الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خلخالی، محمدمهدی|آیت‌الله سید محمدمهدی موسوی خلخالی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی، محمدباقر|آیت‌الله سید محمدباقر موسوی همدانی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00272.jpg|بندانگشتی|موسوی خلخالی، محمدمهدی|175px]]
    [[پرونده:NUR01443.jpg|بندانگشتی|موسوی، محمدباقر|175px]]


    '''آيت‌الله حاج سيد محمدمهدى موسوى خلخالى''' (۱۳۰۴ ـ 1398شفقیه، مدرس، مؤلف، مشاور در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی، مدرس عالی حوزه علمیه مشهد، از شاگردان مبرز [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]].
    '''آيت‌الله سيد محمدباقر موسوى همدانى''' (1304-1379قمترجم تفسیر المیزان، از شاگردان مرحوم [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایی]] 


    آیت‌الله موسوی خلخالی فرزند سيد فاضل در سال 1304ش مصادف با 1344ق در شهر رشت متولد شدند.
    دروس مقدمات را تا «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]» و «معالم» در همدان خواند و در سال 1321ش، به همراه يكى از دوستان به زيارت [[امام رضا(ع)]] مشرّف شدند. در بازگشت، به قم آمد و براى ادامه تحصيل در قم ماندگار شد. «مطوّل» و «لمعتين» را خدمت مرحوم [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را در خدمت مرحوم حاج آقا روح الله كمالوند خرم‌آبادى گذراند.


    ايشان پس از گذراندن دوران كودكى، جهت تحصيل در حوزه علميه در سال 1320ش عازم نجف اشرف مى‌شوند و در دروس سطح و سطح عالى (رسائل، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]) از محضر اساتيد برجسته‌اى چون حضرات آيات: شيخ مجتبى لنكرانى، ميرزا حسن يزدى، شيخ مرتضى طالقانى و [[ایروانی، محمدتقی|شيخ محمدتقى ايروانى]] استفاده مى‌كنند.
    بعد از 2 سال تحصيل در قم، در سال 1322ش، براى معالجه برادرش به تهران مى‌رود و در مدت سه سال و نيم اقامت در تهران، از محضر اساتيدى چون شيخ عبدالرزاق قائنى و [[آملی، محمدتقی|آيت‌الله محمدتقى آملى]] بهره‌مند مى‌شود. پس از بازگشت مجدد به قم و آشنايى با [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، در درس تفسير ايشان شركت مى‌كند. پس از مدتى از طرف علامه، پيشنهاد ترجمه «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» با ده نفر از فضلاى حوزه مطرح مى‌شود. موسوى همدانى، با قبول اين پيشنهاد، پس از 16 سال تلاش و زحمت طاقت‌فرسا موفق به ترجمه كل تفسير «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» مى‌شود.


    ايشان سپس در درس خارج فقه و اصول از محضر [[حکیم، محسن|آيت‌الله حكيم]]، آيت‌الله [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]] و به خصوص [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خوئى]] (از سال 1325ش تا سال 1339ش) استفاده مى‌كنند و جزء شاگردان برجسته ايشان قرار مى‌گيرند.
    آيت‌الله سيد محمدباقر همدانى در پایان رمضان و روز عید فطرسال 1379ش، پس از عمرى تلاش و مجاهدت علمى، در سن 75 سالگى دار فانى را وداع گفت و در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.


    آيت‌الله خلخالى همچنين در درس فلسفه آيت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى و درس تفسير [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]] شركت می‌كردند و هم بحث آيت‌الله شهيد شيخ مرتضى بروجردى بودند.


    این عالم ربانی در شامگاه شنبه 30 آذرماه 1398ش در مشهد مقدس دار فانی را وداع گفت.
    <div class="mw-ui-button">[[موسوی، محمدباقر|'''ادامه''']]</div>
     
     
    <div class="mw-ui-button">[[موسوی خلخالی، محمدمهدی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۳

    پرونده:NUR01443.jpg
    موسوی، محمدباقر

    آيت‌الله سيد محمدباقر موسوى همدانى (1304-1379ق)، مترجم تفسیر المیزان، از شاگردان مرحوم علامه طباطبایی 

    دروس مقدمات را تا «مغنى» و «معالم» در همدان خواند و در سال 1321ش، به همراه يكى از دوستان به زيارت امام رضا(ع) مشرّف شدند. در بازگشت، به قم آمد و براى ادامه تحصيل در قم ماندگار شد. «مطوّل» و «لمعتين» را خدمت مرحوم شهيد مطهرى و «مكاسب» را در خدمت مرحوم حاج آقا روح الله كمالوند خرم‌آبادى گذراند.

    بعد از 2 سال تحصيل در قم، در سال 1322ش، براى معالجه برادرش به تهران مى‌رود و در مدت سه سال و نيم اقامت در تهران، از محضر اساتيدى چون شيخ عبدالرزاق قائنى و آيت‌الله محمدتقى آملى بهره‌مند مى‌شود. پس از بازگشت مجدد به قم و آشنايى با علامه طباطبايى، در درس تفسير ايشان شركت مى‌كند. پس از مدتى از طرف علامه، پيشنهاد ترجمه «الميزان» با ده نفر از فضلاى حوزه مطرح مى‌شود. موسوى همدانى، با قبول اين پيشنهاد، پس از 16 سال تلاش و زحمت طاقت‌فرسا موفق به ترجمه كل تفسير «الميزان» مى‌شود.

    آيت‌الله سيد محمدباقر همدانى در پایان رمضان و روز عید فطرسال 1379ش، پس از عمرى تلاش و مجاهدت علمى، در سن 75 سالگى دار فانى را وداع گفت و در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.