تاریخ معاصر سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از بزرگ ترین فاجعه ها در تاریخ سیاسی سوریه، اتفاقاتی است که برای بعثیون رخ داد که در ابتدا یک حرکت ملی بود، که به طور آگاهانه و عمیقا به عدالت اجتماعی اهمیت می داد و شکاف اجتماعی موجود در دنیای اعراب را بهبود می بخشید، آن حرکت از جهت این که دمشق بنیان گذار آن بود، منافع بسیاری را برای سوریه به همراه داشت. اما راهی بود که بعثیون را به دیکتاتوری اسد سوق داد، و بایستی درس مهمی برای دیگر کشورهای عربی در زمان حاضر باشد. مثال سودمند دیگر، هرج ومرج در پارلمان سوریه‌ی تحت قیمومیت و سال‌های پس از استقلال است. نگاهی اجمالی به این رخدادها، هشدار وحشتناکی به سیاسیون ناشکیبا و قسمتی از داستانی است که سوریه را به سوی دیکتاتوری سوق داده است. سیاسیون مذهبی کشورهای عرب هیچ گاه اهمیتی را که اکنون در بین مردم دارند، نداشته اند، آن‌ها در مواجهه با شکست بعثیون و دیگر ملیون عرب، این اهمیت را به دست آوردند، که به احساس عمیق بیزاری از غرب پیوند داشت. به دلایل دردناکی که این کتاب سعی در روشن کردن آن دارد، اسلام گرایی، در غرب به خوبی فهمیده نمی‌شود. اسلام گرایی سرانجام یک درخواست برای اعتبار و هویت است. ارزش های از قبیل: درست کاری، عدالت و رحمت در قلب اسلام هستند؛ و با تمرینات خشونت آمیز ضد تبعیضی که بعضی از گروه‌های اسلامی با ایده‌های جهادی عمل می‌کنند، ناسازگار است. بسیاری از مرم سوریه ممکن است متقاضی نوعی از دموکراسی باشند، که فرهنگ اسلامی مردم را نیز دربرگیرد. چنین دموکراسی ای بسیار متفاوت با قانونی است که سازمان‌های نظامی ای مثل القاعده یا داعش (که به بی رحمی و تعصب بدنام هستند)، پیشنهاد می دهند.