الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۱۰۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR11362J1.jpg|بی‌قاب|چپ|تاريخ الأندلس من الفتح حتی السقوط من خلال مخطوط|175px]]
    [[پرونده:NUR00989.jpg|بی‌قاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]]


    '''تاریخ الاندلس من الفتح حتى السقوط من خلال المخطوط''' تألیف [[اسماعیل بن ابراهیم|سید اسماعیل بن ابراهیم]] (1237-1165ق) به زبان عربى است. و مشتمل بر بیان تاریخ اندلس از زمان فتح مسلمین تا سقوط آن است. کتاب، در سال 1187ق تألیف گردیده است.
    '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]]


    نویسنده با مشاهده برخى اشتباهات تاریخى در کتاب [[نفح الطیب من غصن الأندلس الرطیب|نفح الطیب]] مقرى تصمیم به نگارش اثرى پیرامون تاریخ اندلس گرفته و به گفته خود در آن کیفیت غلبه و استیلاى دولت عباسى بر این جزیره، کیفیت غلبه سایر دولت‌هاى اسلامى و ترتیب زمانى دولت‌هاى متداولى که بر این جزیره حکومت کرده‌اند را از ابتدا تا پایان، بیان کرده است.
    از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.  


    مطالب کتاب، حاوى بیان تاریخ اندلس از زمان فتح تا زمان سقوط آن است. مطالب، به ترتیب زمان حکومت دولت‌ها و ملوک بر اندلس ذکر شده است که این مطلب یکى از ویژگی‌هاى کتاب به شمار مى‌رود.
    پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.


    نویسنده مطالب کتاب را با این مطلب آغاز مى‌کند که اولین فردى که داخل در اندلس شده و بر این جزیره فائق آمده است سردار سپاه حکومت اموى، طارق بن زیاد بوده که در زمان خلافت عبدالملک بن مروان این واقعه رخ داده است.
    در دوران اقامت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.


    همچنین اولین فردى که از بنى‌امیه بر اندلس حکومت کرد عبدالرحمن معاویه بن هشام فرزند عبدالملک مروان بوده است.
    استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span>
     
    در ادامه، پیرامون دولت‌هاى بنى‌امیه، عباسى، فاطمیون، آل حمود و ملوک و طوایفى که بر این سرزمین حکومت کردند سخن مى‌گوید و نکات ضعف و قوت هر دولت، تاریخ حکومت آنان و زمان سقوط آنان را ذکر مى‌نماید و شرح و توضیح مى‌دهد. <span id="mp-more"> [[تاريخ الأندلس من الفتح حتی السقوط من خلال مخطوط|'''ادامه ...''']]
    </span>

    نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

    مطهری، مرتضی

    مرتضى مطهرى (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان آیت‌الله بروجردى، امام خمینی و علامه سید محمدحسین طباطبایی

    از سال 1341 که نهضت امام خمینى(ره) آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.

    پس از تبعید امام خمینى به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.

    در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، امام خمینى ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت امام خمینى به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.

    استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.ادامه ...