎گوید: «باء» در «بسم» حرف جر است که علما در آن اختلاف نموده اند؛ برخی معتقدند این حرف در اینجا برای استعانت و گروهی دیگر معتقدند برای سببیت... استعمال شده است. «سم» مجرور به حرف بای جاره و علامت جر آن کسره است. اصل آن «اسم» بوده که الف آن به‎خاطر اختصار افتاده است. «اسم» اضافه به «الله» شده است. «الله» لفظ جلاله و مجرور به اضافه و علامت جر آن کسر است. «الله» در اصل «الإله» بوده که همزه آن به‎خاطر اختصار حذف شده و لام در لام ادغام شده و مشدد گردیده است. برخی درباره اینکه اصل «الله» چه بوده نظرات دیگری دارند که نویسنده به آنها نیز اشاره نموده است. «الرحمن الرحيم» دو صفت برای لفظ جلاله «الله» و مجرور هستند و علامت جر آنها کسره ظاهر است. دلیل مشدد شدن «راء» به خاطر قلب لام به راء و یا ادغام لام به راء است... و به‎خاطر این است که «راء» از حروف شمسی است. «رحمن» بر «رحیم» مقدم شده؛ زیرا رحمن اسم خاص خداوند است و رحیم اسم مشترک برای خداوند و غیر خداوند است...<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص7-8</ref>.
    # [[صالح، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]] کتاب را با ترکیب '''بسم الله الرحمن الرحيم''' (حمد: 1)، آغاز نموده است. او می‎گوید: «باء» در «بسم» حرف جر است که علما در آن اختلاف نموده اند؛ برخی معتقدند این حرف در اینجا برای استعانت و گروهی دیگر معتقدند برای سببیت... استعمال شده است. «سم» مجرور به حرف بای جاره و علامت جر آن کسره است. اصل آن «اسم» بوده که الف آن به‎خاطر اختصار افتاده است. «اسم» اضافه به «الله» شده است. «الله» لفظ جلاله و مجرور به اضافه و علامت جر آن کسر است. «الله» در اصل «الإله» بوده که همزه آن به‎خاطر اختصار حذف شده و لام در لام ادغام شده و مشدد گردیده است. برخی درباره اینکه اصل «الله» چه بوده نظرات دیگری دارند که نویسنده به آنها نیز اشاره نموده است. «الرحمن الرحيم» دو صفت برای لفظ جلاله «الله» و مجرور هستند و علامت جر آنها کسره ظاهر است. دلیل مشدد شدن «راء» به خاطر قلب لام به راء و یا ادغام لام به راء است... و به‎خاطر این است که «راء» از حروف شمسی است. «رحمن» بر «رحیم» مقدم شده؛ زیرا رحمن اسم خاص خداوند است و رحیم اسم مشترک برای خداوند و غیر خداوند است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/7 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص7-8]</ref>.
    # ایشان آیه دوم سوره فاتحه را دو بخش «الحمد لله» و «رب العالمين» تقسیم نموده است. «الحمد» در «الحمد لله» مبتدا و مرفوع به ضمه است. لام در «لله» حرف جر و به معنای اختصاص آمده است. «الله» اسم مجروری است که علامت جر آن کسره است. جار و مجرور «لله» متعلق به خبر مبتدا که محذوف است، می‎باشد (الحمد مختص لله).
    # ایشان آیه دوم سوره فاتحه را دو بخش «الحمد لله» و «رب العالمين» تقسیم نموده است. «الحمد» در «الحمد لله» مبتدا و مرفوع به ضمه است. لام در «لله» حرف جر و به معنای اختصاص آمده است. «الله» اسم مجروری است که علامت جر آن کسره است. جار و مجرور «لله» متعلق به خبر مبتدا که محذوف است، می‎باشد (الحمد مختص لله).
    «رب» در «رب العالمين» صفت «الله» یا بدل از آن است که علامت جر آن کسره ظاهر است. «العالمين» مضاف‎الیه و علامت جر آن حرف «یاء» است؛ چون به قول بعضی، ملحق به جمع مذکر سالم می‎باشد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
    «رب» در «رب العالمين» صفت «الله» یا بدل از آن است که علامت جر آن کسره ظاهر است. «العالمين» مضاف‎الیه و علامت جر آن حرف «یاء» است؛ چون به قول بعضی، ملحق به جمع مذکر سالم می‎باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    خط ۵۶: خط ۵۶:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:علوم قرآنی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
     
    [[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]]
     
    [[رده:25 دی الی 24 بهمن(97)]]
     
    [[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]
    [[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]

    نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۹

    ‏الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل
    الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل
    پدیدآورانصالح، بهجت عبدالواحد (نويسنده)
    ناشردار الفکر
    مکان نشراردن - عمان
    موضوعقرآن - اعراب قرآن - صرف و نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد12
    کد کنگره
    ‏‏‎‏BP‎‏ ‎‏82‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏2‎‏الف‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل، تألیف نویسنده معاصر، بهجت عبدالواحد صالح و تصحیح «مؤسسة دارالكفر للطباعة و النشر و التوزيع»، کتابی است در ترکیب واژگان قرآن به زبان عربی.

    ساختار

    تعداد اجزای کتاب به تعداد سور قرآن است که در ابتدای آن مقدمه مؤلف و به دنبال آن ترکیب بسمله آمده است. بنا و تمرکز نویسنده بر ترکیب مفرادت قرآن بوده، لذا به نقش آنها در آیات اشاره نموده است و کمتر به تجزیه واژگان و مفردات قرآن پرداخته است.

    گزارش محتوا

    بهجت عبدالواحد، معتقد است که قرآن نقش بسزایی در تطور علم لغت داشته است و این چیزی است که علمای تفسیر را برانگیخته تا به کشف اسرار اعجاز قرآن و شرح مفرداتی از قرآن که متصف به فصاحت است و نیز توضیح واژگان جادویی قرآن که محیر العقول هستند، بپردازند[۱].

    نویسنده این اثر را به مدت پنج سال نوشته و سعی نموده تفاسیری از قرآن را که خالی از ترکیب مفردات قرآن است و یا اینکه کمتر به این مسئله پردخته‎اند، تکمیل نماید[۲].

    ایشان ترکیب آیات قرآن را به‎ترتیب از سوره حمد آغاز و به سوره ناس ختم نموده است. ایشان ذیل هر آیه، مفرادت آن آیه را آورده و به ترکیب و گاه تجزیه آنها پرداخته است. برای روشن شدن روش کار نویسنده به دو نمونه از آن اشاره می‎شود:

    1. بهجت عبدالواحد کتاب را با ترکیب بسم الله الرحمن الرحيم (حمد: 1)، آغاز نموده است. او می‎گوید: «باء» در «بسم» حرف جر است که علما در آن اختلاف نموده اند؛ برخی معتقدند این حرف در اینجا برای استعانت و گروهی دیگر معتقدند برای سببیت... استعمال شده است. «سم» مجرور به حرف بای جاره و علامت جر آن کسره است. اصل آن «اسم» بوده که الف آن به‎خاطر اختصار افتاده است. «اسم» اضافه به «الله» شده است. «الله» لفظ جلاله و مجرور به اضافه و علامت جر آن کسر است. «الله» در اصل «الإله» بوده که همزه آن به‎خاطر اختصار حذف شده و لام در لام ادغام شده و مشدد گردیده است. برخی درباره اینکه اصل «الله» چه بوده نظرات دیگری دارند که نویسنده به آنها نیز اشاره نموده است. «الرحمن الرحيم» دو صفت برای لفظ جلاله «الله» و مجرور هستند و علامت جر آنها کسره ظاهر است. دلیل مشدد شدن «راء» به خاطر قلب لام به راء و یا ادغام لام به راء است... و به‎خاطر این است که «راء» از حروف شمسی است. «رحمن» بر «رحیم» مقدم شده؛ زیرا رحمن اسم خاص خداوند است و رحیم اسم مشترک برای خداوند و غیر خداوند است...[۳].
    2. ایشان آیه دوم سوره فاتحه را دو بخش «الحمد لله» و «رب العالمين» تقسیم نموده است. «الحمد» در «الحمد لله» مبتدا و مرفوع به ضمه است. لام در «لله» حرف جر و به معنای اختصاص آمده است. «الله» اسم مجروری است که علامت جر آن کسره است. جار و مجرور «لله» متعلق به خبر مبتدا که محذوف است، می‎باشد (الحمد مختص لله).

    «رب» در «رب العالمين» صفت «الله» یا بدل از آن است که علامت جر آن کسره ظاهر است. «العالمين» مضاف‎الیه و علامت جر آن حرف «یاء» است؛ چون به قول بعضی، ملحق به جمع مذکر سالم می‎باشد[۴].

    وضعیت کتاب

    در انتهای هر جلد، فهرست محتویات آمده است. کتاب، فاقد پاورقی است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها