دیوان اشعار حسن زاده آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR15002J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
در بند اول آمده است:
در بند اول آمده است:


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''به بسم الله الرحمن الرحيم است''|2=''كه عارف در مقام كن مقيم است''}}
! به بسم الله الرحمن الرحيم است !!
{|''كن الله و بسم الله عارف''|2=''چه خوش وزنند در بحر معارف''}}
|}
{{پایان شعر}}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! كه عارف در مقام كن مقيم است !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! كن الله و بسم الله عارف !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! چه خوش وزنند در بحر معارف !!
|}


الى آخر
الى آخر
خط ۷۰: خط ۵۵:
استاد خود در وصف دفتر دل سروده است:
استاد خود در وصف دفتر دل سروده است:


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''چو اين دفتر حكايت دارد از دل''|2=''بسى حرف و شكايت دارد از دل''}}
! چو اين دفتر حكايت دارد از دل !!
{|''بحكم طالعش از اختر دل''|2=''نهادم نام او را دفتر دل ''}}
|}
{|''زطوفانى درياى دل من''|2=''صدفهايى كه دارد ساحل من ''}}
 
{|''بسى از آن صدفها را ز ساحل''|2=''نمودم جمع و شد اين دفتر دل ''}}
{| class="wikitable poem"
{{پایان شعر}}
|-
! بسى حرف و شكايت دارد از دل !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! بحكم طالعش از اختر دل !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! نهادم نام او را دفتر دل !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! زطوفانى درياى دل من !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! صدفهايى كه دارد ساحل من !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! بسى از آن صدفها را ز ساحل !!
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! نمودم جمع و شد اين دفتر دل !!
|}
 
.


شايان ذكر است كه نوع غزليات ديوان و خصوصا دفتر دل در حال رياضت و داشتن اربعين سروده شده است.آرى به فرموده بابا طاهر:
شايان ذكر است كه نوع غزليات ديوان و خصوصا دفتر دل در حال رياضت و داشتن اربعين سروده شده است.آرى به فرموده بابا طاهر:


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''حقيقت بشنو از پور فريدون''|2=''كه شعله از تنور سرد نايى''}}
! حقيقت بشنو از پور فريدون !!
{{پایان شعر}}
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! كه شعله از تنور سرد نايى !!
|}
 
.


مرحوم حاج ميرزا مهدى الهى قمشه اى،آن عارف بزرگ و شاعر سترگ كه صدر ديوان اشعار به دستخط مبارك آن جناب مزين است،در وصف سروده هاى استاد چنين نگاشته است:
مرحوم حاج ميرزا مهدى الهى قمشه اى،آن عارف بزرگ و شاعر سترگ كه صدر ديوان اشعار به دستخط مبارك آن جناب مزين است،در وصف سروده هاى استاد چنين نگاشته است:
خط ۱۳۴: خط ۷۶:
« الاحقر مهدى الهى قمشه اى»
« الاحقر مهدى الهى قمشه اى»


و اينك نمونه اى از سروده هاى استاد:{|  class="wikitable poem"
و اينك نمونه اى از سروده هاى استاد:
|-
! ره عشق است و نوش و نيش دارد !!
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! هزاران گردنه در پيش دارد !!
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! برو راه خود و امثال خود گير !!
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! كه اين ره لايق درويش دارد !!
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! كجا ره مى برد در بزم خوبان !!
|}
 
{|  class="wikitable poem"
|-
! هر آنكو نفس بدانديش دارد !!
|}


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''ره عشق است و نوش و نيش دارد''|2=''هزاران گردنه در پيش دارد''}}
! به كام دل رسيدن آرزو نيست !!
{{ب|''برو راه خود و امثال خود گير ''|2=''كه اين ره لايق درويش دارد''}}
|}
{{ب|''كجا ره مى برد در بزم خوبان ''|2=''هر آنكو نفس بدانديش دارد''}}
{{ب|''به كام دل رسيدن آرزو نيست ''|2=''كه سالك را اسير خويش دارد''}}
{{ب|''شنيدم عاشقى فرزانه مى گفت''|2=''چو من ديوانه ديگر كيش دارد''}}
{{ب|''عجب بزمى است خلوتگاه معشوق''|2=''كه در شب عاشق دل ريش دارد''}}
{{ب|''حسن را ار تمناى وصال است ''|2=''دلش را دور از تشويش دارد''}}
{{پایان شعر}}


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''من مات قد و قامت موزون توام''|2=''دل داده آن جمال بيچون توام''}}
! كه سالك را اسير خويش دارد !!
{{ب|''حاشا كه بگويمت تو ليلاى منى''|2=''اما من دل باخته مجنون توام''}}
|}


{|  class="wikitable poem"
{{پایان شعر}}
|-
! شنيدم عاشقى فرزانه مى گفت !!
|}


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''اى يك ده و دو كه جمله روحيد همه''|2=''از صبح ازل مست صبوحيد همه''}}
! چو من ديوانه ديگر كيش دارد !!
{{ب|''افتاده به قلزم فناييم و شما ''|2=''بر كشتى كائنات نوحيد همه''}}
|}
{{پایان شعر}}


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''سرمايه راهرو حضور و ادب است''|2=''آنگاه يكى همت و ديگر طلب است''}}
! عجب بزمى است خلوتگاه معشوق !!
{{ب|''ناچار بود رهرو از اين چار اصول''|2=''ورنه به مراد دل رسيدن عجب است''}}
|}
{{پایان شعر}}


{|  class="wikitable poem"
|-
! كه در شب عاشق دل ريش دارد !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! حسن را ار تمناى وصال است !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! دلش را دور از تشويش دارد !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! من مات قد و قامت موزون توام !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! دل داده آن جمال بيچون توام !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! حاشا كه بگويمت تو ليلاى منى !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! اما من دل باخته مجنون توام !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! اى يك ده و دو كه جمله روحيد همه !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! از صبح ازل مست صبوحيد همه !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! افتاده به قلزم فناييم و شما !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! بر كشتى كائنات نوحيد همه !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! سرمايه راهرو حضور و ادب است !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! آنگاه يكى همت و ديگر طلب است !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! ناچار بود رهرو از اين چار اصول !!
|}
{|  class="wikitable poem"
|-
! ورنه به مراد دل رسيدن عجب است !!
|}


كتاب ديوان اشعار در تابستان 1364 توسط مركز نشر فرهنگى رجاء با كيفيت مطلوبى طبع و منتشر شد.&
كتاب ديوان اشعار در تابستان 1364 توسط مركز نشر فرهنگى رجاء با كيفيت مطلوبى طبع و منتشر شد.&
خط ۲۶۸: خط ۱۰۹:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۸۵

ویرایش