الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[شرح المولد النبوي المسمی بالكوكب الأنور علی عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ فدک]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR02478J1.jpg|بندانگشتی|شرح المولد النبوي المسمی بالكوكب الأنور علی عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم|175px]]
    [[پرونده:NUR35266J1.jpg|بندانگشتی| فدک|175px]]


    '''شرح المولد النبوي المسمی بالكوكب الأنور علی عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم'''، تألیف [[برزنجی، جعفر بن اسماعیل|جعفر بن اسماعیل برزنجی]]، کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع تاریخ اسلام و شخصیت‌ها.
    '''‏فدک'''، نوشته [[سید جاسم هاتو موسوی]]، کتابی است در جهت پاسخ به شبهاتی که «احسان الهی ظهیر» نویسنده وهابی پاکستانی در کتاب الشيعة و أهل‌البيت(ع) درباره موضوع فدک وارد کرده است. این کتاب به زبان عربی، در زمان معاصر و در یک جلد به نگارش درآمده است.


    نویسنده در این اثر، به شرح کتاب «عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر(ص)» پرداخته که اثر پدربزرگش، سید جعفر بن سید حسن برزنجی بوده، است.
    فدک از نظر تمام صاحب‌نظران جهان اسلام از جمله اموالی است که تماماً مختص به رسول اکرم(ص) بود و در مالکیت آن هیچ شخص یا گروهی شراکت نداشتد و در اثبات آن هیچ اختلافی بین شیعه و سنی وجود ندارد. به اجماع علمای شیعه حضرت رسول اکرم(ص) فدک را به دختر گرامی‌اش حضرت فاطمه زهرا(س) هدیه کردند و بدین ترتیب از ملکیت حضرت خارج شده و داخل در ملک حضرت زهرا(س) گردید.
    فصل اول کتاب با عنوان «إرث الأنبياء في النصوص الشيعية و تاريخية فدك» شامل دو مبحث: «السير التاريخي لفدك» و «عدم وراثة الأنبياء(ع) في المرويات الشيعية» می‌شود. نویسنده در مبحث اول این فصل به سیر اتفاقات و تبادلاتی در مورد فدک اشاره می‌کند؛ در مرحله اول ابوبکر فدک را از اهل‌بیت(ع) ظالمانه غصب کرد. در مرحله بعد عمر آن را به اهل‌بیت(ع) بازگرداند؛ البته از باب نظارت نه اینکه ارث ایشان باشد. سپس عثمان دگرباره آن را پس گرفت و به مروان سپرد و پس از آن یک‌به‌یک بین خلفای بنی‌أمیه دست‌به‌دست شد.


    وی در این شرح، به بیان خَلقیات و خُلقیات رسول گرامی اسلام، پرداخته است. این کتاب که به تحقیق [[درويش، نادي فرج|نادی فرج درویش]] رسیده، توسط مرکز بن عطار للتراث، چاپ شده است.
    در زمان خلافت حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] فدک به اهل‌بیت(ع) بازگردانده نشد. ایشان در مورد این عدم بازگشت فرمودند: ما اهل‌بیت(ع) چیزی را که به ظلم از ما گرفته ‌شده باشد، پس نمی‌گیریم.


    شارح در این کتاب، هر چیز زیبایی از پیامبر اسلام(ص) را بیان کرده و هر مطلب غامضی از کتاب جدش را شرح و هر اشکالی را با دقت، پاسخ داده است.
    در مبحث دوم این فصل، نگارنده به آن ‌دسته از روایاتی می‌پردازد که در آن‌ها اشاره شده به اینکه انبیا(ع) چیزی از خود به ارث نمی‌گذارند و تنها میراث انبیا(ع) علم و احادیث ایشان است. مؤلف در پاسخ بیان می‌دارد که این احادیث دلالت بر این نمی‌کند که انبیا از خود ارث مالی به‌جا نمی‌گذارند، بلکه منظور این است که هم و غم ایشان جمع مال و ثروت نبوده، بلکه تمام تلاششان ترویج بیش از پیش علم و معنویت بوده است. مؤلف در ادامه به ذکر شواهدی بر این ادعا می‌پردازد.


    او با میلاد پیامبر اکرم(ص) آغاز کرده است و متعرض اقوال علما و فقها شده است. سپس اشکالات پیرامون این موضوع را بررسی کرده است و پس از آن از یک حادثه به حادثه دیگر منتقل شده و سخن را در این‌باره به نهایت رسانده است. ابن [[برزنجی، جعفر بن اسماعیل|برزنجی]] در نگارش این موضوع تنها نیست و قطعا پیش از او دیگرانی نیز در نگارش پیرامون این موضوع بر وی سبقت گرفته‌اند؛ از جمله بزرگانی که در این زمینه اثری نگاشته، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] است که «حسن المقصد في عمل المولد» را نوشته است.
    <div class="mw-ui-button">[[ فدک|'''ادامه''']]</div>
     
    در صفحه 597 کتاب، درباره صفات معنوی حضرت رسول(ص) بحث شده و حیای آن حضرت اولین موضوعی است که نویسنده به آن پرداخته است. او می‌نویسد: از اوصاف کریمه و اخلاق فخیمه آن حضرت(ص) این بود که «شدید الحیاء» بودند. حیا در لغت به معنی تغیر و انکساری است که از خوف عیب گرفتن دیگران بر انسان، بر وی عارض می‌شود. این کلمه از حیات است و حیا در مورد باران، از این کلمه می‌آید، ولی به‌صورت مقصور نوشته می‌شود. حیا در شرع به معنی خلق و خویی است که انسان را بر اجتناب از کارها ی قبیح برمی‌انگیزد و وی را بر انجام کارهای نیک و دوری کردن از کم‌کاری در حق، تشویق می‌کند.
     
    <div class="mw-ui-button">[[شرح المولد النبوي المسمی بالكوكب الأنور علی عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۵

    فدک

    ‏فدک، نوشته سید جاسم هاتو موسوی، کتابی است در جهت پاسخ به شبهاتی که «احسان الهی ظهیر» نویسنده وهابی پاکستانی در کتاب الشيعة و أهل‌البيت(ع) درباره موضوع فدک وارد کرده است. این کتاب به زبان عربی، در زمان معاصر و در یک جلد به نگارش درآمده است.

    فدک از نظر تمام صاحب‌نظران جهان اسلام از جمله اموالی است که تماماً مختص به رسول اکرم(ص) بود و در مالکیت آن هیچ شخص یا گروهی شراکت نداشتد و در اثبات آن هیچ اختلافی بین شیعه و سنی وجود ندارد. به اجماع علمای شیعه حضرت رسول اکرم(ص) فدک را به دختر گرامی‌اش حضرت فاطمه زهرا(س) هدیه کردند و بدین ترتیب از ملکیت حضرت خارج شده و داخل در ملک حضرت زهرا(س) گردید. فصل اول کتاب با عنوان «إرث الأنبياء في النصوص الشيعية و تاريخية فدك» شامل دو مبحث: «السير التاريخي لفدك» و «عدم وراثة الأنبياء(ع) في المرويات الشيعية» می‌شود. نویسنده در مبحث اول این فصل به سیر اتفاقات و تبادلاتی در مورد فدک اشاره می‌کند؛ در مرحله اول ابوبکر فدک را از اهل‌بیت(ع) ظالمانه غصب کرد. در مرحله بعد عمر آن را به اهل‌بیت(ع) بازگرداند؛ البته از باب نظارت نه اینکه ارث ایشان باشد. سپس عثمان دگرباره آن را پس گرفت و به مروان سپرد و پس از آن یک‌به‌یک بین خلفای بنی‌أمیه دست‌به‌دست شد.

    در زمان خلافت حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) فدک به اهل‌بیت(ع) بازگردانده نشد. ایشان در مورد این عدم بازگشت فرمودند: ما اهل‌بیت(ع) چیزی را که به ظلم از ما گرفته ‌شده باشد، پس نمی‌گیریم.

    در مبحث دوم این فصل، نگارنده به آن ‌دسته از روایاتی می‌پردازد که در آن‌ها اشاره شده به اینکه انبیا(ع) چیزی از خود به ارث نمی‌گذارند و تنها میراث انبیا(ع) علم و احادیث ایشان است. مؤلف در پاسخ بیان می‌دارد که این احادیث دلالت بر این نمی‌کند که انبیا از خود ارث مالی به‌جا نمی‌گذارند، بلکه منظور این است که هم و غم ایشان جمع مال و ثروت نبوده، بلکه تمام تلاششان ترویج بیش از پیش علم و معنویت بوده است. مؤلف در ادامه به ذکر شواهدی بر این ادعا می‌پردازد.