الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
شیخ محمد فاضل لنکرانی (1310-1386ش) از مراجع تقلید معاصر و از اساتید حوزه علمیه قم. او بعد از وفات آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله اراکی یکی از هفت مرجعی بود که از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم معرفی شد. ایشان از روحانیون فعال در انقلاب 57 ایران و از شاگردان حضرات آیات بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی و حامیان و علاقمندان نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه بود.
او از کسانی بود که در آغازین روزهای فعالیت جامعه مدرسین در دوره حکومت طاغوت، به آن پیوست و در جلسات آن شرکت می‌کرد و امضای او در زیر بسیاری از اعلامیه‌ها، از جمله اعلام مرجعیت امام خمینی(ره) و نیز خلع ید شاه از قدرت، به چشم می‌خورد. فعالیت‌های او در جامعه مدرسین و دیگر تلاش‌های سیاسی او، باعث شد که بارها مورد بازداشت و شکنجه قرار گیرد و تبعید یا زندانی شود. او حدود 4 ماه به بندر لنگه تبعید شد. پس‌ازآن نیز حدود 2 سال و نیم به یزد تبعید شد که در آنجا نیز دست از مبارزه بر نداشت و ضمن تحصیل و تحقیقات علمی، با آیت‌الله صدوقی، جلسات مخفیانه‌ای ترتیب داد که طی آن، به تشویق افراد برای مبارزه و احیای نام امام خمینی(ره) در آن دیار می‌پرداخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله فاضل ادامه داشت. ایشان در هر جا که لازم بود، با حمایت از مواضع امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای، توطئه‌های دشمن را افشا و مردم را به حمایت و اطاعت رهبری و حفظ ارزش‌های نظام دعوت می‌کرد. او بارها در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت و باعث دلگرمی رزمندگان اسلام شد. از جمله مسؤولیت‌های او پس از انقلاب به نمایندگی در دوره اول مجلس خبرگان از استان مرکزی می‌توان اشاره کرد. استاد فاضل لنکرانی پس از رحلت آیت‌الله اراکی، با اعلام جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به‌عنوان نخستین نفر و با اکثریت آراء، از مراجع تقلید شناخته شد.
آیت‌الله فاضل لنکرانی، روز شنبه 26 خردادماه 1386 در سن 76 سالگی از دنیا رفت و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.