الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خوانساری، احمد|آیت‌الله سید احمد خوانساری]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خلخالی، محمدمهدی|آیت‌الله محمدمهدی موسوی خلخالی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00073.jpg|بندانگشتی|موسوی خوانساری، احمد|175px]]
    [[پرونده:NUR00272.jpg|بندانگشتی|موسوی خلخالی، محمدمهدی|175px]]


    '''سید احمد موسوی خوانساری''' (1309-1405ق)، فقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] به مرجعیت شیعیان رسید. او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر عليه‌السلام مى‌رسد.  
    '''آيت‌الله حاج سيد محمد مهدى موسوى خلخالى''' (۱۳۰۴ ـ 1398ش)، فقیه، مدرس، مؤلف، مشاور در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی، مدرس عالی حوزه علمیه مشهد، از شاگردان مبرز [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]].


    آيت‌الله خوانسارى در 18 ماه محرم 1309 در شهر خوانسار در يك خانواده روحانى‌ ديده به جهان گشود.
    آیت‌الله موسوی خلخالی فرزند سيد فاضل در سال 1304ش مصادف با 1344ق در شهر رشت متولد شدند.
    پدرش سید یوسف امام جمعه خوانسار، جدش سید محمد مهدی، رجالی معروف و برادرش محمدحسن خوانساری (م 1337 ه. ق) از عالمان کامل عصر خود بودند.


    ایشان از آغاز نهضت اسلامى به رهبرى روحانیت، سهم ارزنده و مؤثرى داشته‌اند و حق بزرگى نسبت به شكل‌گيرى پايه‌هاى انقلاب اسلامى دارند.  
    ايشان پس از گذراندن دوران كودكى، جهت تحصيل در حوزه علميه در سال 1320ش عازم نجف اشرف مى‌شوند و در دروس سطح و سطح عالى (رسائل، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]) از محضر اساتيد برجسته‌اى چون حضرات آيات: شيخ مجتبى لنكرانى، ميرزا حسن يزدى، شيخ مرتضى طالقانى و [[ایروانی، محمدتقی|شيخ محمدتقى ايروانى]] استفاده مى‌كنند.


    در آن روزهاى نخستين كه همراه ديگر علما در بازار تهران به حالت اعتراض نسبت به اعمال دستگاه حركت مى‌نمودند، مورد هجوم پليس و ماموران امنيتى قرار گرفتند و مقدارى از ناحيه پا جراحت برداشتند. از ايشان اعلاميه‌هاى متعددى درباره‌انقلاب صادر شده است.  
    ايشان سپس در درس خارج فقه و اصول از محضر [[حکیم، محسن|آيت‌الله حكيم]]، آيت‌الله [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]] و به خصوص [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خوئى]] (از سال 1325ش تا سال 1339ش) استفاده مى‌كنند و جزء شاگردان برجسته ايشان قرار مى‌گيرند.


    پس از پيروزى انقلاب نيز تذكرات و خير انديشی‌هايى نسبت به اولياى امور جمهورى اسلامى داشته‌اند، و اين امور همه نشانگر آن مى‌باشد كه ايشان در تمام‌موارد، از مولى و پيشوا و حجت الله في الارضين الهام مى‌گرفتند و كوچك‌ترين پيروى از هواى نفس و انانيت و خوش‌آيند مردم نداشته‌اند.  
    آيت‌الله خلخالى همچنين در درس فلسفه آيت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى و درس تفسير [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]] شركت می‌كردند و هم بحث آيت‌الله شهيد شيخ مرتضى بروجردى بودند.


    سرانجام اين عالم بزرگوار، پس از 94 سال عمر پر بركت، در اثر كسالت در نخستين ساعات بامداد روز شنبه مورخ سوم دی ماه 1363ش، مطابق27 ربيع الثانى 1405 ه‍.ق دار فانى را وداع، و به ديار جاودان شتافت، و جهان اسلام و حوزه‌هاى علميه را عزادار ساخت.
    این عالم ربانی در شامگاه شنبه 30 آذرماه 1398ش در مشهد مقدس دار فانی را وداع گفت.


    <div class="mw-ui-button">[[موسوی خوانساری، احمد|'''ادامه''']]</div>
     
    <div class="mw-ui-button">[[موسوی خلخالی، محمدمهدی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۷

    موسوی خلخالی، محمدمهدی

    آيت‌الله حاج سيد محمد مهدى موسوى خلخالى (۱۳۰۴ ـ 1398ش)، فقیه، مدرس، مؤلف، مشاور در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی، مدرس عالی حوزه علمیه مشهد، از شاگردان مبرز آیت‌الله خویی.

    آیت‌الله موسوی خلخالی فرزند سيد فاضل در سال 1304ش مصادف با 1344ق در شهر رشت متولد شدند.

    ايشان پس از گذراندن دوران كودكى، جهت تحصيل در حوزه علميه در سال 1320ش عازم نجف اشرف مى‌شوند و در دروس سطح و سطح عالى (رسائل، مكاسب و كفايه) از محضر اساتيد برجسته‌اى چون حضرات آيات: شيخ مجتبى لنكرانى، ميرزا حسن يزدى، شيخ مرتضى طالقانى و شيخ محمدتقى ايروانى استفاده مى‌كنند.

    ايشان سپس در درس خارج فقه و اصول از محضر آيت‌الله حكيم، آيت‌الله شيخ حسين حلى و به خصوص آيت‌الله خوئى (از سال 1325ش تا سال 1339ش) استفاده مى‌كنند و جزء شاگردان برجسته ايشان قرار مى‌گيرند.

    آيت‌الله خلخالى همچنين در درس فلسفه آيت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى و درس تفسير آيت‌الله خويى شركت می‌كردند و هم بحث آيت‌الله شهيد شيخ مرتضى بروجردى بودند.

    این عالم ربانی در شامگاه شنبه 30 آذرماه 1398ش در مشهد مقدس دار فانی را وداع گفت.