ایترپرسیکوم: «گزارش سفارتی به دربار شاه عباس اول»: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً')
خط ۳۷: خط ۳۷:
دوران سلطنت شاه عباس اول كه با لقب بزرگ از ديگر شاهان صفوى ممتاز شده، از دوران‌هاى پراهميت تاريخ ایران است. در آن زمان كه حدود چهار قرن از آن مى‌گذرد، نقشه سياسى اروپا و آسيا با روزگار ما تفاوت بسيار داشت. قدرت سلاطين عثمانى كه بر امپراتورى پهناورى مسلط شده بودند و تا قلب اروپا و پشت دروازه‌هاى وين رانده بودند، براى دولت‌هاى همجوار كابوسى هولناك شده بود.
دوران سلطنت شاه عباس اول كه با لقب بزرگ از ديگر شاهان صفوى ممتاز شده، از دوران‌هاى پراهميت تاريخ ایران است. در آن زمان كه حدود چهار قرن از آن مى‌گذرد، نقشه سياسى اروپا و آسيا با روزگار ما تفاوت بسيار داشت. قدرت سلاطين عثمانى كه بر امپراتورى پهناورى مسلط شده بودند و تا قلب اروپا و پشت دروازه‌هاى وين رانده بودند، براى دولت‌هاى همجوار كابوسى هولناك شده بود.


بدين گونه بود كه فرستادگان رسمى و غيررسمى و سفيران متعددى به دربار پادشاهان صفوى و مخصوصاً شاه عباس اول مى‌آمدند و از دربار ایران نيز سفيرانى به دربارهاى اروپا مى‌رفتند. شاه عباس در سال 1599م 1007/ق سرآنتونى شرلى را همراه با يكى از درباريان، به نام حسینعلى بيك را به دربار پادشاهان اروپا فرستاد تا همپيمان‌هاى دوستى و اتحاد بر ضد سلطان عثمانى منعقد سازند. اين دو فرستاده شاه عباس از راه مسكو به اروپا رفتند و در پائيز سال بعد در شهر پراگ كه در آن زمان پايتخت امپراتورى آلمانى بود، به حضور امپراتور رودولف دوم باريافتند و او از ايشان به گرمى و محبت بسيار پذيرايى كرد.
بدين گونه بود كه فرستادگان رسمى و غيررسمى و سفيران متعددى به دربار پادشاهان صفوى و مخصوصاًً شاه عباس اول مى‌آمدند و از دربار ایران نيز سفيرانى به دربارهاى اروپا مى‌رفتند. شاه عباس در سال 1599م 1007/ق سرآنتونى شرلى را همراه با يكى از درباريان، به نام حسینعلى بيك را به دربار پادشاهان اروپا فرستاد تا همپيمان‌هاى دوستى و اتحاد بر ضد سلطان عثمانى منعقد سازند. اين دو فرستاده شاه عباس از راه مسكو به اروپا رفتند و در پائيز سال بعد در شهر پراگ كه در آن زمان پايتخت امپراتورى آلمانى بود، به حضور امپراتور رودولف دوم باريافتند و او از ايشان به گرمى و محبت بسيار پذيرايى كرد.


امپراتور تصميم گرفت كه متقابلاً سفيرى به دربار شاه عباس اعزام دارد. براى اين منظور، يكى از نجباى ناحيه ترانسيلوانى، به نام «كاكاش فن‌زالان كمنى» را برگزيد. اين سفير مأموريت داشت كه به دربار تزار روس در مسكو برود و از آن جا با كمك تزار، سفر خود را به سوى ایران دنبال كند. او از راه درياى خزر به ایران آمد؛ ولى در لنگرود گيلان بيمار شد و در لاهيجان درگذشت. كاكاش پيش از مرگ، منشى مخصوصش را كه «دريابل ژرژ تكتاندرفن» نام داشت، مأمور ساخت كه مأموريتش را دنبال كند و به حضور شاه عباس برود.
امپراتور تصميم گرفت كه متقابلاً سفيرى به دربار شاه عباس اعزام دارد. براى اين منظور، يكى از نجباى ناحيه ترانسيلوانى، به نام «كاكاش فن‌زالان كمنى» را برگزيد. اين سفير مأموريت داشت كه به دربار تزار روس در مسكو برود و از آن جا با كمك تزار، سفر خود را به سوى ایران دنبال كند. او از راه درياى خزر به ایران آمد؛ ولى در لنگرود گيلان بيمار شد و در لاهيجان درگذشت. كاكاش پيش از مرگ، منشى مخصوصش را كه «دريابل ژرژ تكتاندرفن» نام داشت، مأمور ساخت كه مأموريتش را دنبال كند و به حضور شاه عباس برود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش