خلاصة التجارب (بهاء‌الدوله): تفاوت میان نسخه‌ها

خلاصة التجارب
خلاصة التجارب
پدیدآوران	ولایتی، علی‌اکبر (مقدمه‌نويس) فریدی، پویا (محقق) ابوالحسن زاده، زهره (محقق) بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین (نویسنده) شمس اردکانی، محمدرضا (محقق) محقق‌زاده، عبدالعلی (محقق)
ناشر	دانشگاه علوم پزشکی تهران
مکان نشر	تهران - ایران
سال نشر	1387 ش
چاپ	1
موضوع	اندام‏ها - بیماری‏ها اندام‏ها - بیماری‏ها - تشخیص اندام‏ها - بیماری‏ها - درمان پزشکی - متون قدیمی تا قرن 14
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏R‎‏ ‎‏127‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏خ‎‏8‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۹

برای دیگر کاربردها، خلاصة التجارب (ابهام زدایی) را ببینید.

خلاصة التجارب، اثر بهاءالدوله رازى، کتابی است طبی در عهد صفوی که توسط محمدرضا شمس اردکانی، عبدالعلی محقق‌زاده، پویا فریدی، زهره ابوالحسن‌زاده مورد تحقیق، تصحیح و بازنویسی قرار گرفته و منتشر شده است.

در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای توسط علی‌اکبر ولایتی نوشته شده است.

در نسخه دیگری از این اثر به همین نام یعنی «خلاصة التجارب»، به گزارش محتوا آن پرداخته شده است.

در تهیه این مجموعه از نسخه خطی منحصربه‌فرد کتابخانه شهید دستغیب شیراز که به خط نستعلیق و بر روی کاغذ سفید روغنی، جلد تیماجی و قطع 20*30 در شیراز نسخه‌برداری شده و به‌عنوان نسخه مبنا استفاده شد. این نسخه در تاریخ اردیبهشت 1335توسط اقای محمدحسین ناصر معدلی اهدا شده است.

برخلاف سایر نسخ، کتاب با ذکر فهرست باب‌ها شروع و در جای‌جای کتاب از مطابقت با نسخه‌های دیگر کتاب در حاشیه صفحات ذکر شده است. کتاب کامل و در 28 فصل تنظیم شده است.

دیگر نسخه‌های مورد استفاده که محققین از آن به عنوان مکمل یاد کرده‌اند عبارتند از نسخه خطی شماره 104 کتابخانه وزیری یزد، نسخه کتابخانه آستان قدس رضوی، نسخه چاپ سنگی مربوط به سال 1292ق که توسط دکتر محمدمهدی اصفهانی انتشار یافته است^[۱].

دكتر على‌اكبر ولايتى، مقدمه‌اى بر اين نسخه از كتاب نگاشته‌اند و در آن از «وضعيت ايران در سال‌هاى ابتدايى قرن دهم هجرى قمرى»، «زندگى بهاءالدوله» و «معرفى خلاصة التجارب» سخن رانده‌اند. تصحيح‌كنندگان يادشده نيز مقدمه كوتاهى در معرفى كتاب و نسخه‌هايى كه در امر تصحيح، مورد استفاده قرار داده‌اند، نوشته‌اند.

فهرست مطالب، در آغاز كتاب و واژه‌نامه و واژه‌ياب، در آخر آن درج گرديده است.

پانویس

↑ مقدمه مصححان، ص24

منابع مقاله

مقدمات و متن کتاب.

وابسته‌ها

[1] مقدمه مصححان، ص24

[۱]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 | عنوان‌های دیگر =
 | پدیدآوران =
-[[ولایتی، علی‌اکبر]] (مقدمه نويس)
+[[ولایتی، علی‌اکبر]] (مقدمه‌نويس)
 [[فریدی، پویا]] (محقق)
@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 | چاپ =1
 | تعداد جلد =1
-| کتابخانۀ دیجیتال نور =
+| کتابخانۀ دیجیتال نور =14394
 | کتابخوان همراه نور =14394
 | کد پدیدآور =
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 | پیش از =
 }}
+{{کاربردهای دیگر|خلاصة التجارب (ابهام زدایی)}}
-'''خلاصة التجارب'''، به زبان فارسى، از مهم‌ترين نگاشته‌هاى طبى ايرانيان است كه بازگوكننده وضعيت و سطح علمى دانش پزشکى در دوران صفويه است.
+'''خلاصة التجارب'''، اثر [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]]، کتابی است طبی در عهد صفوی که توسط [[شمس اردکانی، محمدرضا|محمدرضا شمس اردکانی]]، [[عبدالعلی محقق‌زاده]]، [[پویا فریدی]]، [[زهره ابوالحسن‌زاده]] مورد تحقیق، تصحیح و بازنویسی قرار گرفته و منتشر شده است.
-اين كتاب، توسط [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]] تأليف شده است. وى، در مقدمه مى‌نويسد: «حمد بلااحصا حكيمى را كه به كمال حكمت و وفور عنايت و قدرت ماهيت، اشرف انسانى را از خزانه جود خلعت وجود پوشانيد... اما بعد، چنين معروض دارد خادم الفقراء المله، بهاءالدوله - هداه الله تعالى - كه چون كلام حضرت سيد الانام عليه التحية و السلام كه: «من كتم علماً نافعاً الجمه الله تعالى يوم القيامة بلجام من النار»، امر بود به اظهار علمى نافع مر دين و مر بدن را و اين بيچاره را بعضى از تجارب طبى كه مشتمل بر فوائد بدنى حاصل بود، لازم نمود آن را اطاعة لامره الاعلى و فوزاً بتلك السعادة فى الآخرة و الاولى مثبت نمود، فلهذا اشتغال سالك اين رساله موسومه به «خلاصة التجارب»، در اوان سنه سبع و تسع‌مائة، در مسكن طرشت من قرى راز اتفاق افتاد».
+در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای توسط [[علی‌اکبر ولایتی]] نوشته شده است.
-== ساختار ==
+در نسخه دیگری از این اثر به همین نام یعنی «''[[خلاصة التجارب]]''»، به گزارش محتوا آن پرداخته شده است.
-كتاب، مشتمل بر 25 باب است.
-== گزارش محتوا ==
+در تهیه این مجموعه از نسخه خطی منحصربه‌فرد کتابخانه شهید دستغیب شیراز که به خط نستعلیق و بر روی کاغذ سفید روغنی، جلد تیماجی و قطع 20*30 در شیراز نسخه‌برداری شده و به‌عنوان نسخه مبنا استفاده شد. این نسخه در تاریخ اردیبهشت 1335توسط اقای محمدحسین ناصر معدلی اهدا شده است.
-موضوع باب‌هاى كتاب، به ترتيب چنين است:
-اطلاعاتى كلى درباره بهداشت (حفظ الصحة) و رفع بيمارى‌ها؛
+برخلاف سایر نسخ، کتاب با ذکر فهرست باب‌ها شروع و در جای‌جای کتاب از مطابقت با نسخه‌های دیگر کتاب در حاشیه صفحات ذکر شده است. کتاب کامل و در 28 فصل تنظیم شده است.
-بيان چگونگى بهداشت و بهداشت كودكان و پيران؛
+دیگر نسخه‌های مورد استفاده که محققین از آن به عنوان مکمل یاد کرده‌اند عبارتند از نسخه خطی شماره 104 کتابخانه وزیری یزد، نسخه کتابخانه آستان قدس رضوی، نسخه چاپ سنگی مربوط به سال 1292ق که توسط دکتر [[اصفهانی، محمدمهدی|محمدمهدی اصفهانی]] انتشار یافته است<ref>مقدمه مصححان، ص24</ref>.
-بيان تدبير تندرستى و آنچه كه بدن به آن نياز دارد تا فرد تندرست بماند؛
+دكتر [[ولایتی، علی‌اکبر|على‌اكبر ولايتى]]، مقدمه‌اى بر اين نسخه از كتاب نگاشته‌اند و در آن از «وضعيت ايران در سال‌هاى ابتدايى قرن دهم هجرى قمرى»، «زندگى بهاءالدوله» و «معرفى خلاصة التجارب» سخن رانده‌اند. تصحيح‌كنندگان يادشده نيز مقدمه كوتاهى در معرفى كتاب و نسخه‌هايى كه در امر تصحيح، مورد استفاده قرار داده‌اند، نوشته‌اند.
-اقسام بيمارى‌ها، انواع تب‌ها و معالجه آنها؛
+فهرست مطالب، در آغاز كتاب و واژه‌نامه و واژه‌ياب، در آخر آن درج گرديده است.
-بيمارى‌هاى حصبه، آبله، جذام و سرماخوردگى و غيره؛
-سموم و كوفتگى؛
-امراض دِماغى؛
-حالت‌هاى چشم و بيمارى‌هاى آن؛
-گوش و تركيب قوه شنوايى و مرض‌هاى آن؛
-بينى؛
+==پانویس==
+<references/>
-دهان؛
-حلق؛
-دل (قلب)؛
-مرى؛
-معده؛
-جگر و مراره؛
-سپرز؛
-روده‌ها؛
-مقعد؛
-گُرده (كليه)؛
-مثانه؛
-آلات تناسلى؛
-احوال توالد و تناسل و پستان؛
-پشت و مفصل و پاها و بيمارى‌هاى هريك از آنها؛
-سموم و ادويه زيان‌آور؛
-حيوانات سمى؛
-قرابادين (داروهاى تركيبى)؛
-اصطلاحات داروسازى و اوزان ويژه آن.
-در هر مورد از اين باب‌ها، نویسنده وظايف الاعضاى دستگاه‌هاى بدن، سبب بيمارى‌ها، نشانه‌ها و درمان‌هاى آنها و خصوصاً تجربه‌هاى شخصى خود را آورده است.
-نویسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون [[بقراط]]، [[جالینوس]]، [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]]، رازى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] و نيز پزشکان ماهر هم‌عصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست.
-«خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى [[رازی، محمد بن زکریا‏|محمد بن زكرياى رازى]] است (تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496). بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمان‌ها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است».
-«خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمى‌رسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است.
-اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است (طب در دوره صفويه، صفحه دوازده). در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشاره‌هاى طب اسلامى به بعضى بيمارى‌ها وجود دارد (براى آگاهى از نوآورى‌ها و مشاهدات و تجربيات [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]] رجوع كنيد به «[[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]] آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاج‌بخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،‌ش 4، ص 47 - 56).
-روش [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]]؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارى‌ها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهم‌ترين كتب پزشکى قرار داده است (تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494). از جمله اين موارد مى‌توان به توجه او در ثبت همه‌گيرى سياه‌سرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه به‌دقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشته‌هاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مى‌گيرند به‌ندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است.
-بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيت‌هاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونه‌اى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشته‌ها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنى‌شناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارى‌هاى مشترك بين انسان و حيوان، از جمله‌هارى، نوشته‌ها و گزارش‌هاى دقيقى دارد.
-نوشته‌هاى او درباره بيمارى سفليس كه در نوشته‌هاى خود، همانند ساير پزشکان اسلامى، از آن با نام آتشك ياد كرده، منبع اصلى رساله حكيم عمادالدين شيرازى درباره آتشك بوده كه آن را در 977ق، تأليف كرده است.
-== وضعيت كتاب ==
-تحقيق، تصحيح و بازنويسى كتاب، توسط «محمدرضا شمس اردكانى»، «عبدالعلى محقق‌زاده»، «پويا فريدى» و «زهره ابوالحسن‌زاده» انجام گرفته است. استاد دكتر [[ولایتی، علی‌اکبر|على‌اكبر ولايتى]]، مقدمه‌اى بر اين نسخه از كتاب نگاشته‌اند و در آن از «وضعيت ايران در سال‌هاى ابتدايى قرن دهم هجرى قمرى»، «زندگى بهاءالدوله» و «معرفى خلاصة التجارب» سخن رانده‌اند. تصحيح‌كنندگان يادشده نيز مقدمه كوتاهى در معرفى كتاب و نسخه‌هايى كه در امر تصحيح، مورد استفاده قرار داده‌اند، نوشته‌اند.
-فهرست مطالب، در آغاز كتاب و واژه‌نامه و واژه‌ياب، در آخر آن درج گرديده است.
+==منابع مقاله==
+مقدمات و متن کتاب.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:علوم پزشکی]]