الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ح' به 'ابن‌ ح'
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ح' به 'ابن‌ ح')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۴۳: خط ۴۳:
در مقدمه كه به قلم محققین نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعالیت‌های علمى او قابل توجه است.
در مقدمه كه به قلم محققین نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعالیت‌های علمى او قابل توجه است.


اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.
اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌ حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.


نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطیب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطیب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.


نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.
نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌ حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.


آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.
آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌ حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.


== وضعيت كتاب==
== وضعيت كتاب==