البلاغة عند الجاحظ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البلاعة عند الجاحظ''' نوشته احمد مطلوب (معاصر) | '''البلاعة عند الجاحظ'''، نوشته احمد مطلوب (معاصر) در موضوع ادبیات (بلاغت) است. | ||
کتاب | کتاب یادشده پژوهشی در آثار ادبی جاحظ به‌منظور تبیین نظرات و آراء ادبی و بلاغی اوست. تکیه این پژوهش بر برخی از آثار مهم وی مانند «البيان و التبيين»، «الحيوان» و دیگر آثار ادبی او می‌باشد. یکی از ثمرات این پژوهش روشن شدن اهمیت آثار جاحظ و ارزش آنها در پژوهش‌های لغوی و بلاغی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | ||
نویسنده، مطالب کتاب را در سه بخش اصلی فصاحت، بلاغت و اثر عرضه کرده است. وی در بخش نخست به فصاحت متکلم و فصاحت کلام پرداخته و ذیل هریک از عناوین یادشده مسائل مختلف مرتبط به آنها را به‌تفصیل شرح و توضیح داده است. وی در بحثی پیرامون زبان به عیوب آن اشارن نموده و به دنبال آن موضوع فصاحت در کلام و شروط کلام فصیح را بر اساس نظرات و آراء جاحظ ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-58</ref>. | |||
در بخش | در بخش بلاغت، مطالبی را در خصوص بلاغت از منظر برخی علمای متقدم مانند ابن مقفع (م 143ق)، عمرو بن عبید (م 144ق)، احمد بن خلیل فراهیدی (م 175ق) و دیگران... ذکر کرده و نظرات جاحظ را در این خصوص مورد توجه قرار داده است. نویسنده در این بخش از موضوع بیان و مسائل متعدد پیرامون آن سخن به میان آورده و دیدگاه جاحظ را در مورد تک‌تک مسائل مطرح‌شده با استناد به آثار وی بازگو نموده است<ref>رک: همان، ص61-114</ref>. | ||
در بخش سوم و پایانی | در بخش سوم و پایانی کتاب، مباحث ارزشمندی پیرامون شخصیت‌شناسی جاحظ و تأثیرپذیری وی از آراء و نظرات ادیبان عرب و غیر عرب و آثار آنها<ref>رک: همان، ص123-153</ref> و هچنین تأثیرپذیری دیگر ادیبان و نویسندگان از او در موضوع بلاغت و فصاحت مطرح شده است. نویسنده نام برخی از آنان را بر اساس تاریخ وفات ذکر نموده و به چگونگی تأثرشان از اندیشه و رأی ادبی جاحظ اشاره کرده است<ref>رک: همان، ص153-164</ref>. | ||
وی در پایان هر بخش، مطالب مطرح‌شده را به‌صورت چکیده و مختصر و گاهی همراه با اظهار نظر تحت عنوان خلاصه ذکر کرده است<ref>رک: همان، ص54- 58 و 114- 115 و 164- 165</ref>. | |||
==پانویس== | |||
==پانویس == | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۸
| البلاغة عند الجاحظ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مطلوب، احمد (نويسنده) |
| ناشر | وزارة الثقافة و الأعلام. دائرة الشؤون الثقافیة و النشر |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 1362ش - 1983م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م6ب8 4894 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البلاعة عند الجاحظ، نوشته احمد مطلوب (معاصر) در موضوع ادبیات (بلاغت) است.
کتاب یادشده پژوهشی در آثار ادبی جاحظ به‌منظور تبیین نظرات و آراء ادبی و بلاغی اوست. تکیه این پژوهش بر برخی از آثار مهم وی مانند «البيان و التبيين»، «الحيوان» و دیگر آثار ادبی او می‌باشد. یکی از ثمرات این پژوهش روشن شدن اهمیت آثار جاحظ و ارزش آنها در پژوهش‌های لغوی و بلاغی است[۱]. نویسنده، مطالب کتاب را در سه بخش اصلی فصاحت، بلاغت و اثر عرضه کرده است. وی در بخش نخست به فصاحت متکلم و فصاحت کلام پرداخته و ذیل هریک از عناوین یادشده مسائل مختلف مرتبط به آنها را به‌تفصیل شرح و توضیح داده است. وی در بحثی پیرامون زبان به عیوب آن اشارن نموده و به دنبال آن موضوع فصاحت در کلام و شروط کلام فصیح را بر اساس نظرات و آراء جاحظ ذکر کرده است[۲].
در بخش بلاغت، مطالبی را در خصوص بلاغت از منظر برخی علمای متقدم مانند ابن مقفع (م 143ق)، عمرو بن عبید (م 144ق)، احمد بن خلیل فراهیدی (م 175ق) و دیگران... ذکر کرده و نظرات جاحظ را در این خصوص مورد توجه قرار داده است. نویسنده در این بخش از موضوع بیان و مسائل متعدد پیرامون آن سخن به میان آورده و دیدگاه جاحظ را در مورد تک‌تک مسائل مطرح‌شده با استناد به آثار وی بازگو نموده است[۳]. در بخش سوم و پایانی کتاب، مباحث ارزشمندی پیرامون شخصیت‌شناسی جاحظ و تأثیرپذیری وی از آراء و نظرات ادیبان عرب و غیر عرب و آثار آنها[۴] و هچنین تأثیرپذیری دیگر ادیبان و نویسندگان از او در موضوع بلاغت و فصاحت مطرح شده است. نویسنده نام برخی از آنان را بر اساس تاریخ وفات ذکر نموده و به چگونگی تأثرشان از اندیشه و رأی ادبی جاحظ اشاره کرده است[۵].
وی در پایان هر بخش، مطالب مطرح‌شده را به‌صورت چکیده و مختصر و گاهی همراه با اظهار نظر تحت عنوان خلاصه ذکر کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.