الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۳۹

صلح الحسن علیه‌السلام

صلح الحسن علیه‌السلام

صلح الحسن‌ عليه‌السلام، از آثار شيخ راضى آل ياسين (م 1372ق)، به زبان عربى و در زمره متقن‌ترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را به‌خوبى بيان مى‌کند.

کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از سيد عبدالحسين شرف‌الدين و مقدمه دوم از مؤلف است.

بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مى‌پردازد.

بخش دوم، شامل سيزده فصل و بخش سوم، شامل هشت فصل مى‌باشد. گفتار پايانى کتاب مقايسه‌اى ميان شرايط امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از حيث دوستان و دشمنان است.

کتاب، پيرامون زندگى امام حسن(ع) به‌طور عموم نيست، بلکه فقط درباره فرازهاى سياسى زندگى اوست

نویسنده در این کتاب در بیان علت صلح حضرت با معاویه می‌نویسد: امام حسن در تنهايى خود مانده بود و راضى شد صلح کند و براى زنده نگاهداشتن هدف‌هاى خود، زندگى دردناکى را تحمل کند. پذيرفت که با تمام وجود ابزارى باشد براى خير و مصلحت ديگران؛ بى آنکه کوچک‌ترين بهره و فايده‌اى نصيب او گردد.

او معتقد بود که بايد ملک و حکومت خود را فداى عقيده‌هاى بزرگ خود کند و اين خود از بزرگ‌ترين آيات و نشانه‌هاى شجاعت است.

در واقع امام حسن با حفظ جان شیعیان و يارانش، خط ارتباط خود را با نسل‌هاى آينده حفظ نمود، بلکه رابطه پدرش و جدش را نيز با دوره‌هاى بعد حفظ کرد و مکتب و ايده خود را از فنا و نابودى حتمى نجات داد و تاريخ اسلام را از مسخ و تحريف و تزوير برکنار داشت.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[صلح الحسن علیه‌السلام]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR02309J1.jpg|بندانگشتی|فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله|175px]]
+[[پرونده:NUR00973J1.jpg|بندانگشتی|صلح الحسن علیه‌السلام|175px]]
-'''فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله'''، از آثار [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] به زبان فارسى است كه پيرامون زندگانى پيامبر اكرم(ص)، با استفاده از مهم‌ترين و كهن‌ترين مدارک تاريخى اسلام تهيه و با قلمى كاملا روان و شيوا نگارش يافته است.
+'''صلح الحسن‌ عليه‌السلام'''، از آثار [[شيخ راضى آل ياسين]] (م 1372ق)، به زبان عربى و در زمره متقن‌ترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را به‌خوبى بيان مى‌کند.
-مؤلف در ابتدا علاوه بر بررسى اوضاع اعراب، گريزى به اوضاع روم و ايران نيز زده و اين دو امپراتورى را مورد بررسى قرار داده است. در ادامه به زندگى نياكان پيامبر از ابراهيم تا پدر پيامبر؛ يعنى عبدالله اشاره نموده است. سپس به زندگى پيامبر از تولد تا وفات پرداخته است.
+کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] و مقدمه دوم از مؤلف است.
-از ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف در اين كتاب، به بيان وقايع مهمّ و حوادثى پرداخته كه آموزندگى بيشترى دارند و از تفصيل و بيان رويدادهاى جزيى مانند بسيارى از «سريّه»ها خوددارى نموده است. همچنين تمام رويدادهاى تاريخى را از منابع اصيل و دست اوّل كه در سده‌هاى درخشان اسلامى نوشته‌اند، گرفته و نقل كرده و در بيان حوادث، به مدارک زيادى كه در اختيار داشته، مراجعه نموده است و حادثه را به‌صورت خلاصه‌اى از مجموع اين مدارك، نوشته است و از ميان مدارك، به يكى دو مدرک  كه حادثه را مبسوط و گسترده‌تر نوشته‌اند، اشاره نموده است.
+بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مى‌پردازد.
-همچنين مؤلف در ضمن بررسى‌هاى لازم، انگشت روى اعتراض‌ها و اشكال‌ها و احيانا غرض‌ورزى‌هاى خاورشناسان گذارده و به كليه انتقادهاى نارواى آنان پاسخ صحيح و قطعى داده است.
+بخش دوم، شامل سيزده فصل و بخش سوم، شامل هشت فصل مى‌باشد. گفتار پايانى کتاب مقايسه‌اى ميان شرايط امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از حيث دوستان و دشمنان است.
-روى همين اصل، در موارد اختلاف ميان مورّخان اهل تسنن و شيعه، عقيده نويسندگان شيعه را با مدارک و شواهد تاريخى، روشن و مبرهن نموده و هر نوع شبهه و اشكال را در حقانيت نظريه شيعه برطرف ساخته است.
+کتاب، پيرامون زندگى امام حسن(ع) به‌طور عموم نيست، بلکه فقط درباره فرازهاى سياسى زندگى اوست
-<div class="mw-ui-button">[[فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله|'''ادامه''']]</div>
+نویسنده در این کتاب در بیان علت صلح حضرت با معاویه می‌نویسد: امام حسن در تنهايى خود مانده بود و راضى شد صلح کند و براى زنده نگاهداشتن هدف‌هاى خود، زندگى دردناکى را تحمل کند. پذيرفت که با تمام وجود ابزارى باشد براى خير و مصلحت ديگران؛ بى آنکه کوچک‌ترين بهره و فايده‌اى نصيب او گردد.
+او معتقد بود که بايد ملک و حکومت خود را فداى عقيده‌هاى بزرگ خود کند و اين خود از بزرگ‌ترين آيات و نشانه‌هاى شجاعت است.
+در واقع امام حسن با حفظ جان شیعیان و يارانش، خط ارتباط خود را با نسل‌هاى آينده حفظ نمود، بلکه رابطه پدرش و جدش را نيز با دوره‌هاى بعد حفظ کرد و مکتب و ايده خود را از فنا و نابودى حتمى نجات داد و تاريخ اسلام را از مسخ و تحريف و تزوير برکنار داشت.
+<div class="mw-ui-button">[[صلح الحسن علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>