تقدیری، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
جز (جایگزینی متن - 'وحيد خراسانى' به 'وحيد خراسانى ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«محمد تقديرى»، در سال 1343، متولد شد. تحصيلات دبيرستان تا ديپلم در رشته رياضى و فيزيك را در دبيرستان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] قم گذراند. پس از اخذ ديپلم، در سال 1360 وارد حوزه علميه مدرسه رسالت شد و تا لمعتين در آن مدرسه تحصيل كرد و از محضر اساتيد بزرگوارى همچون نكونام، طالقانى، فشاركى، كريمى، صالحى افغانى، حائرى، اشتهاردى، محامى و وجدانى فخر دروس مقدمات آموخت. ايشان «رسائل» را خدمت استاد اعتمادى و موسوى تهرانى و «مكاسب» را خدمت استاد مرحوم پايانى، اشتهاردى و ستوده آموخت و هم‌زمان فلسفه و «بدايه» و «نهايه» را از محضر استاد فياضى استفاده نمود. سپس وارد درس خارج شد و اصول را نزد آيت‌الله وحيد خراسانى و آيت‌الله هاشمى شاهرودى و فقه را نزد آيت‌الله تبريزى، مكارم، مددى و سيد كاظم حائرى، هاشمى شاهرودى و [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبرى]] گذراند. هم‌زمان با تحصيل حوزه علميه، كارشناسى ارشد الهيات رشته كلام در تربيت مدرس دانشگاه قم گذراند و «افسردگى و حزن و اندوه (مقايسه تطبيقى) در قرآن، سنت و متون دينى و روان‌شناسى»، عنوان پايان‌نامه‌اش بود. همچنين دو سال و نيم دوره معارف در دانشكده باقرالعلوم(ع) وابسته به دفتر تبليغات گذراند. | «محمد تقديرى»، در سال 1343، متولد شد. تحصيلات دبيرستان تا ديپلم در رشته رياضى و فيزيك را در دبيرستان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] قم گذراند. پس از اخذ ديپلم، در سال 1360 وارد حوزه علميه مدرسه رسالت شد و تا لمعتين در آن مدرسه تحصيل كرد و از محضر اساتيد بزرگوارى همچون نكونام، طالقانى، فشاركى، كريمى، صالحى افغانى، حائرى، اشتهاردى، محامى و وجدانى فخر دروس مقدمات آموخت. ايشان «رسائل» را خدمت استاد اعتمادى و موسوى تهرانى و «مكاسب» را خدمت استاد مرحوم پايانى، اشتهاردى و ستوده آموخت و هم‌زمان فلسفه و «بدايه» و «نهايه» را از محضر استاد فياضى استفاده نمود. سپس وارد درس خارج شد و اصول را نزد آيت‌الله [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] و آيت‌الله هاشمى شاهرودى و فقه را نزد آيت‌الله تبريزى، مكارم، مددى و سيد كاظم حائرى، هاشمى شاهرودى و [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبرى]] گذراند. هم‌زمان با تحصيل حوزه علميه، كارشناسى ارشد الهيات رشته كلام در تربيت مدرس دانشگاه قم گذراند و «افسردگى و حزن و اندوه (مقايسه تطبيقى) در قرآن، سنت و متون دينى و روان‌شناسى»، عنوان پايان‌نامه‌اش بود. همچنين دو سال و نيم دوره معارف در دانشكده باقرالعلوم(ع) وابسته به دفتر تبليغات گذراند. | ||
ايشان هم‌زمان با تحصيل، به تدريس دروس منطق، فقه و اصول، كلام، اخلاق و تفسير اشتغال داشته و مباحث روش تحقيق و روش تبليغ، از مباحث تدريسى ايشان بوده است. همچنين به‌عنوان استاد راهنما، راهنمايى بيش از ده پايان‌نامه در موضوعات اخلاقى، تربيتى و روان‌شناسى فعاليت داشته است. | ايشان هم‌زمان با تحصيل، به تدريس دروس منطق، فقه و اصول، كلام، اخلاق و تفسير اشتغال داشته و مباحث روش تحقيق و روش تبليغ، از مباحث تدريسى ايشان بوده است. همچنين به‌عنوان استاد راهنما، راهنمايى بيش از ده پايان‌نامه در موضوعات اخلاقى، تربيتى و روان‌شناسى فعاليت داشته است. | ||
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۲۵
| نام | تقدیری، محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1343 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE20024AUTHORCODE |
«محمد تقديرى»، در سال 1343، متولد شد. تحصيلات دبيرستان تا ديپلم در رشته رياضى و فيزيك را در دبيرستان امام صادق(ع) قم گذراند. پس از اخذ ديپلم، در سال 1360 وارد حوزه علميه مدرسه رسالت شد و تا لمعتين در آن مدرسه تحصيل كرد و از محضر اساتيد بزرگوارى همچون نكونام، طالقانى، فشاركى، كريمى، صالحى افغانى، حائرى، اشتهاردى، محامى و وجدانى فخر دروس مقدمات آموخت. ايشان «رسائل» را خدمت استاد اعتمادى و موسوى تهرانى و «مكاسب» را خدمت استاد مرحوم پايانى، اشتهاردى و ستوده آموخت و هم‌زمان فلسفه و «بدايه» و «نهايه» را از محضر استاد فياضى استفاده نمود. سپس وارد درس خارج شد و اصول را نزد آيت‌الله وحيد خراسانى و آيت‌الله هاشمى شاهرودى و فقه را نزد آيت‌الله تبريزى، مكارم، مددى و سيد كاظم حائرى، هاشمى شاهرودى و مقام معظم رهبرى گذراند. هم‌زمان با تحصيل حوزه علميه، كارشناسى ارشد الهيات رشته كلام در تربيت مدرس دانشگاه قم گذراند و «افسردگى و حزن و اندوه (مقايسه تطبيقى) در قرآن، سنت و متون دينى و روان‌شناسى»، عنوان پايان‌نامه‌اش بود. همچنين دو سال و نيم دوره معارف در دانشكده باقرالعلوم(ع) وابسته به دفتر تبليغات گذراند.
ايشان هم‌زمان با تحصيل، به تدريس دروس منطق، فقه و اصول، كلام، اخلاق و تفسير اشتغال داشته و مباحث روش تحقيق و روش تبليغ، از مباحث تدريسى ايشان بوده است. همچنين به‌عنوان استاد راهنما، راهنمايى بيش از ده پايان‌نامه در موضوعات اخلاقى، تربيتى و روان‌شناسى فعاليت داشته است.
به‌طور رسمى از سال 1372 در مؤسسه دارالحديث جزو محققين همكار در تدوين «ميزان الحكمة» قرار گرفت كه موضوعات تربيتى، اخلاقى و روان‌شناسى مانند اخلاق، حزن، خانواده، خير و بركت، محبت و عناوين ديگر را تحقيق كرد كه دو عنوان آن محبت در قرآن و حديث، خير و بركت در قرآن و حديث منتشر شده است.
در سال 1379، به‌عنوان معاون فرهنگى آستان حضرت عبدالعظيم(ع) در خدمت آن امامزاده وارد شد كه علاوه بر كارهاى مديريتى رياست مركز نجوم آن آستان مقدس، مسئوليت حوزه علميه حضرت عبدالعظيم (خواهران و برادران) را نيز عهده‌دار بوده است.
آثار
1. از ظهور تا عروج؛
2. الخير و البركة في الكتاب و السنة؛
3. المحبة في الكتاب و السنة؛
4. خير و بركت در قرآن و حديث؛
5. دوستى در قرآن و حديث؛
6. دو عنوان مقاله به نام‌هاى «سانسور و خودسانسورى» و «خرافات و شناخت آنها».
منابع مقاله
برگرفته از صفحه شخصى محقق، از سايت انديشوران در تاريخ 3 ارديبهشت سال 1392.
وابسته‌ها
دوستی در قرآن و حدیث / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
خير و برکت از نگاه قرآن و حديث / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
دلیل المحبة / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
اکسیر المحبة / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده