بونی، احمد بن علی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'بونه' به 'بهگونه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03329.jpg|بندانگشتی|بونی، احمد بن علی]] | [[پرونده:NUR03329.jpg|بندانگشتی|بونی، احمد بن علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بونی، احمد بن علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بُونه | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |622 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[ابوعبدالله قرشى]] | ||
[[ابوالحسن حرالى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03329AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى'''، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيىالدين، تقىالدين و شرفالدين، از مردم بندر | '''بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى'''، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيىالدين، تقىالدين و شرفالدين، صوفی، از مردم بندر بونه و از نامورترين مؤلفان عرب در علوم غريبه و علم حروف است. | ||
از | == ولادت == | ||
وی اصلاً از اهل بُونه * (= عَنّابِه) بود. شهری باستانی که رومیان در ساحل دریای مدیترانه ساخته بودند و به دلیل فراوانی عناب به عنابه معروف بود. | |||
وى سرانجام در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاک سپرده شد. | == تحصیلات == | ||
از منابع متقدم، آگاهى چندانى درباره زندگى و تحصيلات او به دست نمىآيد. بونى خود در پايان «شمس المعارف»، از استادان خويش از جمله [[ابوعبدالله قرشى]] (599ق / 1203م) و [[ابوالحسن حرالى]] (د 637 يا 638ق) نام برده است. بونى از كبار مشايخ زمان خود بود و با دانشمندان مغرب و مصر مصاحبت داشت و دانشمند مشهور، ابن سبعين از شاگردان او بود. | |||
== وفات == | |||
وى سرانجام در سال 622ق در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاک سپرده شد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
در منابع، بيش از 40 اثر در علم حروف، جفر، اعداد، اسماء الهى و جز آن به بونى منسوب شده است. | در منابع، بيش از 40 اثر در علم حروف، جفر، اعداد، اسماء الهى و جز آن به بونى منسوب شده است. |
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۴
نام | بونی، احمد بن علی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | علی |
متولد | |
محل تولد | بُونه |
رحلت | 622 ق |
اساتید | ابوعبدالله قرشى |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE03329AUTHORCODE |
بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيىالدين، تقىالدين و شرفالدين، صوفی، از مردم بندر بونه و از نامورترين مؤلفان عرب در علوم غريبه و علم حروف است.
ولادت
وی اصلاً از اهل بُونه * (= عَنّابِه) بود. شهری باستانی که رومیان در ساحل دریای مدیترانه ساخته بودند و به دلیل فراوانی عناب به عنابه معروف بود.
تحصیلات
از منابع متقدم، آگاهى چندانى درباره زندگى و تحصيلات او به دست نمىآيد. بونى خود در پايان «شمس المعارف»، از استادان خويش از جمله ابوعبدالله قرشى (599ق / 1203م) و ابوالحسن حرالى (د 637 يا 638ق) نام برده است. بونى از كبار مشايخ زمان خود بود و با دانشمندان مغرب و مصر مصاحبت داشت و دانشمند مشهور، ابن سبعين از شاگردان او بود.
وفات
وى سرانجام در سال 622ق در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاک سپرده شد.
آثار
در منابع، بيش از 40 اثر در علم حروف، جفر، اعداد، اسماء الهى و جز آن به بونى منسوب شده است.
برخى از اين آثار، بهويژه «شمس المعارف» و «اللمعة النورانية»، بهزودى شهرتى همسنگ آثار مجريطى، غزالى و ابن عربى يافتند.
البته برخى از اين آثار، تلخيص يا برگرفته از برخى ديگر (بهويژه شمس المعارف) است و نيز گاه دستنوشتههاى يك اثر، نامهاى گوناگون دارند.
بونى در آثار خود به موضوعاتى چون فضايل حروف الفبا، بسمله، اسماء الهى، برخى آيات و سور قرآن و ادعيه و نيز حرز، طلسمات، جداول وفقى و جادويى كه به نظر وى موجب تصرف در طبيعت و كائنات است، توجهى ويژه دارد. وى بر آن است كه شيوه آگاهى از راز تناسب ميان حروف، اعداد و جز آنها، ذوقى، شهودى و نيازمند توفيق الهى است و علوم و قياسات عقلى را بدان راهى نيست. ابن خلدون، بونى را از اصحاب طلسمات و شيوه او را شرعاً ممنوع و غير قابل اعتماد دانسته است.
بونى همچون بيشتر معتقدان به علوم غريبه براى درمان بيمارىهایى چون قولنج، وبا، ذاتالجنب، چشمدرد، صرع و نيز آسانزايى، شيوههاى غريب ياد كرده است.
در آثار بونى، عناصر و اسامى سريانى و عبرى و نيز نشانههایى از جادوى دوره يونانىمآبى و خرافات رايج در شرق و شمال افريقا به چشم مىخورد؛ بااينحال، منابع بونى احتمالاً بيشتر ريشه در فرهنگ مردم دارد. تأثير عناصر ایرانى نيز بر آثار بونى از آنجا پيداست كه وى - به زعم شيبى براى نخستين بار - الفبا را با در شمار آوردن 4 حرف «پ، چ، ژ، گ»، 32 حرف دانسته است كه در آغاز آفرينش به آدم آموختهاند.
برخى از آثار بونى از اين قرار است:
1. شمس المعارف و لطائف العوارف؛
2. اللمعة النورانية في الاوراد الربانية؛
3. الاصول و الضوابط المحكمة كه مقدمهاى بر علوم خفيه است به همراه 3 اثر ديگر بونى به نامهاى «شرح الجلجلوتية الكبرى»، «بغية المشتاق في معرفة وضع الاوفاق» و «شرح البرهتية» (معروف به شرح العهد القديم)، در يك مجلد به نام «منبع اصول الحكمة» چاپ شده است.
منابع مقاله
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 13، ص40 - 42، محمدحسين احمدى.