جعفری تبریزی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۹۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00112.jpg|بندانگشتی|جعفری تبریزی، | [[پرونده:NUR00112.jpg|بندانگشتی|جعفری تبریزی، محمدتقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |جعفری تبریزی، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | علامه جعفری | ||
جعفری، | جعفری، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |کریم جعفری تبریزی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1304 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1377 ش یا 1419 ق یا 1998 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[سید محسن حکیم]]، [[میرزا حسن موسوی بجنوردی]]، [[سید محمد هادی میلانی]]، [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]، [[سید محمود شاهرودی]]، [[سيد عبدالهادى شيرازى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تکاپوی اندیشه‌ها]]، [[امید و انتظار]]، [[بررسی افکار هیوم و راسل]]، [[حقوق جهانی بشر و کاوش‌های فقهی]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00112AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|جعفری (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدتقی جعفری''' (۱۳۰۴ - ۱۳۷۷ش)، مشهور به علامه جعفری، از علمای شیعه در قرن ۱۵ق، حکیم، فیلسوف، متکلم، فقیه، و اصولی نامدار است. او شاگرد [[مرتضی طالقانی]] بود، و سراسر عمر خود را در تحصیل، تدریس و پژوهش و تحقیق سپری کرد. وی بیش از ۸۰ جلد کتاب تأليف کرده است. [[ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه (علامه جعفری)|شرح نهج‌البلاغة]] و [[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال‌الدین محمد بلخی (جعفری)|شرح مثنوی معنوی]] از معروف‌ترین آثار اوست. [[صدوقی‌سها، منوچهر|منوچهر صدوقى سها]] داماد ایشان است. | |||
== ولادت == | |||
محمدتقی جعفری در مرداد ۱۳۰۴ش/۱۳۴۳ق در محله جمشید آباد/عمو زین‌الدین تبریز به دنیا آمد. پدرش کریم نام داشت. | |||
==تحصیلات== | |||
== | |||
قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند. | قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند. | ||
او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و به‌عنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آنها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد | او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و به‌عنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آنها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سیدحسن شربیانى و «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|{{عبارت عربی|البهجة المرضية}}]]» و «[[المطول|المطول]]» را نزد استاد میرزا على‌اکبر اهرى فراگرفت. | ||
او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «[[المكاسب | او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «[[كتاب المكاسب|المكاسب]]» و «[[كفاية الأصول (طبع قدیم)|کفایه]]» و از آیت‌الله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» [[سبزواری، هادی|حکیم ملاهادى سبزوارى]] و بخشى از امور عامه «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را یاد گرفت. | ||
او بعد از مدتى، براى ادامه تحصیل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و معقول را از آیت‌الله شیخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آیت‌الله شیخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] بهره برد. | او بعد از مدتى، براى ادامه تحصیل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و معقول را از آیت‌الله شیخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آیت‌الله شیخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] بهره برد. | ||
وى بعد از مدتى در درس‌هاى آیت‌الله [[شهیدی تبریزی، میرفتاح|میرزا فتاح شهیدى]] شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد و با جدیت مشغول تحصیل گردید و در درس‌هاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] (طهارت و مکاسب محرمه)؛ [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]] (صید و ذباحه)؛ [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال گلپایگانى]] (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى ([[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] و [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شوارق الإلهام]])؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ [[حکیم، محسن|سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادى شیرازى. | وى بعد از مدتى در درس‌هاى آیت‌الله [[شهیدی تبریزی، میرفتاح|میرزا فتاح شهیدى]] شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد و با جدیت مشغول تحصیل گردید و در درس‌هاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] (طهارت و مکاسب محرمه)؛ [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]] (صید و ذباحه)؛ [[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|سید جمال گلپایگانى]] (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى ([[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] و [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شوارق الإلهام]])؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادى شیرازى. | ||
او در 23 سالگى از | او در 23 سالگى از [[شیرازی، محمدکاظم|آیت‌الله محمدکاظم شیرازى]] اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام «{{عبارت عربی|الأمر بين الأمرين}}» (تقریر درس‌هاى آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]]) نشر داد. او در مسجد هندى تدریس «[[كتاب المكاسب|المكاسب]]» را نیز آغاز کرد. | ||
همچنین با مشورت | همچنین با مشورت [[شیرازی، محمدکاظم|آیت‌الله شیرازى]]، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]] جزو شاگردان او بود. | ||
استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت کرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدریس «منظومه» و | استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت کرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدریس «منظومه» و «[[العروة الوثقی]]» پرداخت. وی به‌تدریج، اقشار گوناگون مردم را در دانشگاه‌ها و مساجد و... از سخنان خویش بهره‌مند نمود. | ||
او از سال 1344، مجلس تفسیرى براى شرح و نقد [[مثنوی معنوی|مثنوى]] تشکیل داد. وی همچنین از حدود سال 1340 تا پایان زندگى، با شخصیت‌هاى علمى متعددى مصاحبه کرده است. | او از سال 1344، مجلس تفسیرى براى شرح و نقد [[مثنوی معنوی|مثنوى]] تشکیل داد. وی همچنین از حدود سال 1340 تا پایان زندگى، با شخصیت‌هاى علمى متعددى مصاحبه کرده است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع)وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379. | ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379. | ||
{{سرور شهیدان}} | |||
{{مهدویت}} | |||
{{فقیهان شیعه}} | {{فقیهان شیعه}} | ||
{{فیلسوفان شیعه}} | |||
{{نویسندگان}} | |||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[منابع فقه]] | [[رسائل فقهی (علامه جعفری)]] | ||
[[منابع فقه]] | |||
[[دومین یادنامه علامه طباطبائی]] | |||
[[از دریا به دریا (کشف‌الابیات مثنوی)]] | |||
[[مولوی و جهان‌بینی‌ها]] | |||
[[عوامل جذابیت سخنان مولوی]] | |||
[[نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات]] | |||
[[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال‌الدین محمد بلخی (جعفری)]] | |||
[[اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[معجم اشعار در تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[ | [[فکرواره مثنوی، فهرست تفصیلی تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | ||
[[تفسیر | [[ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه (علامه جعفری)]] | ||
[[ترجمه و تفسیر | [[خلاصه ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه محمدتقی جعفری]] | ||
[[ترجمه | [[ترجمه نهج‌البلاغه (علامه جعفری)]] | ||
[[ | [[اخلاق و مذهب]] | ||
[[ | [[حادثه کربلا در مثنوی]] | ||
[[ | [[المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة]] | ||
[[ | [[اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | ||
[[ | [[امید و انتظار]] | ||
[[ | [[امام حسین علیه‌السلام شهید فرهنگ پیشرو انسانیت]] | ||
[[ | [[المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة]] | ||
[[ | [[تکاپوی اندیشه‌ها: مجموعه‌ای از مصاحبه‌های انجام شده با استاد علامه آیت‌الله محمدتقی جعفری، در مباحث: اعتقادی، فلسفی، عرفانی...]] | ||
[[ | [[مجمع الرسائل]] | ||
[[ | [[لغت نامه، يا، فرهنگ بزرگ جامع نوين: ترجمه المنجد]] | ||
[[ | [[تحقيق در دو نظام حقوق جهانیبشر از ديدگاه اسلام و غرب و تطبيق آن دو بر يکديگر]] | ||
[[ | [[نگاهي به علي(ع)]] | ||
[[ | [[نيايش امام حسین عليه‌السلام در صحرای عرفات]] | ||
[[ | [[فلسفه و هدف زندگی]] | ||
[[عرفان | [[عرفان اسلامی (علامه جعفری)]] | ||
[[خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن | [[خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن ابي‌طالب و نهج‌البلاغة]] | ||
[[جبر و اختيار]] | [[جبر و اختيار]] | ||
[[فلسفه دين دفتر نخست]] | [[فلسفه دين دفتر نخست]] | ||
[[حکمت اصول سیاسی اسلام: ترجمه و تفسیر فرمان مبارک | [[حکمت اصول سیاسی اسلام: ترجمه و تفسیر فرمان مبارک امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام به مالک اشتر]] | ||
[[تاريخ از ديدگاه امام | [[تاريخ از ديدگاه امام علي‌عليه‌السلام]] | ||
[[ علي أجنحة الروح: دعاء الإمام | [[علي أجنحة الروح: دعاء الإمام الحسين عليه‌السلام في صحراء عرفات تفسير و معايشة]] | ||
[[قرآن، نماد حيات معقول]] | [[قرآن، نماد حيات معقول]] | ||
[[هدف از | [[هدف از زندگی]] | ||
[[ به دنبال اندیشه]] | [[به دنبال اندیشه]] | ||
[[ مطالعه تطبیقی نظام حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب]] | [[مطالعه تطبیقی نظام حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب]] | ||
[[ فرهنگ پیرو، فرهنگ پیشرو]] | [[فرهنگ پیرو، فرهنگ پیشرو]] | ||
[[تحليل شخصيت خيام، | [[تحليل شخصيت خيام، بررسی آراء فلسفي، ادبي، مذهبی و علمي عمر بن ابراهیم خيامي]] | ||
[[زيبائي و هنر از ديدگاه اسلام]] | [[زيبائي و هنر از ديدگاه اسلام]] | ||
[[فرهنگ اسلام شناسان خارجي]] | [[فرهنگ اسلام شناسان خارجي]] | ||
[[شناخت انسان در تصعید حیات تکاملی]] | [[شناخت انسان در تصعید حیات تکاملی]] | ||
[[حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب]] | [[حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب]] | ||
[[المعجم المفهرس لالفاظ | [[المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة]] | ||
[[انسان در افق قرآن]] | [[انسان در افق قرآن]] | ||
[[نظرة فی رحاب الإمام علی بن أبی طالب | [[نظرة فی رحاب الإمام علی بن أبی طالب علیه‌السلام]] | ||
[[فلسفه دین]] | [[فلسفه دین]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:سخنوران]] | |||
[[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:فیلسوفان]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:نهج‌البلاغه‌پژوهان]] | |||
[[رده:درگذشتگان 1377]] | |||
[[رده:شاگردان امام خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان آیت‌الله سید محسن حکیم]] | |||
[[رده:مترجمان نهج‌البلاغه]] | |||
[[رده:عاشوراپژوهان]] | |||
[[رده:مهدویت‌پژوهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۷
| نام | جعفری تبریزی، محمدتقی |
|---|---|
| نامهای دیگر | علامه جعفری
جعفری، محمدتقی |
| نام پدر | کریم جعفری تبریزی |
| متولد | 1304 ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1377 ش یا 1419 ق یا 1998 م |
| اساتید | سید محسن حکیم، میرزا حسن موسوی بجنوردی، سید محمد هادی میلانی، سید جمال‌الدین گلپایگانی، سید محمود شاهرودی، سيد عبدالهادى شيرازى |
| برخی آثار | تکاپوی اندیشه‌ها، امید و انتظار، بررسی افکار هیوم و راسل، حقوق جهانی بشر و کاوش‌های فقهی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00112AUTHORCODE |
محمدتقی جعفری (۱۳۰۴ - ۱۳۷۷ش)، مشهور به علامه جعفری، از علمای شیعه در قرن ۱۵ق، حکیم، فیلسوف، متکلم، فقیه، و اصولی نامدار است. او شاگرد مرتضی طالقانی بود، و سراسر عمر خود را در تحصیل، تدریس و پژوهش و تحقیق سپری کرد. وی بیش از ۸۰ جلد کتاب تأليف کرده است. شرح نهج‌البلاغة و شرح مثنوی معنوی از معروف‌ترین آثار اوست. منوچهر صدوقى سها داماد ایشان است.
ولادت
محمدتقی جعفری در مرداد ۱۳۰۴ش/۱۳۴۳ق در محله جمشید آباد/عمو زین‌الدین تبریز به دنیا آمد. پدرش کریم نام داشت.
تحصیلات
قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند.
او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و به‌عنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آنها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سیدحسن شربیانى و «البهجة المرضية» و «المطول» را نزد استاد میرزا على‌اکبر اهرى فراگرفت.
او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «المكاسب» و «کفایه» و از آیت‌الله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» حکیم ملاهادى سبزوارى و بخشى از امور عامه «اسفار» را یاد گرفت.
او بعد از مدتى، براى ادامه تحصیل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و معقول را از آیت‌الله شیخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آیت‌الله شیخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق امام خمینى بهره برد.
وى بعد از مدتى در درس‌هاى آیت‌الله میرزا فتاح شهیدى شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد و با جدیت مشغول تحصیل گردید و در درس‌هاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ محمدکاظم شیرازى (طهارت و مکاسب محرمه)؛ سید ابوالقاسم خویى (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ سید محمود شاهرودى (صید و ذباحه)؛ سید جمال گلپایگانى (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى (اسفار و شوارق الإلهام)؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ سید محسن حکیم و سید عبدالهادى شیرازى.
او در 23 سالگى از آیت‌الله محمدکاظم شیرازى اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام «الأمر بين الأمرين» (تقریر درس‌هاى آیت‌الله سید ابوالقاسم خویى) نشر داد. او در مسجد هندى تدریس «المكاسب» را نیز آغاز کرد.
همچنین با مشورت آیت‌الله شیرازى، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید سید محمدباقر صدر جزو شاگردان او بود.
استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت کرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدریس «منظومه» و «العروة الوثقی» پرداخت. وی به‌تدریج، اقشار گوناگون مردم را در دانشگاه‌ها و مساجد و... از سخنان خویش بهره‌مند نمود.
او از سال 1344، مجلس تفسیرى براى شرح و نقد مثنوى تشکیل داد. وی همچنین از حدود سال 1340 تا پایان زندگى، با شخصیت‌هاى علمى متعددى مصاحبه کرده است.
او شاگردان بسیارى تربیت کرد؛ از جمله: «عبدالرحیم گواهى» و «عبدالله نصرى». او بیش از صد کتاب نوشته است که از آن جمله مى‌توان به «ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغة»، «تفسیر و نقد و تحلیل مثنوى»، «فلسفه زیبایى و هنر از دیدگاه اسلام»، «حکمت اصول سیاسى اسلام» و «اعلامیه جهانى حقوق بشر از دیدگاه اسلام و غرب و تطبیق آن دو بر یکدیگر» اشاره کرد.
وفات
او سرانجام در 25 آبان 1377ش، درگذشت.
منابع مقاله
ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379.
وابسته‌ها
از دریا به دریا (کشف‌الابیات مثنوی)
نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات
تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال‌الدین محمد بلخی (جعفری)
اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی
معجم اشعار در تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی
فکرواره مثنوی، فهرست تفصیلی تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی
ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه (علامه جعفری)
خلاصه ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه محمدتقی جعفری
ترجمه نهج‌البلاغه (علامه جعفری)
المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة
اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی
امام حسین علیه‌السلام شهید فرهنگ پیشرو انسانیت
المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة
لغت نامه، يا، فرهنگ بزرگ جامع نوين: ترجمه المنجد
تحقيق در دو نظام حقوق جهانیبشر از ديدگاه اسلام و غرب و تطبيق آن دو بر يکديگر
نيايش امام حسین عليه‌السلام در صحرای عرفات
خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن ابي‌طالب و نهج‌البلاغة
تاريخ از ديدگاه امام علي‌عليه‌السلام
علي أجنحة الروح: دعاء الإمام الحسين عليه‌السلام في صحراء عرفات تفسير و معايشة
مطالعه تطبیقی نظام حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب
تحليل شخصيت خيام، بررسی آراء فلسفي، ادبي، مذهبی و علمي عمر بن ابراهیم خيامي
شناخت انسان در تصعید حیات تکاملی
حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب
المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغة