الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR00000J.jpg|بی‌قاب|چپ|شرح دعای سحر|175px]]
    [[پرونده:NUR00647J1.jpg|بی‌قاب|چپ|مسائل مهمة حول رؤیة الهلال|175px]]


    '''شرح دعاى سحر'''، از مجموعه انتشارات مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمینی]](ره) است كه در آن، كتاب «[[شرح دعاء السحر]]» نوشته [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) از زبان عربى به فارسى ترجمه شده است.
    '''مسائل مهمة حول رؤیة الهلال''' تأليف [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌اللّه ناصر مكارم شيرازى]] و به زبان عربى مى‌باشد كه به بررسى جوانب مختلف و ادله مبحث رؤيت هلال پرداخته است.
    انگيزه مؤلف كه كتاب را طبق درخواست برخى از طلاّب و فضلاى حوزه به رشته تحرير درآورده‌اند، حل معضل رؤيت هلال ماه شوال مى‌باشد كه موجبات اختلاف‌هاى ناروا را بين امت اسلامى على الخصوص شیعیان فراهم آورده است.


    الف: حضرت رضا(ع) ويژگى‌هاى زير را در مورد دعاى سحر از پدرشان از امام باقر(ع) نقل مى‌فرمايند:
    مؤلف، ضمن بررسى ادله و راه‌هاى ممكن براى رؤيت هلال پيشنهادهاى سازنده‌اى را مطرح نموده است.
    # بزرگى درخواست‌هاى اين دعا در درگاه حق تعالى؛
    یکی از مباحث این کتاب در مورد ابزار رؤيت هلال است؛ يعنى اينكه آيا مى‌توان از تلسكوب و امثال ذلك براى رؤيت هلال كمك گرفت يا نه؟
    # سرعت اجابت براى دعاكننده؛
    # وجود اسم اعظم در اين دعا؛
    # دعاى سحر از مكنون علم حق تعالى است؛
    # سفارش به حفظ اين دعا از دسترسى نااهلان.


    ب): حضرت باقر(ع) در آخر كلام خويش اين دعا را، دعاى «مباهله» مى‌خوانند و دعاى مباهله، از دعاهايى است كه در اعمال روز بيست و چهارم ذى‌الحجه (روز مباهله) خوانده مى‌شود و مشابه دعاى سحر با اضافاتى است كه از ائمه معصومين(ع) نقل شده است و در كتاب‌هاى دعا مثل «[[مصباح المتهجد]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](ره) و «البلد الأمين» و «مصباح» كفعمى و «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» نقل شده است.
    مؤلف مى‌فرمايد: با اينكه برخى از مراجع به چنين مطلبى فتوا داده‌اند، ما روايات بسيارى در وسائل الشيعه داريم كه تعدادشان به بيش از سى روايت مى‌رسد و همگى دلالت دارند بر اينكه رؤيت فقط با چشم عادّى حجت بوده و چيز ديگر ملاك نمى‌باشد؛ مثل«إذا رأيت الهلال فصم و إذا رأيته فأفطر» يا «صم للرؤية و أفطر للرؤية»


    ج): دعاى سحر، دربردارنده اسما و صفات حق تعالى است و حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] در شرح آن، به مباحث اسما و صفات و بحث دعا و اقسام آن و... پرداخته و آن را با زبان اهل معرفت همراه آيات و روايات بيان كرده‌اند.
    كما اينكه فقها در تمام ابواب فقه اطلاقات را منصرف به افراد متعارفه مى‌دانند نه افراد نادره؛ مانند آنچه در باب وضو در مورد مقدار لازم براى شستن صورت گفته‌اند كه با دست متعارف مراد است يا در مقدار كرّ مقدار سه وجب و نيم طول و عرض و عمق را با دست افراد معمولى حساب كرده‌اند و نمونه‌هاى ديگرى از حد ترخص، زوال عين نجاست و استهلاك نجاست و... پس از اين نمونه‌هاى متعدد به دست مى‌آيد كه در رؤيت هلال نيز مراد، رؤيت با چشم متعارف و عادّى است و اين ممكن نيست كه بگوييم در همه ابواب، اطلاقات به فرد متعارف منصرف مى‌شوند غير از رؤيت كه مراد فرد خاصى مى‌باشد. <span id="mp-more"> [[مسائل مهمة حول رؤیة الهلال|'''ادامه ...''']]
     
    د): ايشان در شرح خويش ضمن بيان و نقل ديدگاه‌هاى صاحبان معرفت، برخى نظرات خاصّ خويش را نيز طرح كرده‌اند. درك و فهم كامل مطالب اين اثر نيازمند آشنايى با زبان معارف است.<span id="mp-more"> [[شرح دعای سحر|'''ادامه ...''']]
    </span>
    </span>

    نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۰

    مسائل مهمة حول رؤیة الهلال

    مسائل مهمة حول رؤیة الهلال تأليف آيت‌اللّه ناصر مكارم شيرازى و به زبان عربى مى‌باشد كه به بررسى جوانب مختلف و ادله مبحث رؤيت هلال پرداخته است. انگيزه مؤلف كه كتاب را طبق درخواست برخى از طلاّب و فضلاى حوزه به رشته تحرير درآورده‌اند، حل معضل رؤيت هلال ماه شوال مى‌باشد كه موجبات اختلاف‌هاى ناروا را بين امت اسلامى على الخصوص شیعیان فراهم آورده است.

    مؤلف، ضمن بررسى ادله و راه‌هاى ممكن براى رؤيت هلال پيشنهادهاى سازنده‌اى را مطرح نموده است. یکی از مباحث این کتاب در مورد ابزار رؤيت هلال است؛ يعنى اينكه آيا مى‌توان از تلسكوب و امثال ذلك براى رؤيت هلال كمك گرفت يا نه؟

    مؤلف مى‌فرمايد: با اينكه برخى از مراجع به چنين مطلبى فتوا داده‌اند، ما روايات بسيارى در وسائل الشيعه داريم كه تعدادشان به بيش از سى روايت مى‌رسد و همگى دلالت دارند بر اينكه رؤيت فقط با چشم عادّى حجت بوده و چيز ديگر ملاك نمى‌باشد؛ مثل«إذا رأيت الهلال فصم و إذا رأيته فأفطر» يا «صم للرؤية و أفطر للرؤية»

    كما اينكه فقها در تمام ابواب فقه اطلاقات را منصرف به افراد متعارفه مى‌دانند نه افراد نادره؛ مانند آنچه در باب وضو در مورد مقدار لازم براى شستن صورت گفته‌اند كه با دست متعارف مراد است يا در مقدار كرّ مقدار سه وجب و نيم طول و عرض و عمق را با دست افراد معمولى حساب كرده‌اند و نمونه‌هاى ديگرى از حد ترخص، زوال عين نجاست و استهلاك نجاست و... پس از اين نمونه‌هاى متعدد به دست مى‌آيد كه در رؤيت هلال نيز مراد، رؤيت با چشم متعارف و عادّى است و اين ممكن نيست كه بگوييم در همه ابواب، اطلاقات به فرد متعارف منصرف مى‌شوند غير از رؤيت كه مراد فرد خاصى مى‌باشد. ادامه ...