الانتفاضات الشيعية عبر التاريخ: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==')
    جز (جایگزینی متن - '<references/>↵==منابع مقاله==↵' به '<references/> ==منابع مقاله== ')
     
    (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[حسنی، هاشم معروف]] (نويسنده)
    [[حسنی، سید هاشم معروف]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏239‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏8‎‏
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏239‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏8‎‏
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =18219
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14392
    | کتابخوان همراه نور =14392
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهام زدایی)}}
    '''الانتفاضات الشيعيّة عبر التاريخ'''، به زبان عربى، تأليف نويسنده لبنانى، [[حسنی، هاشم معروف|هاشم معروف الحسنى]] است كه در آن به بررسى جنبش‌هاى شيعى در طول تاريخ پرداخته است.
    '''الانتفاضات الشيعيّة عبر التاريخ'''، به زبان عربى، تأليف نویسنده لبنانى، [[حسنی، سید هاشم معروف|هاشم معروف الحسنى]] است كه در آن به بررسى جنبش‌هاى شيعى در طول تاريخ پرداخته است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    كتاب با مقدمه نويسنده آغاز شده و متن اثر، فاقد تبويب و فصل‌بندى است و تنها عناوين سلسله‌وار ذكر شده است. نويسنده، كتاب را به شيوه انتقادى با ذكر آراء مختلف و تحليل و بررسى آنها نوشته است.
    كتاب با مقدمه نویسنده آغاز شده و متن اثر، فاقد تبويب و فصل‌بندى است و تنها عناوين سلسله‌وار ذكر شده است. نویسنده، كتاب را به شيوه انتقادى با ذكر آراء مختلف و تحليل و بررسى آنها نوشته است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    نويسنده در مقدمه كتاب پس از معرفى تشيّع به‌عنوان بخشى از رسالتى كه بر عهده پيامبر خدا(ص) نهاده شده تا آن را مادامى كه در ميان مردم است، مانند ديگر اصول و مبانى و احكام به بشر ابلاغ كند، مباحث كتاب را چنين توصيف مى‌كند: «من در اين كتاب مراحلى را كه خلافت اسلامى گذرانده و موضوع شيعه و ائمه آنان را در اين مراحل، شرح داده‌ام و آراى مسلمانان را در قبال حكّام جور، موضع‌گيرى‌هاى شيعه در برابر آنان، علل و اسبابى كه باعث شد شيعه در همه ادوار هدف ستم حاكمان قرار گيرد و نهضت‌هاى شیعیان در برابر اين حكام از زمانى كه اموى‌ها توانستند قدرت را به دست آورند تا آخرين لحظات دوران آنها و همچنين بازتاب تند و تكان سختى كه فجايع كربلا در همه جوامع اسلامى پديد آورد و ديگر مسائلى كه به موضوع اين كتاب ارتباط دارد، همه را در اينجا مورد بحث قرار داده‌ام».<ref>مقدمه، ص9</ref>
    نویسنده در مقدمه كتاب پس از معرفى تشيّع به‌عنوان بخشى از رسالتى كه بر عهده پيامبر خدا(ص) نهاده شده تا آن را مادامى كه در ميان مردم است، مانند ديگر اصول و مبانى و احكام به بشر ابلاغ كند، مباحث كتاب را چنين توصيف مى‌كند: «من در اين كتاب مراحلى را كه خلافت اسلامى گذرانده و موضوع شيعه و ائمه آنان را در اين مراحل، شرح داده‌ام و آراى مسلمانان را در قبال حكّام جور، موضع‌گیرى‌هاى شيعه در برابر آنان، علل و اسبابى كه باعث شد شيعه در همه ادوار هدف ستم حاكمان قرار گیرد و نهضت‌هاى شیعیان در برابر اين حكام از زمانى كه اموى‌ها توانستند قدرت را به دست آورند تا آخرين لحظات دوران آنها و همچنين بازتاب تند و تكان سختى كه فجايع كربلا در همه جوامع اسلامى پديد آورد و ديگر مسائلى كه به موضوع اين كتاب ارتباط دارد، همه را در اينجا مورد بحث قرار داده‌ام».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/9 مقدمه، ص9]</ref>


    نويسنده در اولين مبحث كتاب به بررسى اقوال مختلف پيرامون پديده تشيع پرداخته است. وى سپس به ديدگاه گروهى اشاره مى‌كند كه معتقدند پس از واقعه كربلا، تشيّع به‌صورت جنبش انشعابى وسيعى درآمد كه در نتيجه شيعه از اسلام اهل سنت به‌كلى جدا شد و در آرا و اعتقادات خو مستقل گرديد. وى تأييد مى‌كند كه تمام جنبش‌هاى شيعى كه در اين كتاب شرح داده شده، مشروعيت و نيروى خود را در خلال قرون پس از فاجعه كربلا از پيام آن درباره شهادت و فداكارى برای نجات مستضعفان و رنجديدگان از سلطه ستمگران اخذ كرده است، اما نمى‌پذيرد كه تشيّع پيش از حسين بن على(ع) وجود نداشته و واژه تشيع مفهوم و محتوايى را كه بعد از آن فاجعه پيدا كرده پيش از آن دارا نبوده است. همچنين اينكه تشيع در آرا و معتقدات خود به‌كلى از اسلام سنى جدا شده است را انكار مى‌كند.<ref>متن كتاب، ص10 - 14</ref>
    نویسنده در اولین مبحث كتاب به بررسى اقوال مختلف پيرامون پديده تشيع پرداخته است. وى سپس به ديدگاه گروهى اشاره مى‌كند كه معتقدند پس از واقعه كربلا، تشيّع به‌صورت جنبش انشعابى وسيعى درآمد كه در نتيجه شيعه از اسلام اهل سنت به‌كلى جدا شد و در آرا و اعتقادات خو مستقل گرديد. وى تأييد مى‌كند كه تمام جنبش‌هاى شيعى كه در اين كتاب شرح داده شده، مشروعيت و نيروى خود را در خلال قرون پس از فاجعه كربلا از پيام آن درباره شهادت و فداكارى برای نجات مستضعفان و رنجديدگان از سلطه ستمگران اخذ كرده است، اما نمى‌پذيرد كه تشيّع پيش از حسین بن على(ع) وجود نداشته و واژه تشيع مفهوم و محتوايى را كه بعد از آن فاجعه پيدا كرده پيش از آن دارا نبوده است. همچنين اينكه تشيع در آرا و معتقدات خود به‌كلى از اسلام سنى جدا شده است را انكار مى‌كند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/10 متن كتاب، ص10 - 14]</ref>


    نويسنده، پس از طرح مباحث مقدماتى، به تبيين مراحل جنبش‌هاى شيعى مى‌پردازد. وى نخستين جنبشى را كه در اسلام بر ضد فرمانروايان وقوع يافته، قيام مهاجر و انصار در زمان خليفه سوم عثمان بن عفان مى‌داند. اين انقلاب داراى ويژگى‌هاى شيعى بود؛ زيرا عمار بن ياسر و ابوذر و ساير دوستان على(ع) در ضديت با انحراف و سلطه و سوء استفاده مروانيان و ديگر امويان و ياران آنها كه در طول خلافت عثمان ادامه داشت، بيش از ديگران سختگير و استوار بوده‌اند.<ref>همان، ص161 - 280</ref>
    نویسنده، پس از طرح مباحث مقدماتى، به تبيين مراحل جنبش‌هاى شيعى مى‌پردازد. وى نخستين جنبشى را كه در اسلام بر ضد فرمانروايان وقوع يافته، قيام مهاجر و انصار در زمان خليفه سوم عثمان بن عفان مى‌داند. اين انقلاب داراى ويژگى‌هاى شيعى بود؛ زيرا عمار بن ياسر و ابوذر و ساير دوستان على(ع) در ضديت با انحراف و سلطه و سوء استفاده مروانيان و ديگر امويان و ياران آنها كه در طول خلافت عثمان ادامه داشت، بيش از ديگران سختگیر و استوار بوده‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/161 همان، ص161 - 280]</ref>


    كشته شدن حُجر بن عَدى كندى و يارانش، عبدالله يحيى حضرمى، محمد بن ابى‌حذيفه و عده‌اى ديگر در ادامه مباحث، شرح شده است.<ref>همان، ص281 - 343</ref>
    كشته شدن حُجر بن عَدى كندى و يارانش، عبدالله يحيى حضرمى، محمد بن ابى‌حذيفه و عده‌اى ديگر در ادامه مباحث، شرح شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/281 همان، ص281 - 343]</ref>


    بخش انتهایى كتاب به واقعه كربلا و حوادث و قيام‌هاى پس از آن پرداخته است. قيام مردم مدينه، قيام توّابين، قيام مختار ثقفى و قيام زيد بن على و مانند آن در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است.<ref>همان، ص344 - 505</ref>
    بخش انتهایى كتاب به واقعه كربلا و حوادث و قيام‌هاى پس از آن پرداخته است. قيام مردم مدينه، قيام توّابين، قيام مختار ثقفى و قيام زيد بن على و مانند آن در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/344 همان، ص344 - 505]</ref>


    قيام عبدالله بن معاويه بن عبدالله و ابومسلم خراسانى آخرين قيام‌هاى شيعى است كه در كتاب از آنها ياد شده است.<ref>همان، ص506 - 640</ref>
    قيام عبدالله بن معاويه بن عبدالله و ابومسلم خراسانى آخرين قيام‌هاى شيعى است كه در كتاب از آنها ياد شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18219/1/506 همان، ص506 - 640]</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==
    خط ۵۱: خط ۵۲:


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    <references />
    <references/>
     
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==


    خط ۵۷: خط ۵۹:


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    [[جنبشهای شیعی در تاریخ اسلام]]
    [[جنبشهای شیعی در تاریخ اسلام]]
    خط ۶۵: خط ۶۸:
    [[رده: فرق اسلامی]]
    [[رده: فرق اسلامی]]
    [[رده: فرق شیعه]]
    [[رده: فرق شیعه]]
    [[رده:شیعه‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۰

    الانتفاضات الشیعیه عبر التاریخ
    الانتفاضات الشيعية عبر التاريخ
    پدیدآورانحسنی، سید هاشم معروف (نویسنده)
    ناشردار الکتب الشعبیة
    مکان نشربیروت - لبنان
    چاپ1
    موضوعجنبش‏های اسلامی

    شیعه - تاریخ

    شیعه - جنبشها و قیامها

    شیعه - سرگذشت‌نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏239‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏8‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الانتفاضات الشيعيّة عبر التاريخ، به زبان عربى، تأليف نویسنده لبنانى، هاشم معروف الحسنى است كه در آن به بررسى جنبش‌هاى شيعى در طول تاريخ پرداخته است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه نویسنده آغاز شده و متن اثر، فاقد تبويب و فصل‌بندى است و تنها عناوين سلسله‌وار ذكر شده است. نویسنده، كتاب را به شيوه انتقادى با ذكر آراء مختلف و تحليل و بررسى آنها نوشته است.

    گزارش محتوا

    نویسنده در مقدمه كتاب پس از معرفى تشيّع به‌عنوان بخشى از رسالتى كه بر عهده پيامبر خدا(ص) نهاده شده تا آن را مادامى كه در ميان مردم است، مانند ديگر اصول و مبانى و احكام به بشر ابلاغ كند، مباحث كتاب را چنين توصيف مى‌كند: «من در اين كتاب مراحلى را كه خلافت اسلامى گذرانده و موضوع شيعه و ائمه آنان را در اين مراحل، شرح داده‌ام و آراى مسلمانان را در قبال حكّام جور، موضع‌گیرى‌هاى شيعه در برابر آنان، علل و اسبابى كه باعث شد شيعه در همه ادوار هدف ستم حاكمان قرار گیرد و نهضت‌هاى شیعیان در برابر اين حكام از زمانى كه اموى‌ها توانستند قدرت را به دست آورند تا آخرين لحظات دوران آنها و همچنين بازتاب تند و تكان سختى كه فجايع كربلا در همه جوامع اسلامى پديد آورد و ديگر مسائلى كه به موضوع اين كتاب ارتباط دارد، همه را در اينجا مورد بحث قرار داده‌ام».[۱]

    نویسنده در اولین مبحث كتاب به بررسى اقوال مختلف پيرامون پديده تشيع پرداخته است. وى سپس به ديدگاه گروهى اشاره مى‌كند كه معتقدند پس از واقعه كربلا، تشيّع به‌صورت جنبش انشعابى وسيعى درآمد كه در نتيجه شيعه از اسلام اهل سنت به‌كلى جدا شد و در آرا و اعتقادات خو مستقل گرديد. وى تأييد مى‌كند كه تمام جنبش‌هاى شيعى كه در اين كتاب شرح داده شده، مشروعيت و نيروى خود را در خلال قرون پس از فاجعه كربلا از پيام آن درباره شهادت و فداكارى برای نجات مستضعفان و رنجديدگان از سلطه ستمگران اخذ كرده است، اما نمى‌پذيرد كه تشيّع پيش از حسین بن على(ع) وجود نداشته و واژه تشيع مفهوم و محتوايى را كه بعد از آن فاجعه پيدا كرده پيش از آن دارا نبوده است. همچنين اينكه تشيع در آرا و معتقدات خود به‌كلى از اسلام سنى جدا شده است را انكار مى‌كند.[۲]

    نویسنده، پس از طرح مباحث مقدماتى، به تبيين مراحل جنبش‌هاى شيعى مى‌پردازد. وى نخستين جنبشى را كه در اسلام بر ضد فرمانروايان وقوع يافته، قيام مهاجر و انصار در زمان خليفه سوم عثمان بن عفان مى‌داند. اين انقلاب داراى ويژگى‌هاى شيعى بود؛ زيرا عمار بن ياسر و ابوذر و ساير دوستان على(ع) در ضديت با انحراف و سلطه و سوء استفاده مروانيان و ديگر امويان و ياران آنها كه در طول خلافت عثمان ادامه داشت، بيش از ديگران سختگیر و استوار بوده‌اند.[۳]

    كشته شدن حُجر بن عَدى كندى و يارانش، عبدالله يحيى حضرمى، محمد بن ابى‌حذيفه و عده‌اى ديگر در ادامه مباحث، شرح شده است.[۴]

    بخش انتهایى كتاب به واقعه كربلا و حوادث و قيام‌هاى پس از آن پرداخته است. قيام مردم مدينه، قيام توّابين، قيام مختار ثقفى و قيام زيد بن على و مانند آن در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است.[۵]

    قيام عبدالله بن معاويه بن عبدالله و ابومسلم خراسانى آخرين قيام‌هاى شيعى است كه در كتاب از آنها ياد شده است.[۶]

    وضعيت كتاب

    مصادر كتاب و فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. توضيح برخى الفاظ و آدرس مطالب در پاورقى ذكر شده است.

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.

    وابسته‌ها