حکیمی، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
    جز (جایگزینی متن - '</div> «' به '</div> «')
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    «محمدرضا حكيمى» در سال 1314ش در مشهد زاده شد. پدرش مرحوم حاج عبدالوهاب حكيمى از متشرعان و محترمين بازار مشهد بود. محمدرضا در سال 1320ش ابتدا راهى مكتب و سپس مدرسه گرديد و در سال 1326ش به حوزه علميه خراسان وارد شد و بيست سال به علم‌اندوزى و خودسازى پرداخت.
    «محمدرضا حكيمى» در سال 1314ش در مشهد زاده شد. پدرش مرحوم حاج عبدالوهاب حكيمى از متشرعان و محترمين بازار مشهد بود. محمدرضا در سال 1320ش ابتدا راهى مكتب و سپس مدرسه گرديد و در سال 1326ش به حوزه علميه خراسان وارد شد و بيست سال به علم‌اندوزى و خودسازى پرداخت.



    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۳۷

    حکیمی، محمدرضا
    نام حکیمی، محمدرضا
    نام‎های دیگر ح‍ک‍ی‍م‍ی‌، ع‍ب‍دال‍وه‍اب‌

    م‍س‍ع‍ود، ح‌.

    نام پدر
    متولد 1314 ش
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE2213AUTHORCODE

    «محمدرضا حكيمى» در سال 1314ش در مشهد زاده شد. پدرش مرحوم حاج عبدالوهاب حكيمى از متشرعان و محترمين بازار مشهد بود. محمدرضا در سال 1320ش ابتدا راهى مكتب و سپس مدرسه گرديد و در سال 1326ش به حوزه علميه خراسان وارد شد و بيست سال به علم‌اندوزى و خودسازى پرداخت.

    ايشان در طى اين مدت به فراگيرى دروس مقدمات و سطح و بعد از آن به درس خارج پرداخت و در كنار آن ساليان درازى به تحصيل فلسفه و كلام، همت گماشت و ادبيات عرب را نزد شيخ محمدتقى اديب نيشابورى فرا گرفت.

    حكيمى همچنين از محضر استادانى همچون آيات عظام: شيخ مجتبى قزوينى خراسانى، سيد محمد هادى ميلانى و ميرزا احمد مدرس يزدى بهره‌ها برد و جهت فراگيرى نجوم، تقويم و برخى علوم ديگر به محضر استادانى چون حاج شيخ اسماعيل نجوميان، حاج سيد ابوالحسن حافظيان و حاجى خان مخيرى و... شتافت. وى در سال 1348ش، اجازه اجتهاد را از شيخ آقا بزرگ تهرانى دريافت داشت.

    وى در ميان استادانش بيش از همه از شيخ مجتبى قزوينى تاثير گرفت و اين تاثير سرانجام با تاسيس مكتب تفكيك توسط حكيمى انجاميد.

    حكيمى در سال 1345ش از مشهد به تهران كوچ كرد و خودش اين واقعه را «هجرت الى التكليف» ناميد. از اين تاريخ بود كه با روشنفكران روزگار خودش بيشتر آشنا شد و در چند موسسه فرهنگى- انتشاراتى از جمله موسسه انتشارات فرانكلين مشغول كار شد.

    دغدغه اصلى حكيمى از آغاز تا كنون، ترسيم سيماى ويژه‌اى از اسلام و تشيع بوده است، اسلامى كه بر محور عدالت در اجتماع و آزادگى در فرد مى‌چرخد و تكيه اصلى‌اش در سال‌هاى اوليه بيشتر بر نشان دادن الگوهاى عملى بوده و در سال‌هاى پايانى تبين مبانى نظرى. قلب تفكر وى در اين ماجرا جدايى افكندن ميان داده‌هاى وحيانى و فرآوردهاى بشرى بوده است كه خودش اين تفكر را «مكتب تفكيك» ناميده است.

    مهمترين تلاش وى، تأليف دايرةالمعارف اسلامى و شيعى‌اى است موسوم به «الحياة».

    آثار

    عناوين برخى از كتاب‌هاى ايشان عبارتند از:

    1- الحياة (تألیف مشترك)؛

    2- دانش مسلمين؛

    3- ادبيات و تعهد در اسلام؛

    4- مكتب تفكيك؛

    5- معاد اجتهاد و تقليد در فلسفه؛

    6- قصد و عدم وقوع؛

    7- مرام جاودانه؛

    8- عاشورا مظلوميتى مضاعف.


    وابسته‌ها

    ترجمه الحیاة

    ترجمه مختصر البلدان: بخش مربوط به ایران (ابن الفقیه)

    میرحامد حسین (حکیمی)

    بیدارگران اقالیم قبله

    خورشید مغرب (غیبت، انتظار، تکلیف)

    معاد جسمانی - در حکمت متعالیه -

    مکتب تفکیک

    شرف‌الدین

    الهیات الهی والهیات بشری

    شیخ آقا بزرگ تهرانی

    یادنامه علامه امینی، مجموعه مقالات تحقیقی

    حماسه غدیر

    بعثت، غدير، عاشورا، مهدي

    خورشيد مغرب(ويرايش قديم)

    دانش مسلمين

    نگاهي به دريا از دور

    الإجتهاد التحقيقي

    الحياة

    کلام جاودانه

    تفسير آفتاب: نگرشي به رسالت اسلام و حماسه انسان در رهبري امام خمینی

    الحياة (جامعه مدرسين)

    شهداء الفضیلة