بریجز، هارفورد جونز: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی')
    جز (رده‌افزایی)
     
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۷: خط ۷:
    |نام‎های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | ج‍ون‍ز، ه‍ارف‍ورد
    | data-type="authorOtherNames" | ج‍ون‍ز، ه‍ارف‍ورد
    Sir Harford Jones
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    خط ۱۲: خط ۱۳:
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |12 ژانویه 1764 م
    | data-type="authorbirthDate" |12 ژانویه 1764م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۹: خط ۳۰:
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE3915AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03915AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones'''  (متولد ۱۲ ژانویه ۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷)، نويسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ايران بود،
    '''سِر هارفورد جونز''' Sir Harford Jones (۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷)، نویسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ایران


    == تولد ==
    == ولادت ==
    در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد.  
    در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد.  


    او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ايران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند.
    == فعالیتها ==
    او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ایران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند.


    او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ايران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ايران بود كه راه هندوستان را بر فرانسویان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ايران آسيب رساند و راه آشتى ايران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ايران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ايران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد.
    او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ایران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ایران بود كه راه هندوستان را بر فرانسویان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ایران آسيب رساند و راه آشتى ایران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ایران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ایران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد.
     
    == آثار ==
    وى در 1833 كتابى به نام دودمان قاجار به چاپ رساند كه ترجمه‌اى از دست‌نويسى فارسی در ايران به شمار مى‌رفت و سالى پس از آن نيز گزارشى از داد و ستدهاى انگلستان با دربار ايران منتشر كرد و در 1838، جزوه‌اى درباره علايق انگلستان به ايران سامان داد. روزنامه خاطرات سفر او را به ايران كه در 1386ش به همت و قلم مانى صالحى علامه ترجمه شد، از ديگر آثار وى مى‌توان برشمرد. 


    == وفات ==
    == وفات ==
    هارفورد جونز در هفدهم مارس 1847 درگذشت. مؤسسه ساتبيز انگلستان، به تازگى اسناد اين نماينده تأثيرگذار را در معرض فروش نهاده است.  
    هارفورد جونز در هفدهم مارس 1847 درگذشت. مؤسسه ساتبيز انگلستان، به تازگى اسناد اين نماينده تأثيرگذار را در معرض فروش نهاده است.  
    == آثار ==
    وى در 1833 كتابى به نام دودمان قاجار به چاپ رساند كه ترجمه‌اى از دست‌نويسى فارسی در ایران به شمار مى‌رفت و سالى پس از آن نيز گزارشى از داد و ستدهاى انگلستان با دربار ایران منتشر كرد و در 1838، جزوه‌اى درباره علايق انگلستان به ایران سامان داد. روزنامه خاطرات سفر او را به ایران كه در 1386ش به همت و قلم مانى صالحى علامه ترجمه شد، از ديگر آثار وى مى‌توان برشمرد. 




    خط ۵۸: خط ۶۰:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:خاورشناسان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۴

    بریجز، هارفورد جونز
    نام بریجز، هارفورد جونز
    نام‎های دیگر ج‍ون‍ز، ه‍ارف‍ورد

    Sir Harford Jones

    نام پدر
    متولد 12 ژانویه 1764م
    محل تولد انگلستان
    رحلت ۱۷مارس۱۸۴۷م
    اساتید
    برخی آثار خاطرات سرهار فورد جونز: ‏روزنامه سفر خاطرات هیئت اعزامی انگلستان به ایران

    ده سفرنامه

    کد مؤلف AUTHORCODE03915AUTHORCODE

    سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones (۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷)، نویسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ایران

    ولادت

    در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد.

    فعالیتها

    او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ایران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند.

    او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ایران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ایران بود كه راه هندوستان را بر فرانسویان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ایران آسيب رساند و راه آشتى ایران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ایران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ایران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد.

    وفات

    هارفورد جونز در هفدهم مارس 1847 درگذشت. مؤسسه ساتبيز انگلستان، به تازگى اسناد اين نماينده تأثيرگذار را در معرض فروش نهاده است.

    آثار

    وى در 1833 كتابى به نام دودمان قاجار به چاپ رساند كه ترجمه‌اى از دست‌نويسى فارسی در ایران به شمار مى‌رفت و سالى پس از آن نيز گزارشى از داد و ستدهاى انگلستان با دربار ایران منتشر كرد و در 1838، جزوه‌اى درباره علايق انگلستان به ایران سامان داد. روزنامه خاطرات سفر او را به ایران كه در 1386ش به همت و قلم مانى صالحى علامه ترجمه شد، از ديگر آثار وى مى‌توان برشمرد.


    وابسته‌ها