حاکمی، اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
    جز (added Category:مصححان using HotCat)
     
    (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type="authorName" |حاکمی، اسماعیل
    ! نام!! data-type="authorName" |حاکمی، اسماعیل
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE3374AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03374AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''اسماعيل حاكمى والا''' (۱۳۱۵ – ۱۳۹۶ش)، استاد دانشگاه، مصحح، مترجم، اديب و پژوهشگر ايرانى


    '''اسماعيل حاكمى والا''' (۱۳۱۵ –  ۱۳۹۶ ش)، استاد دانشگاه، مصحح، مترجم، اديب و پژوهشگر ايرانى،
    == ولادت ==
    اسماعیل حاکمی، به سال 1315ش در آبادان چشم به جهان گشود.


    اسماعیل حاکمی، به سال 1315ش در آبادان چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر، آبادان و شیراز گذراند و از دبیرستان «سلطانی» شیراز دیپلم ادبی گرفت. در ۱۳۳۴ هـ . ش به دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران رفت و در رشته زبان و ادبیات فارسی درجه لیسانس گرفت. در ۱۳۳۷ هـ . ش تحصیلات عالیه خود را  در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۳ هـ . ش موفق به اخذ دانشنامه دکترا از دانشگاه تهران شد.
    == تحصیلات ==
    تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر، آبادان و شیراز گذراند و از دبیرستان «سلطانی» شیراز دیپلم ادبی گرفت. در ۱۳۳۴ش به دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران رفت و در رشته زبان و ادبیات فارسی درجه لیسانس گرفت. در ۱۳۳۷ش تحصیلات عالیه خود را  در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۳ش موفق به اخذ دانشنامه دکترا از دانشگاه تهران شد.


    حاکمی والا در کنار تحصیل در دانشگاه،  در مدارس «سپهسالار» (شهید مطهری کنونی) و «مروی» به تحصیل  ادبیات عرب و علوم و معارف اسلامی نیز  پرداخت و «مقامات حریری»، «مغنی‌اللبیب»، «مکاسب»، «شرایع» و «سیوطی» را خواند. او  از ۱۳۴۳-۱۳۴۷ هـ . ش  در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. در ۱۳۴۷ هـ .ش با درجه  استادیاری به دانشگاه تهران منتقل شد. در ۱۳۵۲ هـ . ش درجه دانشیاری و در ۱۳۶۲ هـ . ش به مرتبه استادی نائل آمد و سرانجام در مهرماه ۱۳۶۹ هـ . ش به عنوان استاد ممتاز دانشگاه برگزیده شد. دکتر حاکمی علاوه بر تدریس، عهده‌دار سمت‌هایی چون معاونت دانشگاه علامه طباطبایی و ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه نیز بود. او اهل شعر نیز بود و در ۱۳۳۵هـ . ش مجموعه اشعار خود را با  عنوان «شکوفه» منتشر کرد.<ref>پایگاه مفاخر </ref>  
    حاکمی والا در کنار تحصیل در دانشگاه،  در مدارس «سپهسالار» (شهید مطهری کنونی) و «مروی» به تحصیل  ادبیات عرب و علوم و معارف اسلامی نیز  پرداخت و «مقامات حریری»، «مغنی‌اللبیب»، «مکاسب»، «شرایع» و «سیوطی» را خواند. او  از ۱۳۴۳-۱۳۴۷ش  در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. در ۱۳۴۷ ش با درجه  استادیاری به دانشگاه تهران منتقل شد. در ۱۳۵۲ش درجه دانشیاری و در ۱۳۶۲ش به مرتبه استادی نائل آمد و سرانجام در مهرماه ۱۳۶۹ ه. ش به عنوان استاد ممتاز دانشگاه برگزیده شد.  
     
    == فعالیت‌ها ==
    دکتر حاکمی علاوه بر تدریس، عهده‌دار سمت‌هایی چون معاونت دانشگاه علامه طباطبایی و ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه نیز بود. او اهل شعر نیز بود و در ۱۳۳۵ه. ش مجموعه اشعار خود را با  عنوان «شکوفه» منتشر کرد.<ref>پایگاه مفاخر </ref>  


    دکتر حاکمی سردبیری مجله­ دانشکده ادبیات، سرپرستی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، معاونت پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی، عضویت شورای گسترش زبان فارسی، سرپرستی کمیته تخصصی زبان و ادبیات فارسی و عضویت  قطب عرفان دانشگاه تهران را در کارنامه خود دارد. 
    دکتر حاکمی سردبیری مجله­ دانشکده ادبیات، سرپرستی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، معاونت پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی، عضویت شورای گسترش زبان فارسی، سرپرستی کمیته تخصصی زبان و ادبیات فارسی و عضویت  قطب عرفان دانشگاه تهران را در کارنامه خود دارد. 
    خط ۴۲: خط ۴۸:
    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.
    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.


    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاكستان، فارسى در چين، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.
    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاکستان، فارسى در چين، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.


    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.
    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.


    انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی وی، طی  برگزاری مراسم بزرگداشتی در ۲۰ مهر ماه  ۱۳۸۳هـ . ش ایشان را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد و لوح تقدیری به  استاد اهدا نمود. ایشان همچنین در سال ۱۳۸۴ به عنوان چهرهٔ ماندگار ادبیّات فارسی شناخته شد.
    انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی وی، طی  برگزاری مراسم بزرگداشتی در ۲۰ مهر ماه  ۱۳۸۳ه. ش ایشان را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد و لوح تقدیری به  استاد اهدا نمود. ایشان همچنین در سال ۱۳۸۴ به عنوان چهرهٔ ماندگار ادبیّات فارسی شناخته شد.


    == وفات ==
    == وفات ==
    بالاخره این استاد فرهیخته در روز جمعه اول اردیبهشت ماه سال 1396 در سن 79 سالگی در تهران در گذشت.<ref>خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا</ref>  
    این استاد فرهیخته در روز جمعه اول اردیبهشت ماه سال 1396 در سن 79 سالگی در تهران در گذشت.<ref>خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا</ref>  


    == تأليفات ==
    == آثار ==


    از وى علاوه بر مقالات فراوان در نشريات معتبر، كتاب‌هاى متعددى منتشر شده كه از آن جمله است:


    از وى علاوه بر مقالات فراوان در نشريات معتبر، كتاب‌هاى متعددى منتشر شده كه از آن جمله است:
    {{ستون-شروع|2}}
    # ترجمه فرج بعد از شدت؛
    # ترجمه فرج بعد از شدت؛
    # تصحيح بهارستان؛
    # تصحيح بهارستان؛
    خط ۶۹: خط ۷۶:
    # شرح احوال و گزيده اشعار رودكى سمرقندى؛
    # شرح احوال و گزيده اشعار رودكى سمرقندى؛
    # خلاصه داستان ويس و رامين.
    # خلاصه داستان ويس و رامين.
    ==پانویس ==
    {{پایان}}
    <references />
     
    ==پانویس==
    <references/>


    ==منابع==
    ==منابع مقاله==


    #[https://www.isna.ir/news/96020100263/%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)]
    #[https://www.isna.ir/news/96020100263/%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)]
    #[http://mafakher.net/archives/2830/ پایگاه مفاخر ایران اسلامی]
    #[http://mafakher.net/archives/2830/ پایگاه مفاخر ایران اسلامی]


    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[ترجمۀ فرج بعد از شدت]]  
    [[ترجمۀ فرج بعد از شدت]]  


    خط ۸۳: خط ۹۴:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
     
    [[رده:نویسندگان]]
    [[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:استادان دانشگاه]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:مصححان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۸

    حاکمی، اسماعیل
    نام حاکمی، اسماعیل
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1315 ش
    محل تولد آبادان
    رحلت 1396 ش
    اساتید
    برخی آثار ترجمۀ فرج بعد از شدت
    کد مؤلف AUTHORCODE03374AUTHORCODE

    اسماعيل حاكمى والا (۱۳۱۵ – ۱۳۹۶ش)، استاد دانشگاه، مصحح، مترجم، اديب و پژوهشگر ايرانى

    ولادت

    اسماعیل حاکمی، به سال 1315ش در آبادان چشم به جهان گشود.

    تحصیلات

    تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر، آبادان و شیراز گذراند و از دبیرستان «سلطانی» شیراز دیپلم ادبی گرفت. در ۱۳۳۴ش به دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران رفت و در رشته زبان و ادبیات فارسی درجه لیسانس گرفت. در ۱۳۳۷ش تحصیلات عالیه خود را  در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۳ش موفق به اخذ دانشنامه دکترا از دانشگاه تهران شد.

    حاکمی والا در کنار تحصیل در دانشگاه،  در مدارس «سپهسالار» (شهید مطهری کنونی) و «مروی» به تحصیل  ادبیات عرب و علوم و معارف اسلامی نیز  پرداخت و «مقامات حریری»، «مغنی‌اللبیب»، «مکاسب»، «شرایع» و «سیوطی» را خواند. او  از ۱۳۴۳-۱۳۴۷ش  در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. در ۱۳۴۷ ش با درجه  استادیاری به دانشگاه تهران منتقل شد. در ۱۳۵۲ش درجه دانشیاری و در ۱۳۶۲ش به مرتبه استادی نائل آمد و سرانجام در مهرماه ۱۳۶۹ ه. ش به عنوان استاد ممتاز دانشگاه برگزیده شد.

    فعالیت‌ها

    دکتر حاکمی علاوه بر تدریس، عهده‌دار سمت‌هایی چون معاونت دانشگاه علامه طباطبایی و ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه نیز بود. او اهل شعر نیز بود و در ۱۳۳۵ه. ش مجموعه اشعار خود را با  عنوان «شکوفه» منتشر کرد.[۱]

    دکتر حاکمی سردبیری مجله­ دانشکده ادبیات، سرپرستی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، معاونت پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی، عضویت شورای گسترش زبان فارسی، سرپرستی کمیته تخصصی زبان و ادبیات فارسی و عضویت  قطب عرفان دانشگاه تهران را در کارنامه خود دارد. 

    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.

    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، جامى در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاکستان، فارسى در چين، جامى در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.

    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.

    انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی وی، طی  برگزاری مراسم بزرگداشتی در ۲۰ مهر ماه  ۱۳۸۳ه. ش ایشان را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد و لوح تقدیری به  استاد اهدا نمود. ایشان همچنین در سال ۱۳۸۴ به عنوان چهرهٔ ماندگار ادبیّات فارسی شناخته شد.

    وفات

    این استاد فرهیخته در روز جمعه اول اردیبهشت ماه سال 1396 در سن 79 سالگی در تهران در گذشت.[۲]

    آثار

    از وى علاوه بر مقالات فراوان در نشريات معتبر، كتاب‌هاى متعددى منتشر شده كه از آن جمله است:

    1. ترجمه فرج بعد از شدت؛
    2. تصحيح بهارستان؛
    3. ترجمه و مقدمه بر «ترجمان البلاغة» محمد بن عمر رادويانى؛
    4. تصحيح رسالة الانوار، تفسير آيه نور، شرف‌الدين محمد نيم‌دهى؛
    5. سماع در تصوف؛
    6. گفتارهاى دستورى؛
    7. برگزيده متون ادب فارسى؛
    8. تحقيق درباره ادبيات غنايى؛
    9. تصحيح تحفة الملوك تسترى؛
    10. يادداشت‌هاى قدسى بر ديوان حافظ؛
    11. ادبيات معاصر ايران: برگزيده نظم و نثر؛
    12. برگزيده اشعار رودكى و منوچهرى؛
    13. شرح احوال و گزيده اشعار رودكى سمرقندى؛
    14. خلاصه داستان ويس و رامين.

    پانویس

    1. پایگاه مفاخر
    2. خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا

    منابع مقاله

    1. خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)
    2. پایگاه مفاخر ایران اسلامی

    وابسته‌ها