الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
'شرح المولد النبوي المسمی بالكوكب الأنور علی عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم'، تألیف جعفر بن اسماعیل برزنجی، کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع تاریخ اسلام و شخصیت‌ها.
نویسنده در این اثر، به شرح کتاب «عقد الجوهر في مولد النبي الأزهر(ص)» پرداخته که اثر پدربزرگش، سید جعفر بن سید حسن برزنجی بوده، است.
وی در این شرح، به بیان خَلقیات و خُلقیات رسول گرامی اسلام، پرداخته است. این کتاب که به تحقیق نادی فرج درویش رسیده، توسط مرکز بن عطار للتراث، چاپ شده است.
شارح در این کتاب، هر چیز زیبایی از پیامبر اسلام(ص) را بیان کرده و هر مطلب غامضی از کتاب جدش را شرح و هر اشکالی را با دقت، پاسخ داده است.
او با میلاد پیامبر اکرم(ص) آغاز کرده است و متعرض اقوال علما و فقها شده است. سپس اشکالات پیرامون این موضوع را بررسی کرده است و پس از آن از یک حادثه به حادثه دیگر منتقل شده و سخن را در این‌باره به نهایت رسانده است. ابن برزنجی در نگارش این موضوع تنها نیست و قطعا پیش از او دیگرانی نیز در نگارش پیرامون این موضوع بر وی سبقت گرفته‌اند؛ از جمله بزرگانی که در این زمینه اثری نگاشته، جلال‌الدین سیوطی است که «حسن المقصد في عمل المولد» را نوشته است.
در صفحه 597 کتاب، درباره صفات معنوی حضرت رسول(ص) بحث شده و حیای آن حضرت اولین موضوعی است که نویسنده به آن پرداخته است. او می‌نویسد: از اوصاف کریمه و اخلاق فخیمه آن حضرت(ص) این بود که «شدید الحیاء» بودند. حیا در لغت به معنی تغیر و انکساری است که از خوف عیب گرفتن دیگران بر انسان، بر وی عارض می‌شود. این کلمه از حیات است و حیا در مورد باران، از این کلمه می‌آید، ولی به‌صورت مقصور نوشته می‌شود. حیا در شرع به معنی خلق و خویی است که انسان را بر اجتناب از کارها ی قبیح برمی‌انگیزد و وی را بر انجام کارهای نیک و دوری کردن از کم‌کاری در حق، تشویق می‌کند.