بلینوس الحکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}')
    جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
     
    (۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR20589.jpg|بندانگشتی|بلینوس الحکیم ]]
    [[پرونده:NUR20589.jpg|بندانگشتی|بلینوس الحکیم]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|بلینوس الحکیم
    ! نام!! data-type="authorName" |بلینوس الحکیم
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" | آپولونيوس تيانائى، بَلونيوس،
    اَبولوس
     
    Apollonius of Perga
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |4ق‌م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |شهر پرگا در آسیای صغیر (ساحل جنوبی ترکیه امروزی)
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|
    | data-type="authorDeathDate" |97م
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[سر الخلیقة و صنعة الطبیعة موسوم به کتاب العلل]]
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE20589AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE20589AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''آپولونيوس تيانائى''' (4ق‌م-97م)، حكيم و طبيعى‌دان يونانى بود. نام وى در منابع عربى بيشتر به صورت'''بَلينوس'''، يا'''بَليناس''' و نيز به صورت‌هاى'''اَبولوس'''،'''اَبْلوس'''،'''اَبلّونيوس'''،'''آبلوس''' و'''بَلونيوس''' آمده و به عناوين الحكيم و صاحب الطّلسمات نيز شناخته شده است.


    «آپولونيوسِ تيانائى» (4ق‌م-97م)، حكيم و طبيعى‌دان يونانى بود. نام وى در منابع عربى بيشتر به صورت بَلينوس، يا بَليناس و نيز به صورت‌هاى اَبولوس، اَبْلوس، اَبلّونيوس، آبلوس و بَلونيوس آمده و به عناوين الحكيم و صاحب الطّلسمات نيز شناخته شده است. وى در تيانا (واقع در بخش ميانى آسياى صغير) زاده شد. نخست به مكتب فيثاغورس گرايش داشت. پس از آموزش‌هاى نخستين، به آسياى صغير رفت و همه جا به بحث و مناقشه درباره رازهاى طبيعت و حقايق اديان پرداخت. در حدود 50 سالگى به بابِل رفت و از دانشمندان آن‌جا برخى رموز پزشكى را فراگرفت. سپس به هند رفت و آن‌جا نيز دانش‌هاى تازه‌اى آموخت. چون به يونان بازگشت، مدتى در شهرهاى گوناگون به درمان بيماران پرداخت و به علت برخوردارى از معلومات تازه‌اش كه در آن محيط ناشناخته بود، پايگاهى والا يافت، اما در آتن او را جادوگر شمردند و او مدتى به همين اتهام در رُم زندانى بود. از آن پس روزگارى به جهانگردى گذراند و سرانجام به اسكندريه رفت. در دوران حكومت وِسْپازيان (69-79م) و پسرش تيتوس (79-81م) به آسودگى و احترام زيست، اما در عصر دوميتيان (81-96م) كوشيد مردم شهرهاى يونان را بر امپراتور بشوراند و از اين رو باز به زندان افتاد، گرچه مدت درازى در زندان نماند. محل وفات وى معلوم نيست.
    == ولادت ==
    وى در تيانا (واقع در بخش ميانى آسياى صغير) زاده شد.  


    شهرت آپولونيوس به سبب آثار بسيار مهمى است كه به او نسبت داده مى‌شود. ظاهراً مدت كوتاهى پس از مرگ وى، شهرتش بسيار فزونى يافته و از همين رو، آثار مهم دانشمندان ديگرى را از آنِ وى شمرده‌اند. برخى از اين آثار، به دلايل روشن، در سده‌هاى پس از عصر وى نوشته شده است، مانند برخى از نوشته‌هاى فيلوسترات (170-240م) مؤلف شرح حال آپولونيوس. اصل يونانى همه اين آثار از ميان رفته، اما ترجمه عربى برخى از آن‌ها، چه به صورت رساله‌هاى كامل يا بخش‌هايى از رساله‌ها و چه به شكل نقل قول در كتاب‌هاى ديگران، به جاى مانده است. اين نوشته‌ها كه به علت ياد شده، در منابع اروپايى نيز به نام‌هاى عربى شهرت دارد، در سده‌هاى نخستينِ تاريخ اسلام توسط دانشمندان مسلمان مورد استفاده بوده و نظريات مطرح شده در آن‌ها، در ميان اين دانشمندان طرفداران بسيارى داشته است. از جمله جابر بن حيان از اين نظريات در شيمى و كيهان‌شناخت و احكام نجوم بهره برده است. جابر از «هواداران مسلمان آپولونيوس» سخن مى‌گويد. برخى از پژوهشگران اروپايى در نتيجه دريافت نادرست از عبارات جابر بن حيان، بسيارى از نظرهاى اين دانشمند مسلمان را نيز به خطا به آپولونيوس نسبت داده‌اند.
    == تحصیلات ==
    نخست به مكتب فيثاغورس گرايش داشت. پس از آموزش‌هاى نخستين، به آسياى صغير رفت و همه جا به بحث و مناقشه درباره رازهاى طبيعت و حقايق اديان پرداخت. در حدود 50 سالگى به بابِل رفت و از دانشمندان آن‌جا برخى رموز پزشکى را فراگرفت. سپس به هند رفت و آن‌جا نيز دانش‌هاى تازه‌اى آموخت. چون به يونان بازگشت، مدتى در شهرهاى گوناگون به درمان بيماران پرداخت و به علت برخوردارى از معلومات تازه‌اش كه در آن محيط ناشناخته بود، پايگاهى والا يافت، اما در آتن او را جادوگر شمردند و او مدتى به همين اتهام در رُم زندانى بود. از آن پس روزگارى به جهانگردى گذراند و سرانجام به اسكندريه رفت. در دوران حكومت وِسْپازيان (69-79م) و پسرش تيتوس (79-81م) به آسودگى و احترام زيست، اما در عصر دوميتيان (81-96م) كوشيد مردم شهرهاى يونان را بر امپراتور بشوراند و از اين رو باز به زندان افتاد، گرچه مدت درازى در زندان نماند. محل وفات وى معلوم نيست.


    شهرت آپولونيوس به سبب آثار بسيار مهمى است كه به او نسبت داده مى‌شود. ظاهراً مدت كوتاهى پس از مرگ وى، شهرتش بسيار فزونى يافته و از همين رو، آثار مهم دانشمندان ديگرى را از آنِ وى شمرده‌اند. برخى از اين آثار، به دلايل روشن، در سده‌هاى پس از عصر وى نوشته شده است، مانند برخى از نوشته‌هاى فيلوسترات (170-240م) مؤلف شرح حال آپولونيوس. اصل يونانى همه اين آثار از ميان رفته، اما ترجمه عربى برخى از آن‌ها، چه به صورت رساله‌هاى كامل يا بخش‌هایى از رساله‌ها و چه به شكل نقل قول در كتاب‌هاى ديگران، به جاى مانده است. اين نوشته‌ها كه به علت ياد شده، در منابع اروپايى نيز به نام‌هاى عربى شهرت دارد، در سده‌هاى نخستينِ تاريخ اسلام توسط دانشمندان مسلمان مورد استفاده بوده و نظريات مطرح شده در آن‌ها، در ميان اين دانشمندان طرفداران بسيارى داشته است. از جمله جابر بن حیان از اين نظريات در شيمى و كيهان‌شناخت و احكام نجوم بهره برده است. جابر از «هواداران مسلمان آپولونيوس» سخن مى‌گويد. برخى از پژوهشگران اروپايى در نتيجه دريافت نادرست از عبارات جابر بن حیان، بسيارى از نظرهاى اين دانشمند مسلمان را نيز به خطا به آپولونيوس نسبت داده‌اند.
    == آثار ==
    مشهورترين آثار منسوب به آپولونيوس از اين قرار است:
    مشهورترين آثار منسوب به آپولونيوس از اين قرار است:


    1. كتاب العلل يا سرّالخليقة
    #كتاب العلل يا سرّالخليقة
    #رساله في تأثير الرّوحانية في المركبات و اعمال الصّور و دفع الامراض و حلولها
    #طلاسم بليناس الأكبر، ذخيرة الاسكندر
    #تكوين المعادن
    #كتاب الفلاحة
    #كتاب الاصنام.


    2. رساله فى تأثير الرّوحانية فى المركبات و اعمال الصّور و دفع الامراض و حلولها
    ==منابع مقاله==
    [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/17264 دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، چاپ دوم، 1374، تهران، ج1، ص84، محمدعلى مولوى].


    3. طلاسم بليناس الأكبر، ذخيرة الاسكندر
    ==وابسته‌ها==
     
    {{وابسته‌ها}}
    4. تكوين المعادن


    5. كتاب الفلاحة
    [[سر الخلیقة و صنعة الطبیعة موسوم به کتاب العلل]]  
     
    6. كتاب الاصنام.
     
    == منابع==
     
     
    دايرة المعارف بزرگ اسلامى،زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، چاپ دوم، 1374، تهران، ج1، ص84، محمدعلى مولوى.
     
     
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    [[سر الخلیقة و صنعة الطبیعة موسوم به کتاب العلل]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۹

    بلینوس الحکیم
    نام بلینوس الحکیم
    نام‎های دیگر آپولونيوس تيانائى، بَلونيوس،

    اَبولوس

    Apollonius of Perga

    نام پدر
    متولد 4ق‌م
    محل تولد شهر پرگا در آسیای صغیر (ساحل جنوبی ترکیه امروزی)
    رحلت 97م
    اساتید
    برخی آثار سر الخلیقة و صنعة الطبیعة موسوم به کتاب العلل
    کد مؤلف AUTHORCODE20589AUTHORCODE

    آپولونيوس تيانائى (4ق‌م-97م)، حكيم و طبيعى‌دان يونانى بود. نام وى در منابع عربى بيشتر به صورتبَلينوس، يابَليناس و نيز به صورت‌هاىاَبولوس،اَبْلوس،اَبلّونيوس،آبلوس وبَلونيوس آمده و به عناوين الحكيم و صاحب الطّلسمات نيز شناخته شده است.

    ولادت

    وى در تيانا (واقع در بخش ميانى آسياى صغير) زاده شد.

    تحصیلات

    نخست به مكتب فيثاغورس گرايش داشت. پس از آموزش‌هاى نخستين، به آسياى صغير رفت و همه جا به بحث و مناقشه درباره رازهاى طبيعت و حقايق اديان پرداخت. در حدود 50 سالگى به بابِل رفت و از دانشمندان آن‌جا برخى رموز پزشکى را فراگرفت. سپس به هند رفت و آن‌جا نيز دانش‌هاى تازه‌اى آموخت. چون به يونان بازگشت، مدتى در شهرهاى گوناگون به درمان بيماران پرداخت و به علت برخوردارى از معلومات تازه‌اش كه در آن محيط ناشناخته بود، پايگاهى والا يافت، اما در آتن او را جادوگر شمردند و او مدتى به همين اتهام در رُم زندانى بود. از آن پس روزگارى به جهانگردى گذراند و سرانجام به اسكندريه رفت. در دوران حكومت وِسْپازيان (69-79م) و پسرش تيتوس (79-81م) به آسودگى و احترام زيست، اما در عصر دوميتيان (81-96م) كوشيد مردم شهرهاى يونان را بر امپراتور بشوراند و از اين رو باز به زندان افتاد، گرچه مدت درازى در زندان نماند. محل وفات وى معلوم نيست.

    شهرت آپولونيوس به سبب آثار بسيار مهمى است كه به او نسبت داده مى‌شود. ظاهراً مدت كوتاهى پس از مرگ وى، شهرتش بسيار فزونى يافته و از همين رو، آثار مهم دانشمندان ديگرى را از آنِ وى شمرده‌اند. برخى از اين آثار، به دلايل روشن، در سده‌هاى پس از عصر وى نوشته شده است، مانند برخى از نوشته‌هاى فيلوسترات (170-240م) مؤلف شرح حال آپولونيوس. اصل يونانى همه اين آثار از ميان رفته، اما ترجمه عربى برخى از آن‌ها، چه به صورت رساله‌هاى كامل يا بخش‌هایى از رساله‌ها و چه به شكل نقل قول در كتاب‌هاى ديگران، به جاى مانده است. اين نوشته‌ها كه به علت ياد شده، در منابع اروپايى نيز به نام‌هاى عربى شهرت دارد، در سده‌هاى نخستينِ تاريخ اسلام توسط دانشمندان مسلمان مورد استفاده بوده و نظريات مطرح شده در آن‌ها، در ميان اين دانشمندان طرفداران بسيارى داشته است. از جمله جابر بن حیان از اين نظريات در شيمى و كيهان‌شناخت و احكام نجوم بهره برده است. جابر از «هواداران مسلمان آپولونيوس» سخن مى‌گويد. برخى از پژوهشگران اروپايى در نتيجه دريافت نادرست از عبارات جابر بن حیان، بسيارى از نظرهاى اين دانشمند مسلمان را نيز به خطا به آپولونيوس نسبت داده‌اند.

    آثار

    مشهورترين آثار منسوب به آپولونيوس از اين قرار است:

    1. كتاب العلل يا سرّالخليقة
    2. رساله في تأثير الرّوحانية في المركبات و اعمال الصّور و دفع الامراض و حلولها
    3. طلاسم بليناس الأكبر، ذخيرة الاسكندر
    4. تكوين المعادن
    5. كتاب الفلاحة
    6. كتاب الاصنام.

    منابع مقاله

    دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، چاپ دوم، 1374، تهران، ج1، ص84، محمدعلى مولوى.

    وابسته‌ها