امینی گلستانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۱

امینی گلستانی، محمد

نام	امینی گلستانی، محمد
نام‎های دیگر	امینی، محمد گلستانی، محمد
نام پدر	حاج سردار
متولد	1317 ش
محل تولد	روستای گلستان اردبیل
رحلت
اساتید	مسلم ملکوتی میرزا محسن دوزدوزانی سید ابوالقاسم خویی سید محسن حکیم
برخی آثار	والدین دو فرشته جهان آفرینش آداب ازدواج و زندگی خانوادگی سیمای جهان در عصر امام زمان(عج)
کد مؤلف	AUTHORCODE04702AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، امینی (ابهام زدایی) را ببینید.

محمد امينى گلستانى (متولد1317ق- روستای گلستان اردبیل)، فقیه، نویسنده، مترجم، محقق

ولادت

در 16 بهمن سال 1317ش، در روستاى «گلستان‏» از توابع شهرستان «نير» در استان اردبيل، به دنيا آمد.

تحصیلات

در سال 1329ش از زادگاهش به مدرسه علميه ملا ابراهیم وارد شده و مشغول تحصيل علوم دينى گرديد. وى پس از گذراندن مقدماتى صرف و نحو، در سال 1331 به حوزه علمیه قم وارد شد.

برخی از اساتید ایشان در حوزه علمیه قم عبارت بودند از:

شیخ عبدالکریم ملائی و سید جواد خطیبی و میرزا احمد پایانی و مسلم ملکوتی و میرزا محسن دوزدوزانی وغیرهم

وى در نيمه دوم سال 1334ش به نجف اشرف مهاجرت كرد و به تكميل دروس حوزوى پرداخت.از اساتید ایشان در حوزه نجف: آیات عظام سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم و شیخ مجتبی لنکرانی و عارف بزرگ شیخ محمدعلی سرابی و آقای تسوجی وسید اسدالله مدنی آذرشهری و غیرهم در دروس فقه و اصول و فلسفه و تفسیر وغیرها استفاده نمود.

سپس در تاريخ 1340ش از شهر نجف مراجعت نموده و در شهر سرعين اردبيل به مدت يازده سال رحل اقامت افكند.

فعالیتها

در طول اين مدت مشغول كارهاى علمى و فرهنگى شده و تعدادى مسجد و اماكن خيريه بنا نهاد كه تعدادى از آن‌ها عبارتند از:

مسجد بقية الله(عج)
احداث چشمه‌هاى آب شرب چندين روستاى اطراف سرعين.
مسجد باب الحوائج حضرت ابوالفضل(ع)
بنا و تأسيس مسجد امیرالمؤمنین(ع)
تأسيس صندوق‌هاى خيريه به نام حضرت ابوالفضل(ع)
در سال 1381 مسجد امام زمان(ع) که در اثر زلزله مقاومت خود را از دست داده بود بازسازى و توسعه بخشيد.
ساخت مسجد مجلل در روستاى (جن قشلاقى) از دهستان‌هاى يورقچى

در سال 1351 شمسى از سرعين به اردبيل مهاجرت نمود و مقيم گرديد و در خلال مدت 14 سال اقامت در اردبيل، به كارهاى تبليغاتى اسلامى و سرپرستى حجاج بيت‌الله الحرام ادامه داد.

در سال 1361ش از اردبيل به تهران مهاجرت كرد و مشغول كارهاى روحانیت خود شد و به تدريس و تفسير قرآن مجيد اشتغال داشت تا اين‌كه در سال 1375ش به شهر مقدس قم مهاجرت كرده و مقيم گشت. در اين شهر نيز به كارهاى علمى و فرهنگى خود استمرار بخشيده و ثمره مهاجرت اخير، تأليفات متفاوتى است.