دیوان خاقانی شروانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'واژه نامه' به 'واژه‌نامه')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'ل‌الدین')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[خاقانی، بدیل بن علی]] (نویسنده)
    [[خاقانی، بدیل بن علی]] (نویسنده)
    [[کزازی، جلال الدین]] (مصحح)
    [[کزازی، جلال‌الدین]] (مصحح)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    }}
    }}
       
       
    '''دیوان خاقانی شروانی،''' مجموعه اشعار قصیده‌سرای بزرگ [[خاقانی شروانی|افضل‌الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی]] متخلص به خاقانی (درگذشته 595ق) است. این اثر با مقدمه و ویرایش [[کزازی، میر جلال الدین|میرجلال‌الدین کزازی]] در دو جلد منتشر شده است. جلد اول کتاب مشتمل بر چکامه‌ها و ترکیب‌بندها و جلد دوم مشتمل بر غزل‌ها، قطعه‌ها، چارانه‌ها و سروده‌های عربی است.
    '''دیوان خاقانی شروانی،''' مجموعه اشعار قصیده‌سرای بزرگ [[خاقانی شروانی|افضل‌الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی]] متخلص به خاقانی (درگذشته 595ق) است. این اثر با مقدمه و ویرایش [[کزازی، میر جلال‌الدین|میرجلال‌الدین کزازی]] در دو جلد منتشر شده است. جلد اول کتاب مشتمل بر چکامه‌ها و ترکیب‌بندها و جلد دوم مشتمل بر غزل‌ها، قطعه‌ها، چارانه‌ها و سروده‌های عربی است.


    [[خاقانی شروانی|خاقانی]] شاعر قصیده‌سرا و مداح است، ولی نه به‌ مفهوم معمولی آن. او ناظم نیست، بلکه شاعر واقعی با شخصیت معنوی ممتاز و یکی از پرنبوغ‌ترین سرایندگان است. اشعار او در ظاهر در کمال بغرنجی و پیچیدگی است. اشکال اشعارش زائیده اندیشه دانشمندی است که از خواننده هم‌پایگی علمی می‌طلبد. این سبک در قصاید وی نیز مانند اشعاری که مبین شور و حال و احساسات اوست، مانند مراثی در مرگ فرزند و زوجه و یا قصیده در کشته‌ شدن دانشمندی در ترک‌تازی غزان، در قصیده پرحال ایوان مدائن و اشعاری که در آنها در تنهایی و از بی‌وفایی روزگار و زندان نالیده، دیده می‌شود. توصیف‌های او از طبیعت مخصوصاً از طلوع و غروب آفتاب باشکوه قفقاز زادگاه شاعر کم‌نظیر است<ref>ر.ک: یان ریپکا، ص109</ref>‏. دیوان خاقانی سرشار است از نکات خاص مسیحیت که با افکار و عبارات ویژه اسلام به‌هم می‌آمیزد. در دیوان او حتی متون و... مسیحیت نیز نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص102</ref>‏.  
    [[خاقانی شروانی|خاقانی]] شاعر قصیده‌سرا و مداح است، ولی نه به‌ مفهوم معمولی آن. او ناظم نیست، بلکه شاعر واقعی با شخصیت معنوی ممتاز و یکی از پرنبوغ‌ترین سرایندگان است. اشعار او در ظاهر در کمال بغرنجی و پیچیدگی است. اشکال اشعارش زائیده اندیشه دانشمندی است که از خواننده هم‌پایگی علمی می‌طلبد. این سبک در قصاید وی نیز مانند اشعاری که مبین شور و حال و احساسات اوست، مانند مراثی در مرگ فرزند و زوجه و یا قصیده در کشته‌ شدن دانشمندی در ترک‌تازی غزان، در قصیده پرحال ایوان مدائن و اشعاری که در آنها در تنهایی و از بی‌وفایی روزگار و زندان نالیده، دیده می‌شود. توصیف‌های او از طبیعت مخصوصاً از طلوع و غروب آفتاب باشکوه قفقاز زادگاه شاعر کم‌نظیر است<ref>ر.ک: یان ریپکا، ص109</ref>‏. دیوان خاقانی سرشار است از نکات خاص مسیحیت که با افکار و عبارات ویژه اسلام به‌هم می‌آمیزد. در دیوان او حتی متون و... مسیحیت نیز نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص102</ref>‏.  


    [[کزازی، میر جلال الدین|میرجلال‌الدین کزازی]] دیوان را بر پایه دو متن ویراسته دکتر سجادی و عبدالرسولی ویرایش مجدد کرده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص2</ref>‏.  
    [[کزازی، میر جلال‌الدین|میرجلال‌الدین کزازی]] دیوان را بر پایه دو متن ویراسته دکتر سجادی و عبدالرسولی ویرایش مجدد کرده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص2</ref>‏.  


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==

    نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۸

    دیوان خاقانی شروانی
    دیوان خاقانی شروانی
    پدیدآورانخاقانی، بدیل بن علی (نویسنده) کزازی، جلال‌الدین (مصحح)
    ناشرنشر مرکز
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1375ش.
    چاپاول
    شابک964-305-238-9
    موضوعشعر فارسی- قرن 6ق. خاقاني، بديل بن علي، 520 - 595ق. ديوان - واژه‌نامه‏‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏‎‏1375 / 4878 ‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان خاقانی شروانی، مجموعه اشعار قصیده‌سرای بزرگ افضل‌الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی متخلص به خاقانی (درگذشته 595ق) است. این اثر با مقدمه و ویرایش میرجلال‌الدین کزازی در دو جلد منتشر شده است. جلد اول کتاب مشتمل بر چکامه‌ها و ترکیب‌بندها و جلد دوم مشتمل بر غزل‌ها، قطعه‌ها، چارانه‌ها و سروده‌های عربی است.

    خاقانی شاعر قصیده‌سرا و مداح است، ولی نه به‌ مفهوم معمولی آن. او ناظم نیست، بلکه شاعر واقعی با شخصیت معنوی ممتاز و یکی از پرنبوغ‌ترین سرایندگان است. اشعار او در ظاهر در کمال بغرنجی و پیچیدگی است. اشکال اشعارش زائیده اندیشه دانشمندی است که از خواننده هم‌پایگی علمی می‌طلبد. این سبک در قصاید وی نیز مانند اشعاری که مبین شور و حال و احساسات اوست، مانند مراثی در مرگ فرزند و زوجه و یا قصیده در کشته‌ شدن دانشمندی در ترک‌تازی غزان، در قصیده پرحال ایوان مدائن و اشعاری که در آنها در تنهایی و از بی‌وفایی روزگار و زندان نالیده، دیده می‌شود. توصیف‌های او از طبیعت مخصوصاً از طلوع و غروب آفتاب باشکوه قفقاز زادگاه شاعر کم‌نظیر است[۱]‏. دیوان خاقانی سرشار است از نکات خاص مسیحیت که با افکار و عبارات ویژه اسلام به‌هم می‌آمیزد. در دیوان او حتی متون و... مسیحیت نیز نقل گردیده است[۲]‏.

    میرجلال‌الدین کزازی دیوان را بر پایه دو متن ویراسته دکتر سجادی و عبدالرسولی ویرایش مجدد کرده است[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: یان ریپکا، ص109
    2. ر.ک: همان، ص102
    3. ر.ک: دیباچه، ص2

    منابع مقاله

    1. دیباچه و متن کتاب.
    2. یان ریپکا؛ «خاقانی شروانی»، زبان و ادب فارسی، بهار 1342، شماره 65، ص 101 تا 111.

    وابسته‌ها