دیوان حکیم قاآنی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NUR12154J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = دیوان حکیم قاآنی شیرازی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[]] (نویسنده) | [[قاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی]] (نویسنده) | ||
[[]] (محقق) | [[خوانساری، محمود]] (محقق) | ||
[[]] ( | [[صانعی خوانساری، امیرحسین]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /د9 / 7284 PIR | ||
| موضوع = | | موضوع = شعر فارسي - قرن 8ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = مؤسسه انتشارات نگاه | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر = تهران | ||
| سال نشر = | | سال نشر = 1380ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12154AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = یکم | ||
| شابک = | | شابک = 964-351-048-4 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = 12154 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = 12154 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۱
| دیوان حکیم قاآنی شیرازی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی (نویسنده)
خوانساری، محمود (محقق) صانعی خوانساری، امیرحسین (مصحح) |
| ناشر | مؤسسه انتشارات نگاه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1380ش |
| چاپ | یکم |
| شابک | 964-351-048-4 |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 8ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د9 / 7284 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان حکیم قاآنی شیرازی مجموعه اشعار حبیب‌الله شیرازی (1223- 1270ق)، متخلص به قاآنی، از شعرا و قصیده‌سرایان قاجار است که بر اساس نسخه میرزا محمود خوانساری و با تصحیح امیر صانعی (خوانساری)، به چاپ رسیده است.
قاآنی برخلاف اسلاف خود، در اشعارش از معانی و مضامین عمیق فلسفی و عرفانی، کمتر سود جسته و بیشتر با خود طبیعت و زندگی، سروکار دارد. وصف بهار و جلوه‌های گوناگون طبیعت، مضامینی است که صدها شاعر فارسی‌زبان پیش و پس از او، در صدر قصاید و مدایح خود آورده و در هر باب، داد سخن داده‌اند. این توصیف‌ها در شعر قاآنی، غالبا به قدری بدیع و نغز و ابتکاری و به‌ویژه ترکیب کلام او چنان گیرا و گیج‌کننده است که گویی قاآنی نخستین کسی است که این شیوه زیبا و رنگین و این تعبیرات تند و جسورانه را به‌کار بسته است. به عنوان مثال، در قطعه کوتاه هزل‌آمیزی، گفت‌وگوی پیرمردی را با طفلی بیان می‌کند و نمک این قطعه، آن است که هر دوی آنان الکن هستند. نمونه این شیرین‌کاری‌ها در شعرای قدیم ایران زیاد نیست و باید قاآنی را در این سبک تا حدی متجدد دانست. اما این‌گونه اشعار او بسیار نادر است[۱].
با مطالعه کتاب، می‌توان دریافت که زبان شاعر آن، غنی و شیواست. قاآنی تسلط بی‌نظیری بر الفاظ دارد. او کلمات را فخیم و فاخر انتخاب می‌کند و در نشاندن هر کلمه به جای خود، تواناییی و چیره‌دستی عجیبی از خود نشان می‌دهد و در این کار، یعنی ربودن و به‌کار بستن کلمات، هیچ شاعر فارسی‌زبانی به پای او نمی‌رسد. ولی با این همه، قدرت بیان و مهارت در وصف و تشبیه و صحنه‌سازی، قصاید او از حیث مضمون، فقیر و ناچیز است و می‌توان گفت روی‌هم رفته در شعر او، لفظ بر معنی و خیالات سطحی بر تخیلات عالیه و تصورات بلند، غلبه دارد و او یکه‌تاز میدان الفاظ است[۲].
از دیگر ویژگی‌های شعر قاآنی آن است که وی هرکسی را به امید گرفتن احسان، مدح می‌کند و در ممدوحان خود، فضیلت و مناعت نمی‌جوید. او حتی برا زکام حاج میرزا آقاسی نیز شعر گفته است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.