حمیدی، محمد بن فتوح: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'خطیب بغدادی' به 'خطیب بغدادی ')
    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت<ref>ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان</ref> و از شاگردان خاص و مصاحبان [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.  
    وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت<ref>ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان</ref> و از شاگردان خاص و مصاحبان [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.  


    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] ، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.
    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.


    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.
    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.

    نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۴۲

    حمیدی، محمد بن فتوح
    نام حمیدی، محمد بن فتوح
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 488 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس
    کد مؤلف AUTHORCODE482AUTHORCODE


    محمد بن فتوح حميدى، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می‌باشد.

    کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند[۱].

    او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته اند

    وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت[۲] و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.

    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.

    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.


    پانویس

    1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴
    2. ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان




    وابسته‌ها

    جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده