تقی‌الدین کاشی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |علی
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |ح ۹۴۶
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |کاشان
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    خط ۵۳: خط ۵۳:
    سفرهاى او در سال 987 به اصفهان و در 990 به عتبات و در 1010 به همدان بوده است كه در هر سفر به ملاقات شاعران هم موفق مى‌گشته و بيشتر شهرت او مديون كتاب «خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار» است كه مجموعه‌اى بزرگ و مشتمل بر اشعار فراوان است، اما مقدار شعر خود او كم مى‌باشد. وى در سفر اصفهان با امير جلال‌الدين حسین و در سفر همدان با علامه عبدالباقى شكوهى ملاقات كرده و با ناطقى استرآبادى در سفر عتبات همراه بوده است. برخى از پژوهندگان از كوچيدن او به هند و تقديم كتابش به ابراهیم عادل‌شاه بيجارى سخن گفته‌اند كه درست نيست. وى در بين سال‌هاى 1024 و 1022 وفات نمود و از مندرجات كتاب مزبور برمى‌آيد كه تا سال 1016 در قيد حيات بوده است.
    سفرهاى او در سال 987 به اصفهان و در 990 به عتبات و در 1010 به همدان بوده است كه در هر سفر به ملاقات شاعران هم موفق مى‌گشته و بيشتر شهرت او مديون كتاب «خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار» است كه مجموعه‌اى بزرگ و مشتمل بر اشعار فراوان است، اما مقدار شعر خود او كم مى‌باشد. وى در سفر اصفهان با امير جلال‌الدين حسین و در سفر همدان با علامه عبدالباقى شكوهى ملاقات كرده و با ناطقى استرآبادى در سفر عتبات همراه بوده است. برخى از پژوهندگان از كوچيدن او به هند و تقديم كتابش به ابراهیم عادل‌شاه بيجارى سخن گفته‌اند كه درست نيست. وى در بين سال‌هاى 1024 و 1022 وفات نمود و از مندرجات كتاب مزبور برمى‌آيد كه تا سال 1016 در قيد حيات بوده است.


    == آثار ديگر وى==
    == آثار ==
     
     
    #خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار؛
    #خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار؛
    #مجمع القصايد (مشتمل بر قصيده‌هائى كه مؤلف از متقدمان براى تذكر خود برگزيده است. در پنج جلد)؛
    #مجمع القصايد (مشتمل بر قصيده‌هائى كه مؤلف از متقدمان براى تذكر خود برگزيده است. در پنج جلد)؛

    نسخهٔ ‏۲۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۶

    تقی‌الدین كاشی، محمد بن علی
    نام تقی‌الدین كاشی، محمد بن علی
    نام‎های دیگر ت‍ق‍ی ک‍اش‍ی‌

    ح‍س‍ی‍ن‍ی ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌

    ذک‍ری‌، ت‍ق‍ی‌ال‍دی‍ن م‍ح‍م‍د

    ک‍اش‍ان‍ی‌، ت‍ق‍ی‌ال‍دی‍ن م‍ح‍م‍د

    ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی

    م‍ی‍ر ت‍ذک‍ره

    م‍ی‍ر ت‍ق‍ی‌ال‍دی‍ن ذک‍ری‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی

    نام پدر علی
    متولد ح ۹۴۶
    محل تولد کاشان
    رحلت 1016 ق
    اساتید محتشم كاشانى
    برخی آثار خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش کاشان)
    کد مؤلف AUTHORCODE06373AUTHORCODE

    مير تقى‌الدين محمد کاشانی (ح ۹۴۶ـ ح۱۰۱۶ق) فرزند شرف‌الدين على حسینى كاشانى، معروف به «مير تذكره» و متخلص به «ذکری»، شاعر، ادیب دوره صفوی و مؤلف یکی از تذکره‌های مهم شاعران پارسی‌گوی است. او از شاگردان محبوب محتشم کاشانی بود،

    ولادت

    در كاشان زاده شد و «ذكرى» تخلص مى‌كرد.

    تحصیلات

    بالندگى و تحصيلاتش در همان كاشان بوده و نزد «حسان العجم»، محتشم كاشانى، رموز شاعرى و معلومات ادبى را فراگرفته و بر حسب درخواست استادش ديوان او را گردآورى و مرتب كرده است.

    سفرهاى او در سال 987 به اصفهان و در 990 به عتبات و در 1010 به همدان بوده است كه در هر سفر به ملاقات شاعران هم موفق مى‌گشته و بيشتر شهرت او مديون كتاب «خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار» است كه مجموعه‌اى بزرگ و مشتمل بر اشعار فراوان است، اما مقدار شعر خود او كم مى‌باشد. وى در سفر اصفهان با امير جلال‌الدين حسین و در سفر همدان با علامه عبدالباقى شكوهى ملاقات كرده و با ناطقى استرآبادى در سفر عتبات همراه بوده است. برخى از پژوهندگان از كوچيدن او به هند و تقديم كتابش به ابراهیم عادل‌شاه بيجارى سخن گفته‌اند كه درست نيست. وى در بين سال‌هاى 1024 و 1022 وفات نمود و از مندرجات كتاب مزبور برمى‌آيد كه تا سال 1016 در قيد حيات بوده است.

    آثار

    1. خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار؛
    2. مجمع القصايد (مشتمل بر قصيده‌هائى كه مؤلف از متقدمان براى تذكر خود برگزيده است. در پنج جلد)؛
    3. تدوين ديوان محتشم؛
    4. مآثر الخضرية (در شرح حال و آثار خضراى نهاوندى، حاكم كاشان و روزگار شاعر).

    منابع مقاله

    مقدمه خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار (بخش كاشان)، ص22 و 23، به قلم عبدالعلى اديب برومند.


    وابسته‌ها