الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول

شیخ عباس قمی

قمی، عباس

عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم القمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، مشهور به شیخ عباس قمی معروف به محدث قمی از علما و محدثان پر کار قرن چهاردهم هجری است. مفاتیح الجنان، منتهی الآمال، سفینة البحار از مشهورترین کتابهای اوست.

شیخ عباس در سال 1294 قمری(1254 ش) در قم متولد شد. پدرش محمدرضا قمی فردی متدین و مرجع مردم برای آگاهی از وظایف شرعی بود. مادر شیخ عباس به نام «بانو زینت» نیز از زنان متدینه و پارسا بود.

معلومات ابتدایى را در آن شهر فرا گرفت و درسال 1316ق به نجف رفت و از محضر درس حاج میرزا حسین نورى محدث استفاده‌ها برد.

در سال 1320ق پس از وفات استاد خود به قم مراجعت كرد، آنگاه از قم به مشهد رفت و چندى در مشهد بسر برد و سرانجام به نجف رفت.

وى در سه شنبه 22 ذی‌الحجه سال 1359ق برابر با اول بهمن 1319ش در سن 65 سالگی، در نجف درگذشت و سید ابوالحسن اصفهانی در حرم امیرالمؤمنین(ع) بر او نماز خواند و پیکرش در کنار در جوار استادش «محدث نورى» استاد خود در جوار حرم امام علی بن ابی‌طالب(ع) دفن شد.

ادامه