جاحظ، عمرو بن بحر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: گردآورنده' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)]]  
    [[شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)]]  


    [[رسائل الجاحظ]]  
    [[رسائل الجاحظ]]  
    خط ۷۰: خط ۷۰:
    [[البيان و التبيين و أهم الرسائل]]  
    [[البيان و التبيين و أهم الرسائل]]  


    [[صد کلمه منظوم (فارسی) از سخنان گزیده حضرت علی علیه السلام]]  
    [[صد کلمه منظوم (فارسی) از سخنان گزیده حضرت علی علیه‌السلام]]  


    [[کلمات قصار امام علی(ع)]]  
    [[کلمات قصار امام علی(ع)]]  

    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۰۱

    جاحظ، عمرو بن بحر
    نام جاحظ، عمرو بن بحر
    نام های دیگر جاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر

    جاحظ البصری

    عمرو بن بحر الجاحظ

    ابی‌عثمان عمرو بن بحر بن محبوب

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 255 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE2166AUTHORCODE

    ابوعثمان عمر بن بحر معروف به جاحظ، متكلم و اديب معتزلى در بصره زاده شد.در تعيين تاريخ ولادت او بين سال‌هاى 146،150 و 160 ق اختلاف نظر وجود دارد.وى در لغت و ادبيات شاگرد ابوعبيده، اصمعى و ابوزيد انصارى و در كلام شاگرد نظّام و مصاحب و هم مباحثۀ حنين بن اسحاق و سلمويه مى‌باشد.جاحظ گرايش سياسى مشخصى نداشت و غالبا تابع جريان‌هاى حاكم بود. كتابهاى خود را به درباريان تقديم كرده،صله مى‌گرفت و تا آخر عمر به اين روش ارتزاق نمود.او در جوانى در بغداد و مدتى نيز در سامرا اقامت كرد و سپس به بصره بازگشت، همچنين به دمشق و انطاكيه نيز سفر كرد. جاحظ داراى هوش بسيار و حافظه‌اى قوى بود. به گفته مبرّد، وى شيفتۀ مطالعه بود و وقتى كتابى به دست مى‌گرفت تا تمام آن را نمى‌خواند كنارش نمى‌گذاشت. جاحظ در كلام، ادبيات عرب، حديث، تفسير، تاريخ و حتى علوم طبيعى سرآمد و در فنون گوناگون صاحب تأليف بود.وى توان آن را داشت كه بصورت مستدل با زيركى به اثبات مطلبى بپردازد و سپس با همان روش به ردّ آن اقدام نمايد. جاحظ به دروغ‌پردازى شهرت داشت و احاديث را به سخره مى‌گرفت. خواهرزاده‌اش،يموت بن مزرّع او را بى‌دين خوانده است. با وجود اين گفته‌اند كتابهايش داراى الفاظى شيوا و ساده است و در آنها تناسب معنا و لفظ از هرنوعى(عاميانه، ادبى و غيره)حفظ شده است و با داشتن برخى انحرافات، نقش مهمى در روشن‌سازى اذهان دارد.جاحظ به محتواى برخى آثارى كه مى‌نگاشت هيچگونه اعتقادى نداشت و صرفا در قبال پولى كه دريافت مى‌كرد به نگارش آنها اقدام مى‌نمود. كتاب «العثمانيه» كه بعداً خود مؤلف نقض آن را نوشت و نيز «كتاب النساء» که در برترى زنان نوشته از اين دسته‌اند. از جاحظ بيش از صد اثر برجاى مانده كه به موضوعات مختلف دينى، سياسى، تاريخى، علم اخلاق، پيشه‌ها و اصناف، حيوانات، جغرافيا،جدل، بازيها،قصه و غيره مى‌پردازد.

    جاحظ در محرم سال 255 يا 256 ق بر اثر بيمارى فلج و نقرس در بصره درگذشت.


    وابسته‌ها