الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[صدر، سید محمدباقر|آیت‌الله سيد محمدباقر صدر]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00028.jpg|بندانگشتی|صدر، سید محمدباقر|175px]]
    [[پرونده:NUR01728.jpg|بندانگشتی|مفید، محمد بن محمد|175px]]


    '''سيد محمدباقر صدر''' (۱۳۱۳-۱۳۵۹شفقیه، اصولی، فيلسوف، مغز متفكر بزرگ اسلامى، ملقب به شهید خامس، [[صدر، سید اسماعیل|سید اسماعیل صدر]]  برادر ایشان است.
    '''محمَّد بن محمَّد بن نعمان بن عبدالسَّلام حارثی مذحجی عکبری''' (336-413قمعروف به شيخ مفيد و ابن المعلّم، فقیه و متکلم، از علمای برجسته شیعه قرن ۴ هجری قمری.  از معروف‌ترین آثار وی، المُقنَعَة در علم فقه، اوائل المقالات در دانش کلام و الاِرشاد در شرح حال‌ امامان شیعه است.
    شيخ مفيد از ديدگاه دانشمندان شيعه و سنى داراى جايگاهى رفيع است كه به كلماتى از بزرگان اشاره مى‌كنيم:


    آیت‌الله صدر به استنباط و اجتهاد ابعاد تازه‌اى بخشيد و در زمينه‌هاى مختلف سياسى و اقتصادى و جهاد صاحب مكتب بود. مكتب فكرى و اقتصادى و نيز شيوۀ ديپلماسى و مبارزاتى او مشهور است.
    [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شيخ مفيد در بارۀ او می‌گوید:
    «محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعيد بن جبير، شيخ و استاد ما است - كه رضوان خدا بر او باد - فضل او در فقه و حديث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است كه توصيف شود. او تأليفات متعددى دارد.»


    آیت‌الله صدر در زمينه‌هاى گوناگون، اعم از فقه و اصول و اقتصاد و جامعه‌شناسى تخصص داشت و احاطۀ او بر تاريخ و قانونگذارى و نظرات او در باب بانكدارى بدون ربا، گواه صادقى بر نبوغ علمى اوست.
    [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، شاگرد ارزندۀ مكتب او، در بارۀ استاد در «[[الفهرست (طوسي)|فهرست]]» مى‌نويسد:
    «محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم، از متكلمان اماميه است. در عصر خويش رياست و مرجعيت شيعه به او منتهى گرديد. در فقه و كلام بر هر كس ديگر مقدم بود. حافظۀ خوب و ذهنى دقيق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود او بيش از 200 جلد كتاب كوچك و بزرگ دارد.»


    آیت‌الله سيد محمدباقر صدر پس از سالها مبارزه و ستيز با دشمنان دين و قرآن در روز شنبه 16 فروردين ماه 1359 هجرى شمسى، ساعت سه بعد از ظهر دستگير شده و در سياه‌چالهاى رژيم صدام زندانى شد.
    [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى نيز دربارۀ او مى‌گويد:
     
    «او بسيار عابد و زاهد و اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسيارى از محضر او بهره بردند. او بر تمام شیعیان حق دارد. پدرش در «واسط» زندگى می‎كرد و به آموزگارى مى‌پرداخت و در «عكبرى» كشته شد. گفته مى‌شود كه عضد‌الدوله به ملاقات او مى‌شتافت و هنگام مريضى به عيادت او مى‌رفت.
    بعد از تحمل شكنجه‌هاى فراوان در زندان‌هاى ارتش بعث، در شب سه‌شنبه 19 فروردين ماه 1359 هجرى شمسى، اين شخصيت‌ كم نظير جهان تشيع به دست پليدترين انسان‌هاى زمان به شهادت رسيد. <div class="mw-ui-button">[[صدر، سید محمدباقر|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[مفید، محمد بن محمد|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۳۱

    مفید، محمد بن محمد

    محمَّد بن محمَّد بن نعمان بن عبدالسَّلام حارثی مذحجی عکبری (336-413ق)، معروف به شيخ مفيد و ابن المعلّم، فقیه و متکلم، از علمای برجسته شیعه قرن ۴ هجری قمری.  از معروف‌ترین آثار وی، المُقنَعَة در علم فقه، اوائل المقالات در دانش کلام و الاِرشاد در شرح حال‌ امامان شیعه است. شيخ مفيد از ديدگاه دانشمندان شيعه و سنى داراى جايگاهى رفيع است كه به كلماتى از بزرگان اشاره مى‌كنيم:

    نجاشى، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شيخ مفيد در بارۀ او می‌گوید: «محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعيد بن جبير، شيخ و استاد ما است - كه رضوان خدا بر او باد - فضل او در فقه و حديث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است كه توصيف شود. او تأليفات متعددى دارد.»

    شيخ طوسى، شاگرد ارزندۀ مكتب او، در بارۀ استاد در «فهرست» مى‌نويسد: «محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم، از متكلمان اماميه است. در عصر خويش رياست و مرجعيت شيعه به او منتهى گرديد. در فقه و كلام بر هر كس ديگر مقدم بود. حافظۀ خوب و ذهنى دقيق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود او بيش از 200 جلد كتاب كوچك و بزرگ دارد.»

    ابن حجر عسقلانى نيز دربارۀ او مى‌گويد: «او بسيار عابد و زاهد و اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسيارى از محضر او بهره بردند. او بر تمام شیعیان حق دارد. پدرش در «واسط» زندگى می‎كرد و به آموزگارى مى‌پرداخت و در «عكبرى» كشته شد. گفته مى‌شود كه عضد‌الدوله به ملاقات او مى‌شتافت و هنگام مريضى به عيادت او مى‌رفت.