الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[آملی، محمدتقی|آیت‌الله محمدتقی آملی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[علامه امینی جرعه‌نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00206.jpg|بندانگشتی| آملی، محمدتقی|175px]]
    [[پرونده:NUR14933J1.jpg|بندانگشتی| علامه امینی جرعه‌نوش غدیر|175px]]


    '''محمدتقى آملى''' (1265-1349ش)، فقيهى محقق، عالمى مفسر و مجتهدى بزرگ و پارسا
    '''علامه امينى جرعه‌نوش غدير (به ضميمه جرعه‌هايى از الغدير)''' اثر [[لطفی، مهدی|مهدى لطفى]]، معرفى [[علامه امينى]] و اثر باارزش و گران‌بهاى وى «[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» مى‌باشد كه به زبان فارسى نوشته شده است.


    در روز چهارشنبه11 ذى قعده سال 1304ق ديده به جهان گشود.
    در فصل اول این کتاب، به زندگى‌نامه [[علامه امينى]] پرداخته شده و اطلاعاتى از ايشان پيرامون زمان و مكان تولد، شروع به تحصيل، سفرهاى تحصيلى و اساتيد ايشان در نجف ارائه گرديده است.


    پدرش آيت‌الله شيخ محمد آملى، از علماى بزرگ و با [[نوری، فضل‌الله|شهيد حاج شيخ فضل‌الله نورى]] و آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى همراه و همگام بود كه پس از شهادت [[نوری، فضل‌الله|شيخ فضل‌الله نورى]]، به حبس و تبعيد گرفتار شد. ولى دست از مبارزه خویش جهت دفاع از حق برنداشت.
    در فصل دوم، سجاياى اخلاقى و معنوى [[علامه امينى]] مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده معتقد است [[علامه امينى]] را قبل از اينكه يك شخصيت علمى معرفى كنيم، بايد يك شخصيت معنوى و اخلاقى معرفى كرد،از جمله عناوين اين فصل، عبارتند از: زهد علامه، توسل و عبادت علامه، امينى از قرآن هدايت مى‌گرفت، شجاعت [[علامه امينى]]، اراده صاحب الغدير، ادب امينى و آثار علمى و قلمى ايشان.


    ايشان مدت 14 سال از محضر آيات عظام [[نایینی، محمدحسین|نائينى]]، فيروزآبادى، [[خوانساری، محمدتقی|خوانسارى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم كمپانى]] و اعلام ديگر بهره‌مند شد و از این علماى بزرگ نيز اجازه اجتهاد دريافت نموده و در سال 1353ق روانه ایران گرديد.
    در فصل سوم، به آرمان‌ها و اهداف [[علامه امينى]] نگريسته شده است. اين آرمان‌ها به ترتيب عبارتند از: تبيين مسئله ولايت، ايجاد وحدت بين مسلمين، تشكيل خانه نويسندگان، رسيدگى به نشريات جهان و شناخت عناصر زمان. از جمله اهداف [[علامه امينى]]، قرار دادن صفوف پراكنده ملل اسلامى در يك صف واحد و ايجاد وحدت بين آن‌ها بوده است. ايشان معتقد بود كه راز تفوق و عزت مسلمين در پرهيز از تفرق و بنيان سعادت‌شان در تمسك به حبل‌الله خلاصه مى‌گردد و مسلمين زمانى خواهند توانست به عزت از دست رفته خود درست يابند كه به آيه «و اعتصموا بحبل‌الله جميعاً و لا تفرقوا»  به ديده عمل بنگرند و بدان عمل كنند.
     
    <div class="mw-ui-button">[[علامه امینی جرعه‌نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر)|'''ادامه''']]</div>
    وى مدت 40 سال در تهران به تدريس و ترویج علوم دينى اشتغال ورزيد و سال‌ها در مسجد «مجد» به اقامه نماز جماعت و تبليغات اسلامى پرداخت.
     
    ايشان پس از سال‌ها تلاش و كوشش توانست به مقام رفيعى از نظر علم، اجتهاد و تقوى برسد و به عنوان یکى از علماى طراز اول جهان اسلام به شمار آيد.
     
    سرانجام این عالم بزرگوار در 29 شوال سال 1391ق، جهان فانى را وداع گفت. پیکر ايشان به مشهد مقدس حمل و در جوار [[امام رضا(ع)]] در باغ رضوان، در مقبره حاج میرزا حسین سبزوارى، به خاک سپرده شد.  
     
    <div class="mw-ui-button">[[آملی، محمدتقی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۴۹

    علامه امینی جرعه‌نوش غدیر

    علامه امينى جرعه‌نوش غدير (به ضميمه جرعه‌هايى از الغدير) اثر مهدى لطفى، معرفى علامه امينى و اثر باارزش و گران‌بهاى وى «الغدير» مى‌باشد كه به زبان فارسى نوشته شده است.

    در فصل اول این کتاب، به زندگى‌نامه علامه امينى پرداخته شده و اطلاعاتى از ايشان پيرامون زمان و مكان تولد، شروع به تحصيل، سفرهاى تحصيلى و اساتيد ايشان در نجف ارائه گرديده است.

    در فصل دوم، سجاياى اخلاقى و معنوى علامه امينى مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده معتقد است علامه امينى را قبل از اينكه يك شخصيت علمى معرفى كنيم، بايد يك شخصيت معنوى و اخلاقى معرفى كرد،از جمله عناوين اين فصل، عبارتند از: زهد علامه، توسل و عبادت علامه، امينى از قرآن هدايت مى‌گرفت، شجاعت علامه امينى، اراده صاحب الغدير، ادب امينى و آثار علمى و قلمى ايشان.

    در فصل سوم، به آرمان‌ها و اهداف علامه امينى نگريسته شده است. اين آرمان‌ها به ترتيب عبارتند از: تبيين مسئله ولايت، ايجاد وحدت بين مسلمين، تشكيل خانه نويسندگان، رسيدگى به نشريات جهان و شناخت عناصر زمان. از جمله اهداف علامه امينى، قرار دادن صفوف پراكنده ملل اسلامى در يك صف واحد و ايجاد وحدت بين آن‌ها بوده است. ايشان معتقد بود كه راز تفوق و عزت مسلمين در پرهيز از تفرق و بنيان سعادت‌شان در تمسك به حبل‌الله خلاصه مى‌گردد و مسلمين زمانى خواهند توانست به عزت از دست رفته خود درست يابند كه به آيه «و اعتصموا بحبل‌الله جميعاً و لا تفرقوا» به ديده عمل بنگرند و بدان عمل كنند.