الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
اسیران و جانبازان کربلا (به‌ضمیمه زنان نقش‌آفرین در نهضت عاشورا)، اثر محمد مظفری و سعید جمشیدی، پژوهشی است پیرامون زندگانی اسیران و مجروحان کربلا، به‌ویژه افرادی که درباره آن‌ها تحقیقی انجام نشده است. این کتاب به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است.
درباره نام و تعداد اسیران و جانبازان (مجروحان) کربلا، آمار دقیقی در دست نیست، ولی نویسنده با تفحص در منابع پیشین و اخیر، نام پنجاه‌وهفت تن را که دو تن از آن‌ها به نام‌های سوار بن منعم و موقع بن ثمامه جانباز (مجروح) هستند را استخراج و شرح حال و اقدامات آنان را تدوین کرده است که می‌توان این کتاب را تنها کتاب مستقل در این زمینه دانست.
بخش اول، در پنج فصل زیر، به بیان مبارزات و اقدامات امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) اختصاص یافته است: در فصل نخست، به معرفی اجمالی امام چهارم(ع) پرداخته شده است. القاب ایشان عبارتند از: زين‌العابدين، سيدالعابدين، زين‌الصالحين، وارث علم‌النبيين، وصي‌الوصيين، خازن وصاياالمرسلين، إمام‌المؤمنين، المتهجد، الزاهد، العابد، العدل، السجاد، ذوالثفنات و... از جمله مطالب مطرح‌شده در این فصل آن است که یکى از نویسندگان معاصر درباره سبب ملقب شدن ایشان به القاب فوق مى‌گوید: «بیشتر کسانى که این لقبها را بدو دادهاند نه شیعه بودند و نه او را امام و منصوب از جانب خدا مىدانستند، اما نمىتوانستند آنچه را در او مىبینند ندیده بگیرند».
در فصل دوم، به نقش امام سجاد(ع) در ماجراهای مربوط به مدینه تا کربلا پرداخته شده است. از جمله موضوعات این فصل عبارتند از: گزارش امام سجاد(ع) از روز تاسوعا و شب عاشورا؛ امام سجاد(ع) راوی نیایش امام حسین(ع) در صبح عاشورا؛ سپردن اسم اعظم و میراث پیامبران(ع) به امام سجاد(ع)؛ دفن شهیدان کربلا به راهنمایی امام سجاد(ع) و....