درر الفوائد (حائری یزدی - طبع جدید)

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    درر الفوائد (حائری یزدی، عبدالکریم - طبع جدید)
    درر الفوائد (حائری یزدی - طبع جدید)
    پدیدآورانحائری، عبدالکریم (نویسنده)

    مومن قمی، محمد (محقق)

    اراکی، محمد علی (معلق)
    عنوان‌های دیگرتعلیقات للمؤلف
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1418 ق
    چاپ6
    موضوعاصول فقه شیعه - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏2‎‏د‎‏4‎‏ ‎‏1377
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    درر الفوائد، اثر شيخ عبدالكريم حائرى يزدى، به زبان عربى و مشتمل بر يك دوره مباحث اصولى از ابتداى موضوع علم تا رساله اجتهاد و تقليد است. نخستين بار، جلد اول آن در سال 1337ش و جلد دوم آن، در سال 1338ش و بعد از آن مكرراً چاپ شده است.

    ساختار

    جلد اول، مشتمل بر موضوعاتى از قبيل تعريف علم اصول، موضوع علم اصول، وضع و مباحث مربوط به آن، مشتق و مباحث مربوط به آن، اوامر، نواهى، مفاهيم، عام و خاص و مطلق و مقيد است و جلد دوم، شامل مباحث قطع و ظن و شك و تعارض دليلين مى‌باشد.

    گزارش محتوا

    مؤلف، در جلد اول، ابتدا به تعريف علم اصول و موضوع آن مى‌پردازد، سپس وارد بحث‌هاى مقدماتى مى‌شود كه مربوط به مباحث الفاظ علم اصول است و آنها عبارتند از: حقيقت وضع و اقسام آن، حقيقت و مجاز و علايم هر يك، حقيقت شرعيه، صحيح و اعم، اشتراك الفاظ، استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا و بحث مشتق.

    وضع، نوعى اختصاص و ارتباط موجود بين لفظ و معناست و اين اختصاص، اگر ناشى از عمل واضع باشد، وضع تعيينى و اگر ناشى از كثرت استعمال باشد، وضع تعينى نام دارد. مؤلف، در اقسام وضع، آن‌جا كه وضع خاص و موضوع‌له عام است، مى‌فرمايد: اين قسم، در جايى است كه شخص و جزيى خارجى تصور شود بدون آنكه علم تفصيلى به قدر مشترك بين آن و ساير افراد باشد، ولى علم اجمالى به وجود قدر جامعى بين آن و باقى افراد وجود دارد، مانند آنكه انسان، جسمى را از دور مى‌بيند، ولى نمى‌داند كه حيوان است يا جماد و به‌طور كلى نمى‌داند كه داخلِ در كدام نوع است؟ پس لفظ را به ازاى چيزى كه با اين شخص در خارج متحد است، وضع مى‌كند. بنا بر اين موضوع‌له اجمالاً و بالوجه ملاحظه شده است...

    مؤلف، بعد از فراغت از مباحث مقدماتى، به مقاصد كتاب مى‌پردازد:

    مقصد اول، در اوامر است كه در آن، مباحثى از قبيل ماده امر، صيغه امر، فرق بين انشاء و اخبار، طلب و اراده، مره و تكرار، فور و تراخى و اجزا مورد بررسى قرار گرفته است.

    مقصد دوم، درباره مقدمه اجب است. بحث در اين است كه اگر يك امر وجوبى از طرف شارع و مولى صادر شد، به‌طورى كه انجام آن محتاج مقدماتى است، آيا عقل حكم به ملازمه وجوب آن با وجوب مقدمات آن خواهد نمود يا نه و مى‌توان گفت مقدمات آن هم، وجوب شرعى و مولوى دارند؟ مؤلف، قبل از شروع در اصل بحث به بررسى مقدمات لازم از قبيل اصولى يا فقهى بودن مسئله، تقسيمات مقدمه واجب و اقسام واجب مى‌پردازد.

    مقصد سوم، درباره ضد است. اين بحث، از مباحث مهم و مفيد اصولى است. بحث در آن، پيرامون اين است كه اگر مولى به چيزى امر نمود، آيا نفس اين امر و دستور، اقتضا و دلالت بر نهى از ضد اين مأموربه دارد يا نه؟

    مقصد چهارم، در جواز اجتماع امر و نهى و مقصد پنجم، در عام و خاص و مقصد ششم، در مطلق و مقيد است و بدين ترتيب، جلد اول پايان مى‌پذيرد.

    جلد دوم كتاب، مشتمل بر سه مبحث و رساله‌اى در اجتهاد و تقليد است:

    مبحث اول، درباره قطع و اقسام آن است. مبحث دوم، درباره ظن و مبحث سوم، درباره شك و مجارى اصول عمليه است. مؤلف، در خاتمه كتاب، به بحث و بررسى پيرامون اجتهاد و تقليد مى‌پردازد و نظريات خود را ارائه مى‌دهد.

    وابسته‌ها