۸۱٬۶۷۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'برجسته ای ' به 'برجسته‌ای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
هر قسم به چند «مقاله»، بعضی مقاله‌ها به چند «ضابط» و بعضی ضابطها به چند «فصل» و «دقیقه» و «قاعده» و بعضی از فصل‌ها به چند «قاعده» و «حکومة» و گاه بعضی قاعده‌ها هم به چند حکومة تقسیم شده است.<ref>ر.ک: همان، ص217</ref> | هر قسم به چند «مقاله»، بعضی مقاله‌ها به چند «ضابط» و بعضی ضابطها به چند «فصل» و «دقیقه» و «قاعده» و بعضی از فصل‌ها به چند «قاعده» و «حکومة» و گاه بعضی قاعده‌ها هم به چند حکومة تقسیم شده است.<ref>ر.ک: همان، ص217</ref> | ||
مقدمه 30 | مقدمه 30 صفحه‌ای مصحح کتاب حاوی سه بخش است: | ||
#شرح حال مختصری از پدیدآورندگان این اثر؛ | #شرح حال مختصری از پدیدآورندگان این اثر؛ | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
این کتاب به لحاظ اشتمال بر حکمة الإشراق سهروردی و شرح مزجی [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] بر آن و تعلیقات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] بر آنها و طرح و نقد دیدگاه‌های مشاء و اشراق و حکمت متعالیه، انصافاً گنجینه عظیمی است در معارف الهی در حوزه‌های مختلف حکمت اعم از منطق و طبیعی و الهی (حکمت نظری و عملی) در مسیر تاریخی حکمت مشاء و اشراق و حکمت متعالیه و نیز به لحاظ اشتمال بر بن مایه‌های عظیم عرفانی و برهانی و قرآنی و نیز به لحاظ اشتمال بر پرسش و پاسخ و اشکال و اعتراض و دفاع و نقد آراء، که از این بابت نمونه برجسته‌ای است از نحوه تلاش علمی دانشمندان ما برای کشف حقیقت و شاخص | این کتاب به لحاظ اشتمال بر حکمة الإشراق سهروردی و شرح مزجی [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] بر آن و تعلیقات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] بر آنها و طرح و نقد دیدگاه‌های مشاء و اشراق و حکمت متعالیه، انصافاً گنجینه عظیمی است در معارف الهی در حوزه‌های مختلف حکمت اعم از منطق و طبیعی و الهی (حکمت نظری و عملی) در مسیر تاریخی حکمت مشاء و اشراق و حکمت متعالیه و نیز به لحاظ اشتمال بر بن مایه‌های عظیم عرفانی و برهانی و قرآنی و نیز به لحاظ اشتمال بر پرسش و پاسخ و اشکال و اعتراض و دفاع و نقد آراء، که از این بابت نمونه برجسته‌ای است از نحوه تلاش علمی دانشمندان ما برای کشف حقیقت و شاخص شایسته‌ای است در نقد علمی و سابقه تاریخی نقد علمی مسلمانان تا قرن دهم هجری.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه شانزده - هفده</ref> | ||
درباره تسمیه کتاب و نظام فلسفی موصوف در آن به حکمت اشراق، سهروردی و شارحان نامدار کتاب او با اشارات و تعابیر مختلف، اما قریب به یک معنی، سخن رانده‌اند. چون حکمت به مثابه شراره‌های نور - شروق - به شکل شهاب‌های قدسی از انوار روحانی سماوی بر نفس، بر حسب استعداد او، وارد می‌شود؛ یا چون مبتنی بر حکمت کشفی و ذوقی مشرقیان - مردم مشرق، سرچشمه نور - یعنی ایرانیان است، به حکمت اشراقی، یعنی ظهور و تابش انوار عقلیه بر نفس به وقت تجرد آن نام بردار شده است.<ref>سجادی، صادق، ص216</ref> | درباره تسمیه کتاب و نظام فلسفی موصوف در آن به حکمت اشراق، سهروردی و شارحان نامدار کتاب او با اشارات و تعابیر مختلف، اما قریب به یک معنی، سخن رانده‌اند. چون حکمت به مثابه شراره‌های نور - شروق - به شکل شهاب‌های قدسی از انوار روحانی سماوی بر نفس، بر حسب استعداد او، وارد می‌شود؛ یا چون مبتنی بر حکمت کشفی و ذوقی مشرقیان - مردم مشرق، سرچشمه نور - یعنی ایرانیان است، به حکمت اشراقی، یعنی ظهور و تابش انوار عقلیه بر نفس به وقت تجرد آن نام بردار شده است.<ref>سجادی، صادق، ص216</ref> | ||