حاکمی، اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR03374.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
     
    جز (جایگزینی متن - 'جامى' به 'جامى ')
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.
    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.


    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، جامى در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاكستان، فارسى در چين، جامى در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.
    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]  در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاكستان، فارسى در چين، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]  در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.


    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.
    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.

    نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۱۳

    حاکمی، اسماعیل
    نام حاکمی، اسماعیل
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد 1315 هـ.ش
    محل تولد
    رحلت 0 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE3374AUTHORCODE


    «اسماعيل حاكمى والا»، مصحح، اديب و پژوهشگر ايرانى، به سال 1315ش در آبادان چشم به جهان گشود.

    دكتراى خود در رشته زبان و ادبيات فارسى را در سال 1343ش از دانشگاه تهران گرفت.

    سردبيرى مجله دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، مديريت گروه زبان و ادبيات فارسى، سرپرستى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، معاونت پژوهشى دانشگاه علامه طباطبائى، از جمله مسئوليت‌هاى او بوده است. وى هم‌اكنون عضو شوراى گسترش زبان فارسى، قطب عرفان دانشگاه تهران و عضو هيئت تحريريه مجله دانشكده ادبيات دانشگاه تهران است.

    وى سابقه تدريس در دانشگاه استانبول تركيه را نيز در كارنامه خود دارد.

    دكتر حاكمى در سمينار ساليانه استادان زبان فارسى در هندوستان و همايش‌هاى مولوى در مونيخ آلمان، جامى در استراسبورگ فرانسه، اقبال در لاهور پاكستان، فارسى در چين، جامى در مسكو و استاد شهريار در باكو شركت داشته است.

    وى به سال 1368، به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در سال 1384، به‌عنوان چهره ماندگار ادبيات فارسى شناخته شد.

    تأليفات

    از وى علاوه بر مقالات فراوان در نشريات معتبر، كتاب‌هاى متعددى منتشر شده كه از آن جمله است:

    1. ترجمه فرج بعد از شدت؛

    2. تصحيح بهارستان؛

    3. ترجمه و مقدمه بر «ترجمان البلاغة» محمد بن عمر رادويانى؛

    4. تصحيح رسالة الانوار، تفسير آيه نور، شرف الدين محمد نيم‌دهى؛

    5. سماع در تصوف؛

    6. گفتارهاى دستورى؛

    7. برگزيده متون ادب فارسى؛

    8. تحقيق در باره ادبيات غنايى؛

    9. تصحيح تحفة الملوك تسترى؛

    10. يادداشت‌هاى قدسى بر ديوان حافظ؛

    11. ادبيات معاصر ايران: برگزيده نظم و نثر؛

    12. برگزيده اشعار رودكى و منوچهرى؛

    13. شرح احوال و گزيده اشعار رودكى سمرقندى؛

    14. خلاصه داستان ويس و رامين.


    وابسته‌ها

    ترجمۀ فرج بعد از شدت / نوع اثر: کتاب / نقش: مقابله و تصحیح

    آیین فتوت و جوانمردی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده