تائية إبن الفارض و شرحها المسمی كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'لمعانینظم' به 'لمعاني نظم')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    }}
    }}
       
       
    '''تائية ابن الفارض و شرحها المسمی کشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر''' نوشته [[کاشانی، عبدالرزاق|عبدالرزاق بن احمد قاشانی]] (متوفای 736ق) ،شرحی است به زبان عربی بر قصیده تائیه ابن فارض (576 - 632ق) در باره مراحل سلوک عرفانی که امر تحقیق آن‌را، [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] برعهده داشته‌است.  
    '''تائية ابن الفارض و شرحها المسمی كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر'''، نوشته [[کاشانی، عبدالرزاق|عبدالرزاق بن احمد قاشانی]] (متوفای 736ق)، شرحی است به زبان عربی بر قصیده تائیه ابن فارض (576-632ق) درباره مراحل سلوک عرفانی که امر تحقیق آن‌ را [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] برعهده داشته ‌است.  


    شارح می‌گوید: [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در این اثر، بنیان‌های بلاغت را جمع کرده‌است. <ref>ر.ک: متن کتاب ؛ ص12</ref>
    شارح می‌گوید: [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در این اثر، بنیان‌های بلاغت را جمع کرده ‌است... من در نوشتن این شرح، به شروح دیگر، مراجعه نکردم تا تحت ‌تأثیر مطالب و شیوه‌های آنان قرار نگیرم و دأب من، فارغ ‌کردن قلب از شک و شبهه و توجه به خداوند برای طلب نزول فیض جدید و باز شدن راه‌های بیشتر، بوده ‌است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>.


    من در نوشتن این شرح، به شروح دیگر، مراجعه نکردم تا تحت‌تأثیر مطالب و شیوه‌های آنان قرار نگیرم و دأب من، فارغ‌کردن قلب از شک و شبهه و توجه به خداوند برای طلب نزول فیض جدید و بازشدن راههای بیشتر، بوده‌است. <ref>ر.ک: همان ؛ ص12</ref>
    وی قبل از شروع شرح، مطالبی را در دو قسم معارف و مواجید آورده ‌است که هرکدام، پنج فصل دارند.  


    وی قبل از شروع شرح، مطالبی را در دوقسم معارف و مواجید آورده‌است که هرکدام، پنج فصل دارند.  
    قسم معارف، شامل: معرفت خداوند، عوالم، روح و نفس، انسان و خلافت و نبوت و ولایت و قسم مواجید شامل: محبت، سُکر، وَجد و وجود، جمع و توحید می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص13-37</ref>.


    قسم معارف، شامل: معرفت خداوند، عوالم، روح ونفس، انسان و خلافت و نبوت و ولایت و قسم مواجید شامل: محبت، سُکر، وَجد و وجود،  جمع و توحید می‌باشد. <ref>ر.ک: همان ؛ ص13-37</ref>
    شارح در توضیح ابیات، ابتدا مفردات و ترکیبات آن ‌را از نظر ادبی بیان می‌کند، سپس نکته‌ها و مطالب عرفانی را آورده است؛ به‌عنوان نمونه، به شرح بیت اول، مراجعه کنید<ref>ر.ک: همان، ص37-39</ref>.
     
    شارح در توضیح ابیات، ابتدا مفردات و ترکیبات آن‌را از نظر ادبی بیان می‌کند سپس، نکته‌ها و مطالب عرفانی را آورده است. به‌عنوان نمونه، به شرح بیت اول، مراجعه کنید<ref>ر.ک: همان ؛ ص37-39</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    خط ۶۹: خط ۶۷:
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴

    تايية إبن الفارض و شرحها المسمي کشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر
    تائية إبن الفارض و شرحها المسمی كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر
    پدیدآورانکاشانی، عبدالرزاق (نویسنده)

    مزیدی، احمد فرید (محقق)

    ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرکشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر: شرح تائيه ابن الفارض تائية. شرح
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1426ق. = 2005م.
    چاپچاپ یکم
    شابک978-274-5145-53-6
    موضوعشعر عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد

    شعر عرفانی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد

    ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. تائیه - نقد و تفسیر
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ت‎‏2‎‏ع‎‏2 / 4244 PJA

    تائية ابن الفارض و شرحها المسمی كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر، نوشته عبدالرزاق بن احمد قاشانی (متوفای 736ق)، شرحی است به زبان عربی بر قصیده تائیه ابن فارض (576-632ق) درباره مراحل سلوک عرفانی که امر تحقیق آن‌ را احمد فرید مزیدی برعهده داشته ‌است.

    شارح می‌گوید: ابن فارض در این اثر، بنیان‌های بلاغت را جمع کرده ‌است... من در نوشتن این شرح، به شروح دیگر، مراجعه نکردم تا تحت ‌تأثیر مطالب و شیوه‌های آنان قرار نگیرم و دأب من، فارغ ‌کردن قلب از شک و شبهه و توجه به خداوند برای طلب نزول فیض جدید و باز شدن راه‌های بیشتر، بوده ‌است[۱].

    وی قبل از شروع شرح، مطالبی را در دو قسم معارف و مواجید آورده ‌است که هرکدام، پنج فصل دارند.

    قسم معارف، شامل: معرفت خداوند، عوالم، روح و نفس، انسان و خلافت و نبوت و ولایت و قسم مواجید شامل: محبت، سُکر، وَجد و وجود، جمع و توحید می‌باشد[۲].

    شارح در توضیح ابیات، ابتدا مفردات و ترکیبات آن ‌را از نظر ادبی بیان می‌کند، سپس نکته‌ها و مطالب عرفانی را آورده است؛ به‌عنوان نمونه، به شرح بیت اول، مراجعه کنید[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص12
    2. ر.ک: همان، ص13-37
    3. ر.ک: همان، ص37-39

    منابع مقاله

    متن کتاب.


    وابسته‌ها