ایوانوف، میخائیل سرگی یویچ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (رده‌افزایی) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR11091.jpg|بندانگشتی|ایوانوف، میخائیل سرگی یویچ]] | [[پرونده:NUR11091.jpg|بندانگشتی|ایوانوف، میخائیل سرگی یویچ]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ایوانوف، میخائیل سرگی یویچ | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ایوانف، م‍ای‍ک‍ل س‍رگ‍ی‍وی‍چ | ||
ایوانف، | ایوانف، میخائیل س‍رگ‍ی‍وی‍چ | ||
Ivanov , Mikhail Sergeevhch | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1909م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |نوگورود، روسیه | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1986م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE11091AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
== | '''ميخائيل سرگيويچ ايوانف''' (1909-1986م)، تاریخ‌نگار، ایران‌شناس روس و نویسنده كتب متعدد درباره تاريخ ایران، استاد علوم تاريخ در دانشگاه دولتى مسكو و كرسى تاريخ كشورهاى خاورميانه | ||
== ولادت == | |||
در سال ۱۹۰۹ در شهر نوگورود (Novgrod) در روسیه متولد شده است. | |||
== تحصیلات == | |||
در سال ۱۹۳۱ از بخش مطالعات شرقی دانشگاه دولتی لنینگراد فارغ‌التحصیل گردید. | |||
در ۱۹۵۴ به اخذ درجه دکتری در علوم تاریخی نائل آمد. از ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۱ و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ استاد دانشگاه دولتی لنینگراد و از ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ و از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ کارمند علم انیستیتوی شرق‌شناسی بود. | |||
در ۱۹۴۰ کارمند ارشد علمی و از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۳ کارمند علمی انستیتوی تاریخ بود. از ۱۹۴۲ رئیس دانشگاه دولتی آسیای میانه و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ گزارشگر بخش ایران خبر‌گزاری تاس بود و در این سال‌ها طی پنج بار سفر به ایران بیشتر مراکز شهری و روستائی در سراسر ایران را بازدید و بررسی کرده است. | |||
در ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ مدیر و رئیس دانشکده مطالعات شرقی بود. از ۱۹۵۵ تا چند سال مدیر انستیتوی دولتی روابط بین‌الملل وزارت خارجه شوروی در مسکو بود و ۱۹۵۶ به مقام پروفسوری رسید. | |||
از ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۰ کارمند علمی انستیتوی مردم‌شناسی آکادمی علوم شوروی شد. از ۱۹۶۲ مدیر و رئیس بخش انستیتوی زبان‌های شرقی دانشگاه دولتی مسکو بود. | |||
در سال ۱۹۶۰ در بیست وپنجمین کنگره بین‌المللی شرق‌شناسان شوروی و در سال ۱۹۶۴ در هفتمین کنگره بین‌المللی انسان‌شناسی و مردم‌شناسی در مسکو شرکت داشته است. | |||
در سال ۱۹۶۶ در کنگره بین‌المللی ایران‌شناسان در تهران شرکت و درباره مراحل اساسی تاریخ ایران در سده‌های کهن و میانه سخنرانی کرد. وی استاد تاریخ ایران در دانشگاه مسکو و مسئول کرسی تاریخ کشورهای خاور میانه و نزدیک در انستیتوی ملل آسیا و آفریقا وابسته به آکادمی علوم شوروی بوده و به کشورهای شرق میانه از جمله ترکیه و افغانستان سفر کرده است. | |||
تحقیقات جامعی در باره تاریخ قدیم و جدید ایران دارد که زمینه مهمترین آثار اورا تشکیل می‌دهند. تحقیقاتش در باب تاریخ عصر اسلامی از نظر جمع‌آوری و نشر اسناد وفرمان‌ها‌ی فارسی در خور تذکر است و در تهیه مقاله‌های مربوط به تاریخ ایران در اواخر سده هجدهم تا اوائل سده بیست در دائرةالمعارف شوروی در چاپ دوم و سوم آن شرکت داشته است. وی به دریافت مدال اتحاد شوروی نیز نائل آمده است. | |||
خانم دکتر مریم میر‌احمدی میخائیل ایدانف را این چنین معرفی کرده است: میخائیل ایوانف استاد دانشگاه مسکو کوشش کرد تا با تکیه بر متون ادبی تاریخی، تاریخ ایران و حرکت‌های اجتماعی را بررسی کند، به ویژه که او در سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ به عنوان خبر‌نگار در ایران خدمت کرد و از نزدیک با مسائل ایران آشنا بود. | |||
او همچنین کتابی در باره مشروطیت ایران با عنوان تاریخ انقلاب ایران تألیف کرده که رویداد‌های تاریخی دوره مشروطه‌خواهی و حوادث پس از آن از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۱ را مورد پژوهش قرار داده است. ایوانف به ویژه اعمال نفوذ روسیه و انگلیس را در مناسبات اجتماعی مورد انتقاد قرار داده است. | |||
#تاريخ | == آثار== | ||
#تاريخ نوين | #تاريخ ایران از زمان باستان تا امروز. | ||
#تاريخ انقلاب مشروطه | #تاريخ نوين ایران، ترجمه هوشنگ تيزابى. | ||
#تاريخ عمومى | #تاريخ انقلاب مشروطه ایران. | ||
#تاريخ عمومى ایران. | |||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز]] | [[تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:خاورشناسان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۲
| نام | ایوانوف، میخائیل سرگی یویچ |
|---|---|
| نامهای دیگر | ایوانف، م‍ای‍ک‍ل س‍رگ‍ی‍وی‍چ
ایوانف، میخائیل س‍رگ‍ی‍وی‍چ Ivanov , Mikhail Sergeevhch |
| نام پدر | |
| متولد | 1909م |
| محل تولد | نوگورود، روسیه |
| رحلت | 1986م |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11091AUTHORCODE |
ميخائيل سرگيويچ ايوانف (1909-1986م)، تاریخ‌نگار، ایران‌شناس روس و نویسنده كتب متعدد درباره تاريخ ایران، استاد علوم تاريخ در دانشگاه دولتى مسكو و كرسى تاريخ كشورهاى خاورميانه
ولادت
در سال ۱۹۰۹ در شهر نوگورود (Novgrod) در روسیه متولد شده است.
تحصیلات
در سال ۱۹۳۱ از بخش مطالعات شرقی دانشگاه دولتی لنینگراد فارغ‌التحصیل گردید.
در ۱۹۵۴ به اخذ درجه دکتری در علوم تاریخی نائل آمد. از ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۱ و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ استاد دانشگاه دولتی لنینگراد و از ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ و از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ کارمند علم انیستیتوی شرق‌شناسی بود.
در ۱۹۴۰ کارمند ارشد علمی و از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۳ کارمند علمی انستیتوی تاریخ بود. از ۱۹۴۲ رئیس دانشگاه دولتی آسیای میانه و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ گزارشگر بخش ایران خبر‌گزاری تاس بود و در این سال‌ها طی پنج بار سفر به ایران بیشتر مراکز شهری و روستائی در سراسر ایران را بازدید و بررسی کرده است.
در ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ مدیر و رئیس دانشکده مطالعات شرقی بود. از ۱۹۵۵ تا چند سال مدیر انستیتوی دولتی روابط بین‌الملل وزارت خارجه شوروی در مسکو بود و ۱۹۵۶ به مقام پروفسوری رسید.
از ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۰ کارمند علمی انستیتوی مردم‌شناسی آکادمی علوم شوروی شد. از ۱۹۶۲ مدیر و رئیس بخش انستیتوی زبان‌های شرقی دانشگاه دولتی مسکو بود.
در سال ۱۹۶۰ در بیست وپنجمین کنگره بین‌المللی شرق‌شناسان شوروی و در سال ۱۹۶۴ در هفتمین کنگره بین‌المللی انسان‌شناسی و مردم‌شناسی در مسکو شرکت داشته است.
در سال ۱۹۶۶ در کنگره بین‌المللی ایران‌شناسان در تهران شرکت و درباره مراحل اساسی تاریخ ایران در سده‌های کهن و میانه سخنرانی کرد. وی استاد تاریخ ایران در دانشگاه مسکو و مسئول کرسی تاریخ کشورهای خاور میانه و نزدیک در انستیتوی ملل آسیا و آفریقا وابسته به آکادمی علوم شوروی بوده و به کشورهای شرق میانه از جمله ترکیه و افغانستان سفر کرده است.
تحقیقات جامعی در باره تاریخ قدیم و جدید ایران دارد که زمینه مهمترین آثار اورا تشکیل می‌دهند. تحقیقاتش در باب تاریخ عصر اسلامی از نظر جمع‌آوری و نشر اسناد وفرمان‌ها‌ی فارسی در خور تذکر است و در تهیه مقاله‌های مربوط به تاریخ ایران در اواخر سده هجدهم تا اوائل سده بیست در دائرةالمعارف شوروی در چاپ دوم و سوم آن شرکت داشته است. وی به دریافت مدال اتحاد شوروی نیز نائل آمده است.
خانم دکتر مریم میر‌احمدی میخائیل ایدانف را این چنین معرفی کرده است: میخائیل ایوانف استاد دانشگاه مسکو کوشش کرد تا با تکیه بر متون ادبی تاریخی، تاریخ ایران و حرکت‌های اجتماعی را بررسی کند، به ویژه که او در سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ به عنوان خبر‌نگار در ایران خدمت کرد و از نزدیک با مسائل ایران آشنا بود.
او همچنین کتابی در باره مشروطیت ایران با عنوان تاریخ انقلاب ایران تألیف کرده که رویداد‌های تاریخی دوره مشروطه‌خواهی و حوادث پس از آن از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۱ را مورد پژوهش قرار داده است. ایوانف به ویژه اعمال نفوذ روسیه و انگلیس را در مناسبات اجتماعی مورد انتقاد قرار داده است.
آثار
- تاريخ ایران از زمان باستان تا امروز.
- تاريخ نوين ایران، ترجمه هوشنگ تيزابى.
- تاريخ انقلاب مشروطه ایران.
- تاريخ عمومى ایران.