الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR12856J1.jpg|بی‌قاب|چپ|طب الإمام الصادق علیه‌السلام (قزوینی)|175px]]
    [[پرونده:NUR00989.jpg|بی‌قاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]]


    '''طب الإمام الصادق علیه‌السلام (قزوینی)'''، تألیف مرحوم [[قزوینی، سید محمدکاظم|آيت‌الله سيد محمدكاظم قزوينى]]، به زبان عربى، قسمتى از كتاب «[[موسوعة الإمام الصادق علیه‌السلام|موسوعة الامام الصادق(ع)]]» است و مشتمل بر احاديثى است با مضامين پزشکى كه از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] نقل شده است.
    '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]]


    [[قزوینی، سید محمدکاظم|مرحوم قزوينى]] اين اثر را در شش بخش كه به ترتيب، مشتمل بر 10، 14، 43، 14، 11 و 19 باب مى‌باشند، به رشته تحرير درآورده است.
    از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.  


    بخش اول، درباره كلياتى در علم پزشکى است و حاوى مباحثى از قبيل وجه نام‌گذارى طبيب به اين نام، استحباب تداوى، جواز تداوى با داغ كردن، كراهت تداوى بدون ضرورت، زيان پياده‌روى براى بيمار، جواز مراجعه به طبيب غير مسلمان، استحباب تداوى با صدقه و... است.
    پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.


    بخش دوم، به مبحث حجامت و فصد اختصاص دارد و مشتمل بر مطالبى از قبيل چهارتا بودن دوا، پيامبر و حجامت، ايامى كه حجامت در آنها خوب است، نهى از حجامت در حالت ناشتا بودن، آنچه خوب است پيش از حجامت و پس از آن خورده شود و... است.
    در دوران اقامت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.


    بخش سوم، پيرامون بيمارى‌ها و درمان آنهاست و مباحثى از قبيل تب، درمان تب، درمان ضعف، درمان هم و غم، درمان بادهاى دردآور، سردى و رطوبت، آنچه باعث جذام مى‌شود و راه درمان آن، درمان نيش عقرب و ساير سموم و... را در بر دارد.
    استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span>
     
    بخش چهارم، در موضوع استشفاء است و موضوعاتى مانند استشفاء با آيات قرآن، استشفاء با تربت امام حسين(ع) و... را در بر دارد.
     
    بخش پنجم، درباره خواص درمانى غذاها و گياهان و سبزيجات است.
     
    بخش ششم، پيرامون درمان با روغن‌ها و شيره‌ها و بعضى ديگر از مواد است.<span id="mp-more">[[طب الإمام الصادق علیه‌السلام (قزوینی)|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

    مطهری، مرتضی

    مرتضى مطهرى (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان آیت‌الله بروجردى، امام خمینی و علامه سید محمدحسین طباطبایی

    از سال 1341 که نهضت امام خمینى(ره) آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود.

    پس از تبعید امام خمینى به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد.

    در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، امام خمینى ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت امام خمینى به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.

    استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.ادامه ...