الإمام علي بن أبيطالب(ع) من حبه عنوان الصحيفة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضايل - احاديث | علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضايل - احاديث | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
مرکز | مرکز فرهنگی انتشاراتي منير | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = |مجلد1: 1417ق , | | سال نشر = |مجلد1: 1417ق , | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-5601-08-8 | | شابک =964-5601-08-8 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =04325 | ||
| کتابخوان همراه نور =04325 | | کتابخوان همراه نور =04325 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإمام علي بن أبيطالب من حبه عنوان الصحيفة'''، اثر [[رحمانی همدانی، احمد|احمد رحمانی همدانی]]، از نویسندگان معاصر است که آن را به زبان عربی در مناقب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] و برتری ایشان بر سائر مردم و زندگانی وی نوشته است. | '''الإمام علي بن أبيطالب من حبه عنوان الصحيفة'''، اثر [[رحمانی همدانی، احمد|احمد رحمانی همدانی]]، از نویسندگان معاصر است که آن را به زبان عربی در مناقب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] و برتری ایشان بر سائر مردم و زندگانی وی نوشته است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
در فصول پس از آن، روایاتی درباره افضلیت ایشان و اهل بیشتان بر جمیع خلائق نقل شده است؛ از جمله در حدیثی از رسول خدا(ص) وارد شده است که: نبوت هیچ نبی‌ای در عالم اشباح تکمیل نگردید، تااینکه ولایت علی و ولایت اهل بیت او بر آنها عرضه گشت و از آنها سؤال شد و آنها به اطاعت و ولایت آنها اقرار نمودند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/318 ر.ک: همان، ص318]</ref>. | در فصول پس از آن، روایاتی درباره افضلیت ایشان و اهل بیشتان بر جمیع خلائق نقل شده است؛ از جمله در حدیثی از رسول خدا(ص) وارد شده است که: نبوت هیچ نبی‌ای در عالم اشباح تکمیل نگردید، تااینکه ولایت علی و ولایت اهل بیت او بر آنها عرضه گشت و از آنها سؤال شد و آنها به اطاعت و ولایت آنها اقرار نمودند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/318 ر.ک: همان، ص318]</ref>. | ||
یا از امام باقر(ع) منقول است که فرمودند: ولایت ما | یا از امام باقر(ع) منقول است که فرمودند: ولایت ما اهلبیت، همان ولایت خداست و هیچ پیامبری مبعوث نشد، مگر به ولایت ما اهلبیت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/318 ر.ک: همان]</ref>. | ||
در فصل هشتم، سخنانی از علما و مورخین در افضلیت [[امام على(ع)|علی(ع)]] بر جمیع بشر نقل شده است؛ مثلاً[[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] می‌فرماید: واجب است اعتقاد به اینکه خدا مخلوقی را برتر از محمد(ص) و ائمه(ع) نیافریده و ایشان محبوبترین خلائق نزد خدا هستند... همچنین واجب است اعتقاد به اینکه خدا همه خلق را به‌خاطر پیامبر و اهل بیتش آفریده است و اگر آنها نبودند، خدا آسمان و زمین و بهشت و دوزخ و آدم و حوا و ملائکه و هیچ چیز دیگر را خلق نمی‌کرد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/332 ر.ک: همان، ص332]</ref>. | در فصل هشتم، سخنانی از علما و مورخین در افضلیت [[امام على(ع)|علی(ع)]] بر جمیع بشر نقل شده است؛ مثلاً[[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] می‌فرماید: واجب است اعتقاد به اینکه خدا مخلوقی را برتر از محمد(ص) و ائمه(ع) نیافریده و ایشان محبوبترین خلائق نزد خدا هستند... همچنین واجب است اعتقاد به اینکه خدا همه خلق را به‌خاطر پیامبر و اهل بیتش آفریده است و اگر آنها نبودند، خدا آسمان و زمین و بهشت و دوزخ و آدم و حوا و ملائکه و هیچ چیز دیگر را خلق نمی‌کرد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/332 ر.ک: همان، ص332]</ref>. | ||
در باب سوم، به چهار منزل از منازل آخرت و مواقف آن که [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در آنجا حضور می‌یابد اشاره شده است؛ از جمله احتضار، صراط، حوض کوثر<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/413 ر.ک: همان، ص413-520]</ref>. | در باب سوم، به چهار منزل از منازل آخرت و مواقف آن که [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در آنجا حضور می‌یابد اشاره شده است؛ از جمله احتضار، صراط، حوض کوثر<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/413 ر.ک: همان، ص413-520]</ref>. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۵: | ||
از پیامبر نقل شده است که: هرکس می‌خواهد به اسرافیل در هیبتش، به میکائیل در مقامش، به جبرائیل در جلالتش به آدم در تسلیم بودنش، به نوح در خشیتش، به ابراهیم در خلّتش، به یعقوب در حزنش، به یوسف در جمالش، به موسی در مناجاتش، به ایوب در صبرش، به یحیی در زهدش، به یونس در سنتش، به عیسی در ورعش و به محمد(ص) در حسب و خلقش نگاه کند، به [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بنگرد؛ همانا در او 90 خصلت از خصال انبیا است که خدا در او جمع نموده و در احدی قبل از او قرار نداده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/547 ر.ک: همان، ص547]</ref>. | از پیامبر نقل شده است که: هرکس می‌خواهد به اسرافیل در هیبتش، به میکائیل در مقامش، به جبرائیل در جلالتش به آدم در تسلیم بودنش، به نوح در خشیتش، به ابراهیم در خلّتش، به یعقوب در حزنش، به یوسف در جمالش، به موسی در مناجاتش، به ایوب در صبرش، به یحیی در زهدش، به یونس در سنتش، به عیسی در ورعش و به محمد(ص) در حسب و خلقش نگاه کند، به [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بنگرد؛ همانا در او 90 خصلت از خصال انبیا است که خدا در او جمع نموده و در احدی قبل از او قرار نداده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/547 ر.ک: همان، ص547]</ref>. | ||
باب پنجم، در تبری از دشمنان آن حضرت است. در این راستا احادیث متعددی نقل شده است؛ از جمله ابن عاصم کوفی می‌گوید: به [[امام حسن عسکری(ع)]] عرض کردم: من از یاری شما با دستم عاجزم و جز موالات شما و برائت از دشمنانتان و لعن کردن آنها در خلوت، چیزی ندارم؛ بفرمایید حال من چگونه است؟ حضرت فرمودند: پدرم به من حدیث کرد که جدم رسول خدا(ص) فرمودند: کسی که نتواند ما | باب پنجم، در تبری از دشمنان آن حضرت است. در این راستا احادیث متعددی نقل شده است؛ از جمله ابن عاصم کوفی می‌گوید: به [[امام حسن عسکری(ع)]] عرض کردم: من از یاری شما با دستم عاجزم و جز موالات شما و برائت از دشمنانتان و لعن کردن آنها در خلوت، چیزی ندارم؛ بفرمایید حال من چگونه است؟ حضرت فرمودند: پدرم به من حدیث کرد که جدم رسول خدا(ص) فرمودند: کسی که نتواند ما اهلبیت را یاری کند، ولی دشمنان ما را در خلوت لعن نماید، خدا صدایش را به جمیع ملائکه می‌رساند و هنگامی که صدای او به ملائکه برسد، آنها برای او استغفار می‌کنند و می‌گویند: «اللهم صل علی روح عبدك، هو الذي بذل في نصرة أولیائه جهده». خدایا اگر این بنده بیشتر از این توانایی داشت، انجام می‌داد. از جانب خدا ندایی می‌رسد که: ای ملائکه من، دعای شما را در حق بنده‌ام اجابت کردم و..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/791 ر.ک: همان، 791-792]</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۹۰: | خط ۸۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۲
| الإمام علي بن أبيطالب(ع) من حبه عنوان الصحيفة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رحمانی همدانی، احمد(نویسنده) |
| ناشر | مرکز فرهنگی انتشاراتي منير |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5601-08-8 |
| موضوع | علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احاديث علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضايل - احاديث |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38 /ر3الف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإمام علي بن أبيطالب من حبه عنوان الصحيفة، اثر احمد رحمانی همدانی، از نویسندگان معاصر است که آن را به زبان عربی در مناقب امیرالمؤمنین و برتری ایشان بر سائر مردم و زندگانی وی نوشته است.
ساختار
کتاب، متشکل است از مقدمه ناشر، مطالبی تحت عنوان «درر منثورة و ثمر مقتطفة»، مقدمه مؤلف و 5 باب به شرح زیر:
- باب اول (مناقب امام علی(ع)): دارای 24 فصل؛
- باب دوم (ادله برتری ائمه(ع) بر سائر مردم): دارای 8 فصل؛
- باب سوم (امام علی(ع) و چهار منزل و موقف از منازل و مواقف آخرت): دارای 4 فصل؛
- باب چهارم (تاریخ زندگی آن حضرت): دارای 30 فصل؛
- باب پنجم (تبری از دشمنان آن حضرت).
گزارش محتوا
در مقدمه ناشر نخست مناقب حضرت امیر(ع)، در قالب سه قسم تقسیم‌بندی شده، سپس مطالب کتاب بر اساس دو قسم اخیر این تقسیم‌بندی تحلیل گردیده و آنگاه از چاپهای کتاب سخن رفته است.[۱].
در ذیل عنوان «درر منثورة و ثمر مقتطفة»، روایات، اشعار و سخنانی از افراد سرشناس، پیرامون شخصیت حضرت امیر(ع) ذکر شده است.[۲].
در مقدمه مؤلف، مطالبی پیرامون فلسفه و حکمت وجوب نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، اهمیت ولایت و آیه تبلیغ ذکر شده است.[۳].
مطالب کتاب، شامل مباحثی در فضائل نفسانی و کمالات روحی هبه‌شده و اکتسابی حضرت امیر(ع) می‌باشد؛ مانند حدیث نورانیت، کیفیت خلق نور ایشان، اتحاد نور ایشان با نور پیامبر(ص)، بحث از عصمت و طهارت آن حضرت و سبقت در اسلام آوردن، فخر کردن ملائکه به خدمت نمودن به ایشان، واجب بودن حب ایشان و حرمت بغض نسبت به وی، یقین حضرت، عبادت و خوف و سخاوت، ایثار، حسن خلق، حلم، عفو، تواضع، هیبت، شجاعت، جهاد، نصیحت وی برای خدا و رسولش، ولایت تکوینی ایشان،علم ایشان به امور غیبی، جامع اضداد بودن وی و...
بخشی دیگر از مباحث، مربوط به سیره آن حضرت در امور شخصی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، تربیتی و غیره است.
در فصل اول از باب اول، بخشی از احادیثی که از طریق عامه پیرامون شأن و مقام امیرالمؤمنین وارد شده، نقل شده است؛ از جمله حدیثی از زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب است که از پدرش، او هم از جدش، از حضرت علی(ع) نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمودند: یا علی اگر بنده‌ای خدا را عبادت کند، مثل عبادتی که نوح در قومش کرد و برای او مانند کوه احد طلا باشد و در راه خدا انفاق نماید و عمرش چنان طولانی شود که هزار حج را پیاده انجام دهد، سپس بین صفا و مروه مظلوم کشته شود، ولی تو را دوست نداشته باشد، بویی از بهشت به مشامش نمی‌رسد و داخل بهشت نخواهد شد[۴].
در فصل سوم به حقیقت محمدیه و اقوال علما در این زمینه پرداخته شده و از علامه سلیمان حنفی شافعی در خطبه کتابش در «ينابيع المودة» نقل شده که: خدا کسی است که اول مرتبه از نور ذات خویش، حقیقت محمدیه را خلق کرد؛ حقیقتی که جامع عوالم غیبی و شهودی است و دارای مقامات ملکوتی و جبروتی می‌باشد و محمد(ص) را بهترین خلق قرار داده و مبدأ عوالم در ایجاد نهاده است و او را برزخی بین وجوب و امکان قرار داده است.[۵].
همچنین از علامه قسطانی نقل شده که: پیامبر(ص) جنس عالی بر جمیع اجناس و پدر اکبر برای جمیع موجودات است.[۶].
در فصل پنجم بیان شده که: نور رسالت و نور صاحب ولایت که خدا آن دو را قبل از هر چیز خلق کرده، متحد در جمیع خصال می‌باشند[۷].
در فصل ششم، بخشی از اخباری که اتحاد ولایت و رسالت را ذکر نموده‌اند، آورده شده؛ مانند این فرمایش پیامبر(ص): من و علی از نور واحد خلق شدیم، قبل از اینکه خدا حضرت آدم را خلق کند به مدت چهار هزار سال. زمانی که خدا حضرت آدم را خلق کرد، این نور را در صلبش قرار داد. پس پیوسته، این نور، واحد بود؛ تااینکه در صلب عبدالمطلب از هم جدا شدیم، درحالیکه نبوت در من و وصایت در علی بود[۸].
در باب دوم که درباره برتری ائمه بر سائر مردم است، روایاتی در این‌باره، در ذیل آیه تطهیر، از طریق عامه و از طریق خاصه نقل شده است.[۹].
در فصل دوم این باب، به مقایسه بین علی(ع) و سائر انبیا پرداخته شده است.[۱۰].
در فصول بعدی به آیاتی، همچون: شهادت، مباهله، آیه شاهد، آیه خیر البریه، بر افضلیت حضرت علی(ع) استدلال شده است.[۱۱].
در فصول پس از آن، روایاتی درباره افضلیت ایشان و اهل بیشتان بر جمیع خلائق نقل شده است؛ از جمله در حدیثی از رسول خدا(ص) وارد شده است که: نبوت هیچ نبی‌ای در عالم اشباح تکمیل نگردید، تااینکه ولایت علی و ولایت اهل بیت او بر آنها عرضه گشت و از آنها سؤال شد و آنها به اطاعت و ولایت آنها اقرار نمودند[۱۲].
یا از امام باقر(ع) منقول است که فرمودند: ولایت ما اهلبیت، همان ولایت خداست و هیچ پیامبری مبعوث نشد، مگر به ولایت ما اهلبیت[۱۳].
در فصل هشتم، سخنانی از علما و مورخین در افضلیت علی(ع) بر جمیع بشر نقل شده است؛ مثلاًشیخ صدوق می‌فرماید: واجب است اعتقاد به اینکه خدا مخلوقی را برتر از محمد(ص) و ائمه(ع) نیافریده و ایشان محبوبترین خلائق نزد خدا هستند... همچنین واجب است اعتقاد به اینکه خدا همه خلق را به‌خاطر پیامبر و اهل بیتش آفریده است و اگر آنها نبودند، خدا آسمان و زمین و بهشت و دوزخ و آدم و حوا و ملائکه و هیچ چیز دیگر را خلق نمی‌کرد[۱۴].
در باب سوم، به چهار منزل از منازل آخرت و مواقف آن که حضرت علی(ع) در آنجا حضور می‌یابد اشاره شده است؛ از جمله احتضار، صراط، حوض کوثر[۱۵].
در باب چهارم، به تاریخ زندگانی آن حضرت (از زمان تولد در کعبه تا شهادت در مسجد کوفه) و جمال و شمائل ایشان پرداخته شده است.
از پیامبر نقل شده است که: هرکس می‌خواهد به اسرافیل در هیبتش، به میکائیل در مقامش، به جبرائیل در جلالتش به آدم در تسلیم بودنش، به نوح در خشیتش، به ابراهیم در خلّتش، به یعقوب در حزنش، به یوسف در جمالش، به موسی در مناجاتش، به ایوب در صبرش، به یحیی در زهدش، به یونس در سنتش، به عیسی در ورعش و به محمد(ص) در حسب و خلقش نگاه کند، به علی بن ابی‌طالب(ع) بنگرد؛ همانا در او 90 خصلت از خصال انبیا است که خدا در او جمع نموده و در احدی قبل از او قرار نداده است.[۱۶].
باب پنجم، در تبری از دشمنان آن حضرت است. در این راستا احادیث متعددی نقل شده است؛ از جمله ابن عاصم کوفی می‌گوید: به امام حسن عسکری(ع) عرض کردم: من از یاری شما با دستم عاجزم و جز موالات شما و برائت از دشمنانتان و لعن کردن آنها در خلوت، چیزی ندارم؛ بفرمایید حال من چگونه است؟ حضرت فرمودند: پدرم به من حدیث کرد که جدم رسول خدا(ص) فرمودند: کسی که نتواند ما اهلبیت را یاری کند، ولی دشمنان ما را در خلوت لعن نماید، خدا صدایش را به جمیع ملائکه می‌رساند و هنگامی که صدای او به ملائکه برسد، آنها برای او استغفار می‌کنند و می‌گویند: «اللهم صل علی روح عبدك، هو الذي بذل في نصرة أولیائه جهده». خدایا اگر این بنده بیشتر از این توانایی داشت، انجام می‌داد. از جانب خدا ندایی می‌رسد که: ای ملائکه من، دعای شما را در حق بنده‌ام اجابت کردم و..[۱۷].
وضعیت کتاب
فهرست مطالب کتاب، در ابتدای آن ذکر شده است. پاورقی‌ها مربوط به ذکر منابع کتاب می‌باشد.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه ناشر، ص27-29
- ↑ ر.ک: «درر منثورة و ثمر مقتطفة»، ص33-36
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص37-42
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص45
- ↑ ر.ک: همان، ص60
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص69
- ↑ ر.ک: همان، ص77
- ↑ ر.ک: همان، 213-232
- ↑ ر.ک: همان، ص233
- ↑ ر.ک: همان، ص249-317
- ↑ ر.ک: همان، ص318
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص332
- ↑ ر.ک: همان، ص413-520
- ↑ ر.ک: همان، ص547
- ↑ ر.ک: همان، 791-792
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.