الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[حج در اندیشه اسلامی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR03932J1.jpg|بندانگشتی|حج در اندیشه اسلامی|175px]] | ||
''' | '''حج در انديشه اسلامى'''، تأليف [[قاضی عسکر، علی|سيد على قاضى عسكر]] از آثار فارسى است كه اعمال و مناسك حج را مورد بررسى قرار داده است. مجموعه حاضر، پيش‌تر به‌صورت چند مقاله در فصلنامه «ميقات حج» به چاپ رسيده است. | ||
كتاب در ضمن يك مقدمه و چهارده عنوان تنظيم شده است. نویسنده به‌تناسب عنوان مورد بحث، به معرفى لغوى و اصطلاحى و تبيين پيشينه و تاريخچه آن بحث پرداخته و سپس اهميت آن موضوع را در قرآن و روايات مورد توجه قرار داده و احكام آن را بيان كرده است. | |||
در بخش اول كتاب به تبيين جايگاه حج پرداخته شده است. اين بخش با اشاره به مشكلاتى كه در گذشته حجاج در مسير حج با آن مواجه بوده‌اند، آغاز شده است. نویسنده تحت عنوان «حوادث تلخ»، به برخى از اين اتفاقات اشاره كرده است؛ به‌عنوان مثال، در سال 405ق، از بيست هزار حاجى، تنها شش هزار نفر زنده ماندند و بر افراد باقى‌مانده نيز به‌حدى شرايط سخت شد كه شتران سوارى و مورد نياز خود را كشته، از گوشت آنها براى رفع گرسنگى استفاده كردند.اين بخش با احاديثى در اهميت حج به پايان آمده است. [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] در واپسين لحظات زندگى به فرزندانش وصيت كرده، مى‌فرمايد: «فرزندانم تا زنده هستيد حج خانه خدا را ترك نكنيد كه در چنين صورتى مهلت داده نخواهيد شد»<ref>همان، ص20</ref> <div class="mw-ui-button">[[حج در اندیشه اسلامی |'''ادامه''']]</div> | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۹
حج در انديشه اسلامى، تأليف سيد على قاضى عسكر از آثار فارسى است كه اعمال و مناسك حج را مورد بررسى قرار داده است. مجموعه حاضر، پيش‌تر به‌صورت چند مقاله در فصلنامه «ميقات حج» به چاپ رسيده است.
كتاب در ضمن يك مقدمه و چهارده عنوان تنظيم شده است. نویسنده به‌تناسب عنوان مورد بحث، به معرفى لغوى و اصطلاحى و تبيين پيشينه و تاريخچه آن بحث پرداخته و سپس اهميت آن موضوع را در قرآن و روايات مورد توجه قرار داده و احكام آن را بيان كرده است.
در بخش اول كتاب به تبيين جايگاه حج پرداخته شده است. اين بخش با اشاره به مشكلاتى كه در گذشته حجاج در مسير حج با آن مواجه بوده‌اند، آغاز شده است. نویسنده تحت عنوان «حوادث تلخ»، به برخى از اين اتفاقات اشاره كرده است؛ به‌عنوان مثال، در سال 405ق، از بيست هزار حاجى، تنها شش هزار نفر زنده ماندند و بر افراد باقى‌مانده نيز به‌حدى شرايط سخت شد كه شتران سوارى و مورد نياز خود را كشته، از گوشت آنها براى رفع گرسنگى استفاده كردند.اين بخش با احاديثى در اهميت حج به پايان آمده است. على بن ابى‌طالب(ع) در واپسين لحظات زندگى به فرزندانش وصيت كرده، مى‌فرمايد: «فرزندانم تا زنده هستيد حج خانه خدا را ترك نكنيد كه در چنين صورتى مهلت داده نخواهيد شد»[۱]
- ↑ همان، ص20