بحث کاربر:Km13401340@gmail.com: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه را خالی کرد)
    خط ۱: خط ۱:
    == باعی ایام، ایام رباعی ==


    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =
    | عنوان = رباعی ایام، ایام رباعی
    |= چهارپاره های ایام عنوان‌های دیگر
    [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده)
    | زبان =فارسي
    | کد کنگره =‏ 7793 PIR
    | موضوع = شعر فارسی. رباعیات فارسی.
    | ناشر = انتشارات نجم کبری
    | مکان نشر =ایران ـ کرج
    | سال نشر = 1399 ش
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE0000AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | شابک =5-01-6299-622-978
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''رباعی ایام، ایام رباعی''' سروده‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است. کتابی است با 340 رباعی که همانند اسمش در طول ایام پدیدار شده و از ایام و گذشت روزگار سخن می گوید. امّا رباعی ایام امری مفهوم است لیکن ایام رباعی گویا شیوه ای است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] آن را در این دوران برای بازگویی خاطرات و یافته های خود برگزیده و بدین شیوه با مردم زمانه و یاران خود سخن می گوید. از مجموعه های منتشر شده ی استاد نیز چنین بر می آید که بدین شیوه سخنان خود را به مخاطبان می رساند و با این وسیله آنچه را که باید بگوید می گوید.
    رباعی های این مجموعه نیز اغلب اجتماعی است در عین حال تلفیقی از عقل و دین در آن دیده می شود. سفارشهای مکرّر استاد به عقل و خرد و عمل خردمندانه و نیز دینداریِ درست چیزی است که در تمام آثار او و خاصه در این کتاب نیز قابل دیدن است. امّا ایشان مجموعه های دیگری را در همین ژانر نوشته و ارائه داده اند که ظاهراً با استقبال خوبی هم مواجه شده است. از دیگر آثار نامبرده می توان از[[شهر بهشت]]، [[نقطه‌ی آغاز]]، [[میر بهار]]، [[دنیای شما]]، [[نرد عشق]]، [[تازیانه های رباعی]]، [[خم گلرنگ]] و نیز [[شعر قرآنی]] یاد کرد.
    == ساختار==
    کتاب رباعی ایام، ایام رباعی اثری است شعری در 180 صفحه که حاوی 340 رباعی در باره‌ی آن چیزی است که تداعی ایام و گذشت ایام را داردو در این گذر عمر بسیاری چیزها مورد توجّه شاعر قرار گرفته است. رباعیات کتاب به طور مسلسل و با شماره از عدد 1 تا 340 را پیاپی در بر دارد. کتاب دارای مقدّمه ای مختصر حدود 6 صفحه است که فلسفه ی نگارش کتاب را برای خواننده شرح می دهد ضمن اینکه مراد خود از شعر و شاعری را نیز به خوبی در همین مقدّمه معلوم می¬کند و نگرش خاص خود را در این باره با صراحت توضیح می دهد.
    نویسنده در بخشی از مقدّمه در خصوص این کتاب می نویسد: [[رباعی ایام، ایام رباعی]] چهارپاره هایی است که از زمان گذشته تا کنون در دفترها و یادداشتها و اوراق پراکنده و گاه در دست برخی از دوستان و شاگردان به یادگار بوده و نگهداری می شده است. گاه دردهایی از افراد روزگار است و گاه نقدهایی بر فعل و انفعالات فاعلان و فعّالان اجتماعی و سیاسی و ادبی. <ref> مقدّمه، ص 7</ref>.
    == گزارش محتوا==
    کتاب [[رباعی ایام، ایام رباعی]] به بیان نویسنده در مقدّمه  نقل حکایات زمان است که در تجربه ی او در آمده است. حضور او در زمان و در مکان است که با معرفت برخی چیزها را دیده و شنیده و گزارش کرده است و انتظاری که از شاعران عارف دارد نیز همین است که به جای مدیحه گویی و ذکر اموری که بی خاصیت است به گزارش دیده ها بپردازند و در مقام یا عارفِ شاعر روایت تاریخی زمان خود را متعهّد باشند و در قالب تاریخگوی راستین زمانه باشند.
    نویسنده در بخشی از مقدّمه می¬گوید: باری مجموعه ی حاضر که به نام رباعی ایام، ایام رباعی است حاصلی از حدود بیش از چهار دهه است که از زمانی پیش از سال 57 و تا کنون را شامل می شود. در طول این همه سال که کار تدریس و تعلیم از سویی و کتابت و نوشتن از دیگر سو برای این بنده رقم خورده است همواره گویای مفاهیم نغز از زبان شاعرانِ درد و دردمندانِ شاعر بوده است. در این مجموعه که از دل دفترها و اوراق کثیری که پراکنده بوده جمع و در یکجا تدوین شده است، حکایت از این پراکندگی موضوع دارد، از نقدهایی بر ستمِ گذشته و جور اینک چیزهایی هست، از سقوط انسانیت و از دست دادن شور و شرف در برخی مریدان و حرام لقمگان نیز یادی هست تا مبادا احساس شود که خیانت از فکر و ذهن انسان و تاریخ بیرون می رود، که نباید برود و این درسی از قرآن است که هم ستاینده ی ایمان و مؤمنان است و هم کوبنده و رسواساز ابلیس و کافران است. آنان که در فکر و فرهنگ سقوط کرده و دیگران را به انحطاط فکری و فرهنگی می کشند مگر می توان از آنان بی نقد و بی اعتراض عبور کرد و فعل قبیحشان را نادیده گرفت و فکر سخیفشان را مسکوت گذاشت <ref> مقدّمه، ص 9</ref>.
    آنچه که در این دفتر شعری می توان به طور پراکنده در گذر ایام نویسنده و شاعر مد نظر قرار داد که در قالب رباعی و چهارپاره خود را نشان داده است چنین است: علم و عالم و معلّم، جمعه و دلگیری و انتظار حضور یار، ارادت به اهل بیت پیامبر، انتقاد از کارهای خطایی که مردم را تحت فشار قرار می دهد، جشنها و مراسم فرهنگی، از سیر و سلوک، از مکتب کبرویه و مشایخ بزرگ آن، از انصاف و بی انصافی، از وفاداری و بی وفایی، از دوستی و دشمنی، از حق و باطل، از خیر و شر و از بسیاری چیزهای دیگر که در خلال این 340 رباعی قابل دیدن و سیر کردن است.
    نویسنده و شاعر در یک رباعی مراد خود را از عنوان کتاب و مفهوم و محتوای آن بدین شرح توضیح می دهد: {{شعر}}
    {{ب|''ایام رباعی، ز زمان می گوید''|2=''از گردش ایّام جهان می گوید''}}
    {{ب|''از آمدن و رفتن اقوام و ملل''|2=''از درد و الم، خوف و امان می گوید''<ref>متن، رباعی شماره 12</ref>}}{{پایان شعر}}
    در یک رباعی دیگر در خصوص روزگار و ایّام که در حال گذرند سخن می گوید: {{شعر}}
    {{ب|''ایّام بیاید و رود بی من و ما ''|2=''تکوین جهان همی شود بی من و ما''}}
    {{ب|''حاکم بود احکام قضا در همه جا''|2=''آهوی جهان همی دود بی من و ما''<ref>متن، رباعی شماره 13</ref>}}{{پایان شعر}}
    شاعر از دنیای دنی که سراسر غرور و فریب است مدام یاد و فریاد می کند و به یاران و دوستان خود هشدار می دهد که همواره به هوش باشند و از آن تأثیر نگیرند، چنانکه می گوید: {{شعر}}
    {{ب|''دنیای دنی سرای مکر است و فریب''|2=''صوفیست درین خانه ی بی روح غریب''}}
    {{ب|''گر عمر تو چون نوح بلند است و طویل''|2=''می دان که اجل هست تو را نیز قریب''<ref>متن، رباعی شماره 28</ref>}}{{پایان شعر}}
    در یک رباعی دیگر نیز به خوبی بیان می کند:{{شعر}}
    {{ب|''دنیای دنی نیست مگر موج سراب''|2=''آن خواهش واقعی در آنجا نایاب''}}
    {{ب|''بیهوده تلاش خود در آن وقف مکن''|2=''زیرا که اساس آن بود زشت و خراب''<ref>متن، رباعی شماره 29</ref>}}{{پایان شعر}}
    در بین رباعیات این کتاب نکات بسیار زیادی را می توان دید که تنها نقل و نقد تاریخ نیست بلکه تعریف زندگی و شیوه ی درست زیستن نیز در خلال آن موجود است. راه و روش دینداری و سلوک معنوی هم به خوبی قابل مشاهده است.
    نخستین رباعی این مجموعه عبارت است از: {{شعر}}
    {{ب|''آیا رسد آن روز که بینیم تو را؟''|2=''تسلیم تو گردیم و گزینیم تو را؟''}}
    {{ب|''یا آنکه به توحیدِ حقیقیش رسیم''|2=''از هر چه که هست برگزینیم تو را؟''<ref>متن، ص 11</ref>}}{{پایان شعر}}
    آخرین رباعی کتاب رباعی ایام، ایام رباعی، یعنی شماره 340 در آخرین صفحه نیز چنین است: {{شعر}}
    {{ب|''دردین خدا بنای ما شادی بود''|2=''تعلیم رسول جمله آزادی بود''}}
    {{ب|''با خلق نکو و فکر و کارو دانش''|2=''فرمان خرد بنا و آبادی بود''<ref>متن، ص 180</ref>}}{{پایان شعر}}
    ==ویژگیها==
    در نگاهی کلّی به کتاب رباعی ایام، ایام رباعی می‌توان به نکته‌هایی خاص برخورد کرد که برخی از آنها بدین شرح است:
    # مقدّمه‌ی کاملاً مفهومی که مراد نویسنده را از شعر و شاعری و تدوین کتاب بیان می کند.
    # تجمیع اشعاری در قالب رباعی که کلّیّتِ این مفهوم را بتواند القاء کند.
    # بیان مفاهیم عمیق زندگی و معرفت در قالب شعر و خاصّه رباعی.
    # اشاره به مشکلات انسان در جامعه و جامعه ی انسانی.
    # اظهار نظرهای صریح در مقوله های اجتماعی.
    #دعوت به زندگیِ متعهدانه همراه با شور و شادی و آزادی.
    ==وضعیت کتاب==
    رباعی ایام، ایام رباعی، تألیف استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]]
    کتاب یک جلد، دارای مقدّمه ای فلسفی ـ اجتماعی با 340 رباعی است، متن آن فارسی و دارای 180 صفحه، با کاغذ مرغوب، جلد نرم و طرحی متناسب با نام کتاب می‌باشد.
    ==پانویس ==
    <references />
    ==منابع مقاله==
    مقدّمه و متن کتاب
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[شهر بهشت]]
    [[تازیانه های رباعی]]
    [[نرد عشق]]
    [[میر بهار]]
    [[عروسان معانی]]
    [[نقطه‌ی آغاز]]
    [[دنیای شما]]
    [[خم گلرنگ]]
    [[شعر قرآنی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:شهریور(1400)]]
    [[رده:مقالات کاربران]]

    نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۲

    باعی ایام، ایام رباعی

    رباعی ایام، ایام رباعی
    ناشرانتشارات نجم کبری
    مکان نشرایران ـ کرج
    سال نشر1399 ش
    چاپ1
    شابک5-01-6299-622-978
    موضوعشعر فارسی. رباعیات فارسی.
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ 7793 PIR

    رباعی ایام، ایام رباعی سروده‌ی استاد کاظم محمّدی است. کتابی است با 340 رباعی که همانند اسمش در طول ایام پدیدار شده و از ایام و گذشت روزگار سخن می گوید. امّا رباعی ایام امری مفهوم است لیکن ایام رباعی گویا شیوه ای است که استاد کاظم محمّدی آن را در این دوران برای بازگویی خاطرات و یافته های خود برگزیده و بدین شیوه با مردم زمانه و یاران خود سخن می گوید. از مجموعه های منتشر شده ی استاد نیز چنین بر می آید که بدین شیوه سخنان خود را به مخاطبان می رساند و با این وسیله آنچه را که باید بگوید می گوید.

    رباعی های این مجموعه نیز اغلب اجتماعی است در عین حال تلفیقی از عقل و دین در آن دیده می شود. سفارشهای مکرّر استاد به عقل و خرد و عمل خردمندانه و نیز دینداریِ درست چیزی است که در تمام آثار او و خاصه در این کتاب نیز قابل دیدن است. امّا ایشان مجموعه های دیگری را در همین ژانر نوشته و ارائه داده اند که ظاهراً با استقبال خوبی هم مواجه شده است. از دیگر آثار نامبرده می توان ازشهر بهشت، نقطه‌ی آغاز، میر بهار، دنیای شما، نرد عشق، تازیانه های رباعی، خم گلرنگ و نیز شعر قرآنی یاد کرد.


    ساختار

    کتاب رباعی ایام، ایام رباعی اثری است شعری در 180 صفحه که حاوی 340 رباعی در باره‌ی آن چیزی است که تداعی ایام و گذشت ایام را داردو در این گذر عمر بسیاری چیزها مورد توجّه شاعر قرار گرفته است. رباعیات کتاب به طور مسلسل و با شماره از عدد 1 تا 340 را پیاپی در بر دارد. کتاب دارای مقدّمه ای مختصر حدود 6 صفحه است که فلسفه ی نگارش کتاب را برای خواننده شرح می دهد ضمن اینکه مراد خود از شعر و شاعری را نیز به خوبی در همین مقدّمه معلوم می¬کند و نگرش خاص خود را در این باره با صراحت توضیح می دهد.

    نویسنده در بخشی از مقدّمه در خصوص این کتاب می نویسد: رباعی ایام، ایام رباعی چهارپاره هایی است که از زمان گذشته تا کنون در دفترها و یادداشتها و اوراق پراکنده و گاه در دست برخی از دوستان و شاگردان به یادگار بوده و نگهداری می شده است. گاه دردهایی از افراد روزگار است و گاه نقدهایی بر فعل و انفعالات فاعلان و فعّالان اجتماعی و سیاسی و ادبی. [۱].

    گزارش محتوا

    کتاب رباعی ایام، ایام رباعی به بیان نویسنده در مقدّمه نقل حکایات زمان است که در تجربه ی او در آمده است. حضور او در زمان و در مکان است که با معرفت برخی چیزها را دیده و شنیده و گزارش کرده است و انتظاری که از شاعران عارف دارد نیز همین است که به جای مدیحه گویی و ذکر اموری که بی خاصیت است به گزارش دیده ها بپردازند و در مقام یا عارفِ شاعر روایت تاریخی زمان خود را متعهّد باشند و در قالب تاریخگوی راستین زمانه باشند.

    نویسنده در بخشی از مقدّمه می¬گوید: باری مجموعه ی حاضر که به نام رباعی ایام، ایام رباعی است حاصلی از حدود بیش از چهار دهه است که از زمانی پیش از سال 57 و تا کنون را شامل می شود. در طول این همه سال که کار تدریس و تعلیم از سویی و کتابت و نوشتن از دیگر سو برای این بنده رقم خورده است همواره گویای مفاهیم نغز از زبان شاعرانِ درد و دردمندانِ شاعر بوده است. در این مجموعه که از دل دفترها و اوراق کثیری که پراکنده بوده جمع و در یکجا تدوین شده است، حکایت از این پراکندگی موضوع دارد، از نقدهایی بر ستمِ گذشته و جور اینک چیزهایی هست، از سقوط انسانیت و از دست دادن شور و شرف در برخی مریدان و حرام لقمگان نیز یادی هست تا مبادا احساس شود که خیانت از فکر و ذهن انسان و تاریخ بیرون می رود، که نباید برود و این درسی از قرآن است که هم ستاینده ی ایمان و مؤمنان است و هم کوبنده و رسواساز ابلیس و کافران است. آنان که در فکر و فرهنگ سقوط کرده و دیگران را به انحطاط فکری و فرهنگی می کشند مگر می توان از آنان بی نقد و بی اعتراض عبور کرد و فعل قبیحشان را نادیده گرفت و فکر سخیفشان را مسکوت گذاشت [۲].

    آنچه که در این دفتر شعری می توان به طور پراکنده در گذر ایام نویسنده و شاعر مد نظر قرار داد که در قالب رباعی و چهارپاره خود را نشان داده است چنین است: علم و عالم و معلّم، جمعه و دلگیری و انتظار حضور یار، ارادت به اهل بیت پیامبر، انتقاد از کارهای خطایی که مردم را تحت فشار قرار می دهد، جشنها و مراسم فرهنگی، از سیر و سلوک، از مکتب کبرویه و مشایخ بزرگ آن، از انصاف و بی انصافی، از وفاداری و بی وفایی، از دوستی و دشمنی، از حق و باطل، از خیر و شر و از بسیاری چیزهای دیگر که در خلال این 340 رباعی قابل دیدن و سیر کردن است.

    نویسنده و شاعر در یک رباعی مراد خود را از عنوان کتاب و مفهوم و محتوای آن بدین شرح توضیح می دهد:

    ایام رباعی، ز زمان می گویداز گردش ایّام جهان می گوید
    از آمدن و رفتن اقوام و مللاز درد و الم، خوف و امان می گوید[۳]

    در یک رباعی دیگر در خصوص روزگار و ایّام که در حال گذرند سخن می گوید:

    ایّام بیاید و رود بی من و ما تکوین جهان همی شود بی من و ما
    حاکم بود احکام قضا در همه جاآهوی جهان همی دود بی من و ما[۴]

    شاعر از دنیای دنی که سراسر غرور و فریب است مدام یاد و فریاد می کند و به یاران و دوستان خود هشدار می دهد که همواره به هوش باشند و از آن تأثیر نگیرند، چنانکه می گوید:

    دنیای دنی سرای مکر است و فریبصوفیست درین خانه ی بی روح غریب
    گر عمر تو چون نوح بلند است و طویلمی دان که اجل هست تو را نیز قریب[۵]

    در یک رباعی دیگر نیز به خوبی بیان می کند:

    دنیای دنی نیست مگر موج سرابآن خواهش واقعی در آنجا نایاب
    بیهوده تلاش خود در آن وقف مکنزیرا که اساس آن بود زشت و خراب[۶]

    در بین رباعیات این کتاب نکات بسیار زیادی را می توان دید که تنها نقل و نقد تاریخ نیست بلکه تعریف زندگی و شیوه ی درست زیستن نیز در خلال آن موجود است. راه و روش دینداری و سلوک معنوی هم به خوبی قابل مشاهده است.

    نخستین رباعی این مجموعه عبارت است از:

    آیا رسد آن روز که بینیم تو را؟تسلیم تو گردیم و گزینیم تو را؟
    یا آنکه به توحیدِ حقیقیش رسیماز هر چه که هست برگزینیم تو را؟[۷]

    آخرین رباعی کتاب رباعی ایام، ایام رباعی، یعنی شماره 340 در آخرین صفحه نیز چنین است:

    دردین خدا بنای ما شادی بودتعلیم رسول جمله آزادی بود
    با خلق نکو و فکر و کارو دانشفرمان خرد بنا و آبادی بود[۸]


    ویژگیها

    در نگاهی کلّی به کتاب رباعی ایام، ایام رباعی می‌توان به نکته‌هایی خاص برخورد کرد که برخی از آنها بدین شرح است:

    1. مقدّمه‌ی کاملاً مفهومی که مراد نویسنده را از شعر و شاعری و تدوین کتاب بیان می کند.
    2. تجمیع اشعاری در قالب رباعی که کلّیّتِ این مفهوم را بتواند القاء کند.
    3. بیان مفاهیم عمیق زندگی و معرفت در قالب شعر و خاصّه رباعی.
    4. اشاره به مشکلات انسان در جامعه و جامعه ی انسانی.
    5. اظهار نظرهای صریح در مقوله های اجتماعی.
    6. دعوت به زندگیِ متعهدانه همراه با شور و شادی و آزادی.

    وضعیت کتاب

    رباعی ایام، ایام رباعی، تألیف استاد کاظم محمّدی

    کتاب یک جلد، دارای مقدّمه ای فلسفی ـ اجتماعی با 340 رباعی است، متن آن فارسی و دارای 180 صفحه، با کاغذ مرغوب، جلد نرم و طرحی متناسب با نام کتاب می‌باشد.

    پانویس

    1. مقدّمه، ص 7
    2. مقدّمه، ص 9
    3. متن، رباعی شماره 12
    4. متن، رباعی شماره 13
    5. متن، رباعی شماره 28
    6. متن، رباعی شماره 29
    7. متن، ص 11
    8. متن، ص 180

    منابع مقاله

    مقدّمه و متن کتاب

    وابسته‌ها