تذكرة الشعراء (بختیشاه سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
سمرقندی جهل و نادانی را سبب هلاکت و علم و حکمت و معرفت به پروردگار را موجب رسیدن به اعلی علیین مراتب انسانی دانسته است: «اعلی علیین مراتب انسانی، علم و حکمت است که: '''لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ''' ﴿التين: 4﴾، از آن عبارت است و اسفل سافلین آدمی جهل و حماقت است که: '''ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ''' ﴿التين: 5﴾، به آن اشارت است؛ پس از فحوای این کلام کریم مقرر شد که از حضیض حقارت مهالک به اوج مراتب ملائک جز به اوصاف انسانی و معرفت یزدانی نتوان رسید: | سمرقندی جهل و نادانی را سبب هلاکت و علم و حکمت و معرفت به پروردگار را موجب رسیدن به اعلی علیین مراتب انسانی دانسته است: «اعلی علیین مراتب انسانی، علم و حکمت است که: '''لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ''' ﴿التين: 4﴾، از آن عبارت است و اسفل سافلین آدمی جهل و حماقت است که: '''ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ''' ﴿التين: 5﴾، به آن اشارت است؛ پس از فحوای این کلام کریم مقرر شد که از حضیض حقارت مهالک به اوج مراتب ملائک جز به اوصاف انسانی و معرفت یزدانی نتوان رسید: | ||
{{شعر}} | |||
{{{پایان شعر}}{ب|'' تو ز آدم خلیفهای به گه''|2='' قوت خویش را به فعل آور''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4</ref>}}. | |||