الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

مرتضى مطهرى (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان آیت‌الله بروجردى، امام خمینی و علامه سید محمدحسین طباطبایی

از سال 1341 که نهضت امام خمینى(ره) آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.

پس از تبعید امام خمینى به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.

در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، امام خمینى ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت امام خمینى به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.

استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.ادامه ...

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:NUR37135J1.jpg|بی‌قاب|چپ|وحدت از دیدگاه امام خمینی(س)|175px]]
+[[پرونده:NUR00989.jpg|بی‌قاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]]
-'''وحدت از ديدگاه امام خمينى(س)'''، مجموعه بيانات و نوشته‌هاى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](س) درباره وحدت اسلامى است كه از كتاب‌هاى چهل حديث، صحيفه نور، كشف الأسرار، مناسك حج، ولايت فقيه و وصيّت‌نامه سياسى - الهى، توسط [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)]](ره)، استخراج و تنظيم شده است.
+'''مرتضى مطهرى'''  (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]]
-«در فصل اول، اين مسئله آشكار مى‌گردد كه وحدت چيست، بر چه پايه و مبنايى قرار دارد و محور آن كدام است. امام(ره) به‌روشنى بيان مى‌دارد كه يكى از مقاصد بزرگ شرايع و انبياى عظام(ع) و عامل مهم «در تشكيل مدينه فاضله» و «جلوگيرى از تعديات ظالمانه ارباب تعدى»، «توحيد كلمه و توحيد عقيده» است. ايشان با اشاره به تاريخ صدر اسلام و اينكه پيامبر(ص) در بين مسلمانان «عقد اخوت» برقرار كرد و آنان بر اساس آيه '''«إنّما المؤمنون إخوة»''' با يكديگر برادر شدند و نيز با اشاره به رواياتى مثل «تواصلوا و تبارّوا و تراحموا و كونوا إخوة أبرارا كما أمركم اللّه عزّ و جلّ»، چنين استنباط مى‌كند: مسلمين مأمورند به دوستى و مواصلت و نيكويى به يكديگر و مودت و اخوت و معلوم است آنچه موجب ازدياد اين معانى شود، محبوب و مرغوب است و آنچه اين عقد مواصلت و اخوت را بگسلد و تفرقه در بين جمعيت اندازد، مبغوض صاحب شرع و مخالف مقاصد بزرگ اوست.
+از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.
-[[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]](ره) وحدت را «عامل قدرت» و تفرقه را موجب «سستى پايه ديانت» تلقى كرده و هشدار مى‌دهد كه تفرقه موجود در بين كشورهاى مسلمان، «يا از خيانت سران ممالك اسلامى و يا از جهل و بى‌اطلاعى آنان» است. آن‌گاه با اشاره به آيه شريفه '''«إنّما أعظكم بواحدة أن تقوموا للّه مثنى و فرادى»'''، توضيح مى‌دهد كه وحدت بدون «مبادى روحى و الهى» دوام ندارد و اگر قيام متكى بر خدا باشد، دوام خواهد داشت؛ زيرا «پشتوانه‌اش دايم» است. ايشان با عنايت به آيه '''«واعتصموا بحبل اللّه جميعا و لا تفرّقوا»'''، به بررسى ماهيت وحدت مطلوب مى‌پردازد و چنين نظر مى‌دهد: «در اين آيه، فقط امر به اجتماع نيست. تمام دستورهاى مردم عادى و رژيم‌هاى غير الهى اين است كه همه با هم باشيد و دستور به اجتماع است؛ لكن دستور خدا '''«و اعتصموا بحبل الله»''' است... امر اين است كه همه با هم اعتصام به حبل الله بكنيد. راه، راه حقّ باشد و توجه به حق باشد و اعتصام به راه حق باشد. انبيا نيامده‌اند كه مردم را در امور با هم مجتمع كنند، انبيا آمده‌اند كه همه را در راه حقّ مجتمع كنند؛ يعنى اين راهى... كه از طبيعت شروع مى‌شود تا ماوراءالطبيعه و... خدا فرموده وحدت داشته باشيد. [ما] براى او وحدت داريم و اين وحدت كه براى خداست، هر كيدى در مقابلش خنثى است؛ براى اينكه اين كيد، كيد با خداست، اين دشمنى با خداست.<span id="mp-more">[[وحدت از دیدگاه امام خمینی(س)|'''ادامه ...''']]</span>
+پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.
+در دوران اقامت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.
+استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span>