الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'معجم البلدان' به 'معجم البلدان')
    جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ح' به 'ابن‌ ح')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR10314J1.jpg|بندانگشتی|الذیل علی رفع الإصر أو بغیة العلماء و الرواة]]
    | تصویر =NUR10314J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =الذیل علی رفع الإصر أو بغیة العلماء و الرواة
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =رفع الاصر عن قضاه المصر
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|الذیل علی رفع الإصر أو بغیة العلماء و الرواة
    [[هلال، جوده]] (محقق)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|رفع الاصر عن قضاه المصر
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[هلال، جوده]] (محقق)


    [[صبح، محمد محمود]] (محقق)
    [[صبح، محمد محمود]] (محقق)


    [[سخاوی، محمد بن عبد الرحمن]] (نويسنده)
    [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن]] (نویسنده)


    [[بجاوی، علی محمد]] (مراجعه)
    [[بجاوی، علی محمد]] (مراجعه)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏149‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏ر‎‏70‎‏13
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    فقیهان اهل سنت - سرگذشت‌نامه
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏149‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏ر‎‏70‎‏13
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|فقیهان اهل سنت - سرگذشت نامه


    مصر - تاریخ - 640 - 1250م.
    مصر - تاریخ - 640 - 1250م.


    مصر - سرگذشت نامه
    مصر - سرگذشت‌نامه


    مصر - قاضیان
    مصر - قاضیان
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    الهیئة المصریة العامة للکتاب
    |data-type='publisher'|الهیئة المصریة العامة للکتاب
    | مکان نشر =قاهره - مصر
    |-
    | سال نشر = 1421 ق  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قاهره - مصر
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1421 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10314AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10314AUTOMATIONCODE
    == معرفى اجمالى ==
    | چاپ =1
    '''الذيل على رفع الاصر''' يا «بغيه العلماء و الرواه» نوشته عبدالرحمن سخاوى(متوفى 902ق) عالم شافعى، به زبان عربى است. سخاوى اين كتاب را ذيل و مستدركى بر كتاب استادش [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] «رفع الاصر عن قضاه مصر» قرار داده و شرح حال 49 تن از علما و راويان اهل سنت را در آن آورده است.
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =10314
    | کتابخوان همراه نور =10314
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''الذيل على رفع الاصر''' يا «بغيه العلماء و الرواه» نوشته [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|عبدالرحمن سخاوى]] (متوفى 902ق) عالم شافعى، به زبان عربى است. سخاوى اين كتاب را ذيل و مستدركى بر كتاب استادش [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] «رفع الاصر عن قضاه مصر» قرار داده و شرح حال 49 تن از علما و راويان اهل سنت را در آن آورده است.


    == ساختار==
    == ساختار==
    كتاب همانند ساير كتب تراجم، با عنوان نام مختصر افرادى كه شرح حال آن‌ها گزارش مى‌شود، آغاز گرديده است. در شرح حال افراد نيز اقوال مختلف در مكان و تاريخ ولادت و وفات، سفرهاى او، مشاغل علمى و دينى او، حوادث و اتفاقات زندگى، اساتيد و آثار او بدون عنوان‌بندى خاصى ذكر شده است.
    كتاب همانند ساير كتب تراجم، با عنوان نام مختصر افرادى كه شرح حال آن‌ها گزارش مى‌شود، آغاز گرديده است. در شرح حال افراد نيز اقوال مختلف در مكان و تاريخ ولادت و وفات، سفرهاى او، مشاغل علمى و دينى او، حوادث و اتفاقات زندگى، اساتيد و آثار او بدون عنوان‌بندى خاصى ذكر شده است.


    == گزارش محتوا:==
    == گزارش محتوا==
    در مقدمه كه به قلم محققین نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعالیت‌های علمى او قابل توجه است.


    اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌ حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.


    در مقدمه كه به قلم محققين نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعاليت‌هاى علمى او قابل توجه است.
    نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطیب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.


    اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌حجر، شهاب الدين دميرى، قاضى نورالدين و سراج الدين رازى.
    نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌ حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.


    نويسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر(852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطيب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
    آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌ حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.


    نويسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.
    == وضعيت كتاب==
     
    از اين اثر سه نسخه موجود است كه يكى از آنها نسخه اصلى است و آندوى ديگر از آن استنساخ شده است و لذا محققین در تصحيح كتاب بر آن نسخه اعتماد كرده‌اند.
    آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.
     
    == وضعيت كتاب:==
     
     
    از اين اثر سه نسخه موجود است كه يكى از آنها نسخه اصلى است و آندوى ديگر از آن استنساخ شده است و لذا محققين در تصحيح كتاب بر آن نسخه اعتماد كرده‌اند.


    در انتهاى اثر، فهرست مدارس علميه با شرحى مختصر، مراجع، تراجم، اعلام، شهرها، امكنه و بقاء، جوامع و مساجد، كتب، آيات قرآنى، احاديث نبوى، اشعار و مشاغل به تفكيك آمده است.
    در انتهاى اثر، فهرست مدارس علميه با شرحى مختصر، مراجع، تراجم، اعلام، شهرها، امكنه و بقاء، جوامع و مساجد، كتب، آيات قرآنى، احاديث نبوى، اشعار و مشاغل به تفكيك آمده است.


    كتاب داراى پاورقى‌هاى ارزشمندى است و دو محقق آن، جوده هلال و محمد محمود صبح، در شرح مصطلحات كتاب، از كتب تاريخ مانند: النجوم الزاهره و معيد النعم، الخطط مقريزى، خطط على مبارك و...، در ضبط شهرها از [[معجم البلدان]]، در لغت از لسان‌ا لعرب و القاموس المحيط و... استفاده كرده است.
    كتاب داراى پاورقى‌هاى ارزشمندى است و دو محقق آن، جوده هلال و محمد محمود صبح، در شرح مصطلحات كتاب، از كتب تاريخ مانند: النجوم الزاهره و معيد النعم، الخطط مقريزى، خطط على مبارک و...، در ضبط شهرها از [[معجم البلدان]]، در لغت از لسان‌ا لعرب و القاموس المحيط و... استفاده كرده است.
     
    == منابع ==
     


    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن كتاب.
    مقدمه و متن كتاب.


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == پیوندها ==


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:فقه و اصول]]
    [[رده: فقه و اصول]]
    [[رده:طبقات و تراجم فقها]]
    [[رده:طبقات و تراجم فقها]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۰

    الذیل علی رفع الإصر أو بغیة العلماء و الرواة
    الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة
    پدیدآورانهلال، جوده (محقق)

    صبح، محمد محمود (محقق)

    سخاوی، محمد بن عبدالرحمن (نویسنده)

    بجاوی، علی محمد (مراجعه)
    عنوان‌های دیگررفع الاصر عن قضاه المصر
    ناشرالهیئة المصریة العامة للکتاب
    مکان نشرقاهره - مصر
    سال نشر1421 ق
    چاپ1
    موضوعفقیهان اهل سنت - سرگذشت‌نامه

    مصر - تاریخ - 640 - 1250م.

    مصر - سرگذشت‌نامه

    مصر - قاضیان
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏149‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏ر‎‏70‎‏13
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الذيل على رفع الاصر يا «بغيه العلماء و الرواه» نوشته عبدالرحمن سخاوى (متوفى 902ق) عالم شافعى، به زبان عربى است. سخاوى اين كتاب را ذيل و مستدركى بر كتاب استادش ابن حجر «رفع الاصر عن قضاه مصر» قرار داده و شرح حال 49 تن از علما و راويان اهل سنت را در آن آورده است.

    ساختار

    كتاب همانند ساير كتب تراجم، با عنوان نام مختصر افرادى كه شرح حال آن‌ها گزارش مى‌شود، آغاز گرديده است. در شرح حال افراد نيز اقوال مختلف در مكان و تاريخ ولادت و وفات، سفرهاى او، مشاغل علمى و دينى او، حوادث و اتفاقات زندگى، اساتيد و آثار او بدون عنوان‌بندى خاصى ذكر شده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه كه به قلم محققین نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از سيوطى و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعالیت‌های علمى او قابل توجه است.

    اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌ حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.

    نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطیب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.

    نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌ حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.

    آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌ حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.

    وضعيت كتاب

    از اين اثر سه نسخه موجود است كه يكى از آنها نسخه اصلى است و آندوى ديگر از آن استنساخ شده است و لذا محققین در تصحيح كتاب بر آن نسخه اعتماد كرده‌اند.

    در انتهاى اثر، فهرست مدارس علميه با شرحى مختصر، مراجع، تراجم، اعلام، شهرها، امكنه و بقاء، جوامع و مساجد، كتب، آيات قرآنى، احاديث نبوى، اشعار و مشاغل به تفكيك آمده است.

    كتاب داراى پاورقى‌هاى ارزشمندى است و دو محقق آن، جوده هلال و محمد محمود صبح، در شرح مصطلحات كتاب، از كتب تاريخ مانند: النجوم الزاهره و معيد النعم، الخطط مقريزى، خطط على مبارک و...، در ضبط شهرها از معجم البلدان، در لغت از لسان‌ا لعرب و القاموس المحيط و... استفاده كرده است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=الذيل_علی_رفع_الإصر_أو_بغية_العلماء_و_الرواة&oldid=696709»