الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم وى در سال 1309ش در خانواده روحانى در شهر کربلا متولد شد. پدرش مرحوم شیخ علی معرفت از روحانیان با فضیلت بود که از پانزده سالگی ساکن کربلا شده بود.
خاندان آیت‌الله‌معرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقه‌ای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت می‌کند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا می‌رود و در آن‌جا زندگی می‌کند.
در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نماید.
هدف اصلى از این مهاجرت شرکت در جلسات درسى فرهیختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سید محسن حکیم، آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى و امام خمینى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنکه دروس فلسفه و حکمت متعالیه را نزد اساتید معروف آن زمان فرا گرفته است.
در این هنگام بود که انگیزه پرداختن به مسائل قرآنى در کنار فقه و اصول، ایشان را وادار نمود که تحقیقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بیشتر اوقات خود را براى این کار مصروف دارد تا بدآنجا که پس از مدتى توانست کتاب ارزشمند التمهيد في علوم القرآن را در شش مجلد و نیز کتاب التفسیر و المفسرون را در دو مجلد تألیف نماید.
در سال 1351 که حکومت بعث عراق دستور مهاجرت ایرانیان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ایران شد و در حوزۀ علمیۀ قم به فعالیت‌های علمى خود همچون تدریس و تألیف ادامه داد که محصول آن تألیف کتاب ارزشمند «صیانة القرآن من التحریف» و ترجمۀ کتاب التفسیر و المفسرون مى‌باشد......