امثال و حکم نهج‌البلاغه و معادلهای فارسی و انگلیسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' {{' به '{{') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
نهج‌البلاغه. فارسی - عربی. برگزیده | نهج‌البلاغه. فارسی - عربی. برگزیده | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[اندقانی، هاجر]] ( | [[اندقانی، هاجر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 38/09 /ض4الف8 | | کد کنگره =BP 38/09 /ض4الف8 | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| سال نشر = 1379 ش | | سال نشر = 1379 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03528AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-5598-24-9 | | شابک =964-5598-24-9 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03528 | |||
| کتابخوان همراه نور =03528 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''امثال و حكم نهج‌البلاغه'''، تأليف | {{کاربردهای دیگر|امثال و حکم (ابهام زدایی)}} | ||
'''امثال و حكم نهج‌البلاغه'''، تأليف نویسنده معاصر هاجر اندقانى به زبان فارسی است. نگارنده در اين پژوهش 340 مثل و حكمت از نهج‌البلاغه را گردآورده و بعد از بيان ترجمه آنها اقدام به معادل‌يابى اين امثال و حكم در زبان فارسی و انگليسى نموده است. | |||
== ساختار== | == ساختار== | ||
نویسنده در ذيل هر مثل يا حكمت نهج‌البلاغه، ابتدا ترجمه فارسی آن، سپس عبارات يا ضرب‌المثل‌هاى فارسی معادل با آن ذكر شده است. نویسنده تلاش كرده است كه مثل‌هاى انگليسى معادل با آن حكمت را نيز از منابعى؛ مانند فرهنگ ضرب‌المثل‌هاى انگليسى - فارسی گردآورى كند. | |||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
نویسنده در مقدمه كتاب با بررسى ريشه «مثل» و ويژگى‌هاى اين بخش از ادبيات كه باعث رواج آن در ميان اقوام مختلف شده است، مى‌نويسد: «مثل از ريشه مُثُول به معناى شبيه بودن چيزى به چيز ديگر است و اين واژه در عربى به معناى ديگرى نظير سخن، حديث، پند، عبرت، صفت و غيره نيز به‌كار رفته است؛ و در اصطلاح جمع مختصرى است كه دربردارنده تشبيه يا مضمون حكيمانه باشد و به سبب روانى لفظ و روشنى معنى و لطف تركيب، شهرت يافته و همگان آن را بدون تغيير در محاوره به كار مى‌برند. | |||
امثال و تعبيرات رايج در ميان هر قوم و ملت يكى از اركان مهم زبان و ادب آن قوم و نمودارى از ذوق و قريحه و صفات روحى و اخلاقى و افكار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس كنايه و يا در قالب كلامى موزون و دلنشين بيان شده‌اند و حاوى انديشه‌اى عميق و سودمند و يا انتقادى شديد و طنزآميز از رفتار و گفتار آدميان و يا نابسامانى‌هاى اخلاقى و اجتماعى است. اين سخنان كوتاه و سودمند و دلنشين كه هر كدام از آنها انديشه‌اى ژرف و لطيف و يا پندى نغز را در بر دارند، به سبب سادگى و روانى و عمق انديشه در طى روزگاران | امثال و تعبيرات رايج در ميان هر قوم و ملت يكى از اركان مهم زبان و ادب آن قوم و نمودارى از ذوق و قريحه و صفات روحى و اخلاقى و افكار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس كنايه و يا در قالب كلامى موزون و دلنشين بيان شده‌اند و حاوى انديشه‌اى عميق و سودمند و يا انتقادى شديد و طنزآميز از رفتار و گفتار آدميان و يا نابسامانى‌هاى اخلاقى و اجتماعى است. اين سخنان كوتاه و سودمند و دلنشين كه هر كدام از آنها انديشه‌اى ژرف و لطيف و يا پندى نغز را در بر دارند، به سبب سادگى و روانى و عمق انديشه در طى روزگاران مقبولیت يافته و سرانجام در زبان خاص و عام جارى گشته و نام مثل به خود گرفته‌اند». | ||
استفاده از امثال به عنوان چاشنى و زيبايى كلام و استحكام بخشيدن به نيروى استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن كريم و كلام رسول‌الله(ص) و [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] مثل‌هاى فراوانى وجود دارد، كه | استفاده از امثال به عنوان چاشنى و زيبايى كلام و استحكام بخشيدن به نيروى استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن كريم و كلام رسول‌الله(ص) و [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] مثل‌هاى فراوانى وجود دارد، كه نویسنده در اثر حاضر تنها مثل‌هاى ذكر شده در كلام [[امام على(ع)]] را گردآورى و در زبان فارسی و انگليسى معادل‌يابى كرده است. وى در خصوص انگيزه اين كار مى‌گويد: «هدف از اين مقارنه و معادل‌يابى، آن است كه غالباً ً امثال و حكم مضامين مشتركى ميان ملت‌ها مى‌باشند و چه بسا فهم يك مثل يا يك حكمت از راه معادل آسان‌تر و روشن‌تر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل يا حكمت مورد نظر منتقل نمايد». | ||
اشعار شعراى | اشعار شعراى فارسی زبان؛ مانند مولوى، حافظ، سعدى، فردوسى و [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] سرشار از اشعار نغز و حكمت‌هاى پرمغزى است كه نویسنده با ذكر آنها بر غناى كتاب خود افزوده است. برخى از ضرب‌المثل‌هاى عربى با عبارات مختلفى به صورت ضرب‌المثل و يا شعر در منابع آمده است كه اين موارد نيز با عنوان «نظيره» آمده است. | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب | مقدمه و متن كتاب | ||
{{نهج‌البلاغه}} | {{نهج‌البلاغه}} | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۰: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
| امثال و حکم نهج‌البلاغه و معادلهای فارسی و انگلیسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اندقانی، هاجر (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | امثال و حکم نهج‌البلاغه و معادلهای فارسی و انگلیسی آنها نهج‌البلاغه. فارسی - عربی. برگزیده |
| ناشر | ميثم تمار |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1379 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5598-24-9 |
| موضوع | ضرب المثلهای انگلیسی
ضرب المثلهای عربی ضرب المثلهای فارسی علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - ضرب المثلها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/09 /ض4الف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
امثال و حكم نهج‌البلاغه، تأليف نویسنده معاصر هاجر اندقانى به زبان فارسی است. نگارنده در اين پژوهش 340 مثل و حكمت از نهج‌البلاغه را گردآورده و بعد از بيان ترجمه آنها اقدام به معادل‌يابى اين امثال و حكم در زبان فارسی و انگليسى نموده است.
ساختار
نویسنده در ذيل هر مثل يا حكمت نهج‌البلاغه، ابتدا ترجمه فارسی آن، سپس عبارات يا ضرب‌المثل‌هاى فارسی معادل با آن ذكر شده است. نویسنده تلاش كرده است كه مثل‌هاى انگليسى معادل با آن حكمت را نيز از منابعى؛ مانند فرهنگ ضرب‌المثل‌هاى انگليسى - فارسی گردآورى كند.
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه كتاب با بررسى ريشه «مثل» و ويژگى‌هاى اين بخش از ادبيات كه باعث رواج آن در ميان اقوام مختلف شده است، مى‌نويسد: «مثل از ريشه مُثُول به معناى شبيه بودن چيزى به چيز ديگر است و اين واژه در عربى به معناى ديگرى نظير سخن، حديث، پند، عبرت، صفت و غيره نيز به‌كار رفته است؛ و در اصطلاح جمع مختصرى است كه دربردارنده تشبيه يا مضمون حكيمانه باشد و به سبب روانى لفظ و روشنى معنى و لطف تركيب، شهرت يافته و همگان آن را بدون تغيير در محاوره به كار مى‌برند.
امثال و تعبيرات رايج در ميان هر قوم و ملت يكى از اركان مهم زبان و ادب آن قوم و نمودارى از ذوق و قريحه و صفات روحى و اخلاقى و افكار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس كنايه و يا در قالب كلامى موزون و دلنشين بيان شده‌اند و حاوى انديشه‌اى عميق و سودمند و يا انتقادى شديد و طنزآميز از رفتار و گفتار آدميان و يا نابسامانى‌هاى اخلاقى و اجتماعى است. اين سخنان كوتاه و سودمند و دلنشين كه هر كدام از آنها انديشه‌اى ژرف و لطيف و يا پندى نغز را در بر دارند، به سبب سادگى و روانى و عمق انديشه در طى روزگاران مقبولیت يافته و سرانجام در زبان خاص و عام جارى گشته و نام مثل به خود گرفته‌اند».
استفاده از امثال به عنوان چاشنى و زيبايى كلام و استحكام بخشيدن به نيروى استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن كريم و كلام رسول‌الله(ص) و اميرمؤمنان(ع) مثل‌هاى فراوانى وجود دارد، كه نویسنده در اثر حاضر تنها مثل‌هاى ذكر شده در كلام امام على(ع) را گردآورى و در زبان فارسی و انگليسى معادل‌يابى كرده است. وى در خصوص انگيزه اين كار مى‌گويد: «هدف از اين مقارنه و معادل‌يابى، آن است كه غالباً ً امثال و حكم مضامين مشتركى ميان ملت‌ها مى‌باشند و چه بسا فهم يك مثل يا يك حكمت از راه معادل آسان‌تر و روشن‌تر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل يا حكمت مورد نظر منتقل نمايد».
اشعار شعراى فارسی زبان؛ مانند مولوى، حافظ، سعدى، فردوسى و جامى سرشار از اشعار نغز و حكمت‌هاى پرمغزى است كه نویسنده با ذكر آنها بر غناى كتاب خود افزوده است. برخى از ضرب‌المثل‌هاى عربى با عبارات مختلفى به صورت ضرب‌المثل و يا شعر در منابع آمده است كه اين موارد نيز با عنوان «نظيره» آمده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب