الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول

    از ویکی‌نور
    < الگو:صفحهٔ اصلی
    دمع السجوم

    دمع السجوم، با نام کامل «دمع السجوم في ترجمة نفس المهموم»، ترجمه فارسی کتاب «نفس المهموم» تألیف شیخ عباس قمی (م.۱۳۵۹ق) است که توسط ابوالحسن شعرانی (م.۱۳۹۳ق) از عربی به فارسی برگردان شده است. این کتاب، به زندگی و شهادت امام حسین(ع)، اسارات خاندان او، خیزش توابین و قیام مختار ثقفی پرداخته است. مترجم، که خود در دانش‌های گوناگونی، مانند: فقه، اصول، کلام، رجال، تاریخ و نجوم و در زبان‌های عربی، ترکی و فرانسوی مهارت داشته، مطالب گوناگونی را بر آن افزوده است. نثر روان و ادبی، از دیگر ویژگی‌هایی است که برای این ترجمه برشمرده‌اند.

    باب اول: این باب، به دو فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست، به ویژگی‌های امام حسین(ع)، مانند: شجاعت، دانش و سخاوت پرداخته شده و درباره محبت حضرت محمد(ص) به امام حسین(ع) روایاتی گرد آمده است. در فصل دوم، ۴۰ حدیث درباره ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین(ع)، ثواب لعن بر قاتلان او و شهادت وی گردآوری شده است.

    باب دوم: این باب از مرگ معاویة بن ابی‌سفیان و بیعت نکردن امام حسین(ع) با یزید آغاز شده و به شهادت وی پایان می‌یابد. برخی از پژوهش‌ها و مطالب مترجم در این باب عبارت است از: بررسی ماجرای طفلان مسلم، جمع بین علم امام حسین(ع) به شهادت و تلاش وی برای پیروزی، بررسی نقلِ وصل کردن سر امام حسین(ع) به پیکر وی پس از شهادت او توسط حضرت محمد(ص)، جابه‌جا نشدن آیه‌های قرآن،حکم خواندن زیارت‌نامه‌هایی که از معصومان(ع) روایت نشده است، بررسی ازدواج فاطمه صغری دختر امام حسین(ع) با حسن مثنی یا با قاسم بن حسن(ع)، بررسی ماجرای آب ننوشیدن حضرت عباس(ع)، معنای اسم اعظم، نام قاتل امام حسین(ع)، مراد از سرخ شدن آسمان پس از شهادت امام حسین(ع)، بررسی نجومی کسوف پس از شهادت امام(ع)، معرفی برخی رجال مانند جندب بن زهیر و واژه‌شناسی برخی واژه‌ها. وی به‌مناسبت، سرگذشت کمیل بن زیاد را نیز به این باب افزده است.

    باب سوم: این باب، درباره رویدادهای پس از شهادت امام حسین(ع) بوده و دارای ۱۴ فصل است. در این ۱۴ فصل، به ربودن لباس‌های امام(ع)، خبردار شدن اهل‌بیت از شهادت وی، چپاول خیمه‌ها، لگدکوب کردن بدن امام(ع) با اسبان، رویدادهایی درباره سر امام حسین(ع)، اسارت اهل‌بیت، روانه کردن آن‌ها از کربلا به کوفه، دفن پیکر امام حسین(ع)، ورود اهل‌بیت به کوفه، خطبه امام سجاد(ع) در کوفه، مخالفت عبدالله بن عفیف با سخنان عبیدالله بن زیاد و ماجرای شهادت وی، روانه کردن اسیران به شام، رساندن خبر شهادت امام حسین(ع) به مدینه توسط قاصد ابن زیاد، خطبه عبدالله بن زبیر در مدینه در ستودن امام حسین(ع) و سرزنش کوفیان، فرستادن سر امام(ع) و دیگر شهیدان کربلا به شام، برخی رویدادهای مسیر شام، ورود اسیران به شام، رویدادهای شام، فرستادن اهل‌بیت از شام به مدینه، ورود آنها به مدینه و ماتم گرفتن آن‌ها در این شهر و پیشینه مراسم سوگواری برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.