دیوان غزلیات اسیر شهرستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
    جز (جایگزینی متن - 'ـ' به '')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    {{ب|''شش جهت مشت غباری شد و پرواز گرفت''|2=''برق جولان که در خرمن خاک افتاده است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ‎هجده</ref>.
    {{ب|''شش جهت مشت غباری شد و پرواز گرفت''|2=''برق جولان که در خرمن خاک افتاده است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ‎هجده</ref>.


    اسیر، شاعر سبک هندی است و حتی وی را از بانیان این سـبک بشمار آورده‎اند. شبلی نعمانی، اسـیر را از جـمله شـاعرانـی می‎داند که با خلق معانی جدید و تازه باعث ترقی مکتب وقوع گشته‎اند.
    اسیر، شاعر سبک هندی است و حتی وی را از بانیان این سبک بشمار آورده‎اند. شبلی نعمانی، اسیر را از جمله شاعرانی می‎داند که با خلق معانی جدید و تازه باعث ترقی مکتب وقوع گشته‎اند.


    اما ویژگی‎های سبک هندی در شعر [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] آشکارتر است و نمی‎توان حکم کرد که او شاعری از مکتب وقوع بوده؛ چنان‎که گلچین معانی هم وی را در سلک شاعران مکتب وقوع نشمرده است.
    اما ویژگی‎های سبک هندی در شعر [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] آشکارتر است و نمی‎توان حکم کرد که او شاعری از مکتب وقوع بوده؛ چنان‎که گلچین معانی هم وی را در سلک شاعران مکتب وقوع نشمرده است.


    نازک‎خیالی، بارزترین ویژگی شعر [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] به نظر می‎رسد. شاید در پرتو همین خصلت شعری باشد که او را پیشرو شاعران سبک هندی معرفی کـرده‎انـد؛ به‎عنوان نمونه:
    نازک‎خیالی، بارزترین ویژگی شعر [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] به نظر می‎رسد. شاید در پرتو همین خصلت شعری باشد که او را پیشرو شاعران سبک هندی معرفی کرده‎اند؛ به‎عنوان نمونه:
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    {{ب|''از غبار مـا فـلک تـعمیر زنـدان می‎کند''|2=''در دو عالم خـاطر انـدوهگین داریـم مـا''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''از غبار ما فلک تعمیر زندان می‎کند''|2=''در دو عالم خاطر اندوهگین داریم ما''}}{{پایان شعر}}
    نهایت خیال‎پردازی شاعر در آن جلوه‎گر شده است.
    نهایت خیال‎پردازی شاعر در آن جلوه‎گر شده است.


    همچنین آوردن خلاف مشهور (پارادوکس) و تشبیه تمثیل و تناظر تمثیلی دو مصراع از یک بیت٬ که از خصایص بارز و ممتاز سبک هندی است، در اشعار اسـیر شـواهـد متعدد دارد؛ از جمله در ابیات زیر:
    همچنین آوردن خلاف مشهور (پارادوکس) و تشبیه تمثیل و تناظر تمثیلی دو مصراع از یک بیت٬ که از خصایص بارز و ممتاز سبک هندی است، در اشعار اسیر شواهد متعدد دارد؛ از جمله در ابیات زیر:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''باده چون زور آورد هشیار می‎سازد مـرا''|2=''خواب چون گردد گران بیدار می‎سازد مرا''}}
    {{ب|''باده چون زور آورد هشیار می‎سازد مرا''|2=''خواب چون گردد گران بیدار می‎سازد مرا''}}
    {{ب|''صبح را گل‎گونه می‎بخشد کف خاکسترم''|2=''سوختن رنگین‎تر از گلزار می‎سازد مـرا''}}
    {{ب|''صبح را گل‎گونه می‎بخشد کف خاکسترم''|2=''سوختن رنگین‎تر از گلزار می‎سازد مرا''}}
    {{ب|''غفلتم تعمیر آگـاهی است دیـدم بـارها''|2=''چشم خواب‎آلود من بیدار می‎سازد مرا''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''غفلتم تعمیر آگاهی است دیدم بارها''|2=''چشم خواب‎آلود من بیدار می‎سازد مرا''}}{{پایان شعر}}


    ترکیب‎های وصفی و اضافی و مجازی بدیع و گاه دور از ذهن در زبـان شـعر اسـیر بسامد نظرگیری دارد؛ از جمله این ترکیبات است:  
    ترکیب‎های وصفی و اضافی و مجازی بدیع و گاه دور از ذهن در زبان شعر اسیر بسامد نظرگیری دارد؛ از جمله این ترکیبات است:  
    آتش پرواز:
    آتش پرواز:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''گر به دام افتد هوای گلستان در سر مرا''|2=''آتش پرواز گردد یـاد بـال و پـر مـرا''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''گر به دام افتد هوای گلستان در سر مرا''|2=''آتش پرواز گردد یاد بال و پر مرا''}}{{پایان شعر}}


    زندانی دشت سفر:
    زندانی دشت سفر:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''دیری است که زندانی دشت سفرم''|2=''عمری است که صـید قـفس پـروازم''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''دیری است که زندانی دشت سفرم''|2=''عمری است که صید قفس پروازم''}}{{پایان شعر}}


    سنگ اندیشه:
    سنگ اندیشه:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''شد وقت که می‎خوری همی پیشه کنم''|2=''دل را فــارغ ز سـنگ انـدیشه کـنم''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''شد وقت که می‎خوری همی پیشه کنم''|2=''دل را فارغ ز سنگ اندیشه کنم''}}{{پایان شعر}}


    تعبیرات و الفاظ محاوره‎ای نیز در اشعار او می‎توان سراغ گرفت:
    تعبیرات و الفاظ محاوره‎ای نیز در اشعار او می‎توان سراغ گرفت:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''از تماشا دیده نرگس چراغان مـی‎شود''|2='' گر ببیند شوخی چشمک‎زدن‎های تو را''}}
    {{ب|''از تماشا دیده نرگس چراغان می‎شود''|2='' گر ببیند شوخی چشمک‎زدن‎های تو را''}}
    {{ب|''اضطراب دل به من گفت آمدن‎های تو را''|2='' بیخودی هم کرد سرگوشی سخن‎های تو را''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''اضطراب دل به من گفت آمدن‎های تو را''|2='' بیخودی هم کرد سرگوشی سخن‎های تو را''}}{{پایان شعر}}


    واژه‎های «نزاکت»، «فانوس» و به‎خصوص «آینه» در اشعار او پربسامد است و شاعر از آنـها ترکیب‎هایی چون «آینه جنون»، «آینه گل‎ها» و «گل نزاکت» ساخته است.
    واژه‎های «نزاکت»، «فانوس» و به‎خصوص «آینه» در اشعار او پربسامد است و شاعر از آنها ترکیب‎هایی چون «آینه جنون»، «آینه گل‎ها» و «گل نزاکت» ساخته است.


    به‎هرحال [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] با خلق معانی پیچیده و خیال‎پردازی‎های بدیع و کاربرد استعارات دور از ذهن در میان شاعران سبک هندی خوش جای گرفت و در سیر تکاملی شـعر زمان خود سهمی بسزا یافت. بااین‎همه، همه اشعار [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] دارای ویژگی‎های سبک هندی نیست. در غزل‎هایی تتبع او از اشعار انوری و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و پیروی از آن بزرگان هویداست؛ چـنان‎که در سروده‎ای با ذکر نام انوری، به استقبال قصیده او به مطلع:
    به‎هرحال [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] با خلق معانی پیچیده و خیال‎پردازی‎های بدیع و کاربرد استعارات دور از ذهن در میان شاعران سبک هندی خوش جای گرفت و در سیر تکاملی شعر زمان خود سهمی بسزا یافت. بااین‎همه، همه اشعار [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] دارای ویژگی‎های سبک هندی نیست. در غزل‎هایی تتبع او از اشعار انوری و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و پیروی از آن بزرگان هویداست؛ چنان‎که در سروده‎ای با ذکر نام انوری، به استقبال قصیده او به مطلع:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    خط ۸۷: خط ۸۷:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''ای نمک‎پـرورده لعـل تـو شـور دلبـری''|2=''از رخت آیــینه حــیرت گــلستان پری''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''ای نمک‎پرورده لعل تو شور دلبری''|2=''از رخت آیینه حیرت گلستان پری''}}{{پایان شعر}}


    یا در یک مثنوی، شعری از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] (به تعبیر او: بلبل شیراز) را تضمین کرده است:
    یا در یک مثنوی، شعری از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] (به تعبیر او: بلبل شیراز) را تضمین کرده است:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''کای به الحان ز همگنان ممتاز''|2=''نشـــنیدی ز بــلبل شــیراز''}}
    {{ب|''کای به الحان ز همگنان ممتاز''|2=''نشنیدی ز بلبل شیراز''}}
    {{ب|''«عاشقان کشتگان معشوقند''|2='' بـــرنیاید ز کشــتگان آواز»''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''«عاشقان کشتگان معشوقند''|2='' برنیاید ز کشتگان آواز»''}}{{پایان شعر}}


    می‎توان گفت که اشعار اسیر، خاصه غزلیات او، در عین برخورداری از خصوصیات سبک هندی، به سبک عراقی نزدیک است<ref>ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص‎148-154</ref>.  
    می‎توان گفت که اشعار اسیر، خاصه غزلیات او، در عین برخورداری از خصوصیات سبک هندی، به سبک عراقی نزدیک است<ref>ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص‎148-154</ref>.  


    از ویژگی‎های بارز قصاید اسیر، جلوه‎گری ارادت او بـه رسـول اکـرم(ص) و ائـمه اطـهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمـؤمنین»، «یـا عـلی مـدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابی‎طالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهل‎بیت نشـان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل می‎شود:
    از ویژگی‎های بارز قصاید اسیر، جلوه‎گری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابی‎طالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهل‎بیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل می‎شود:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''کام‎بخش قطره و دریا امیرالمؤمنین''|2='' مطلب دنیا و ما فیها امـیرالمـؤمنین''}}
    {{ب|''کام‎بخش قطره و دریا امیرالمؤمنین''|2='' مطلب دنیا و ما فیها امیرالمؤمنین''}}


    {{ب|''مالک رقاب فتح و ظفر یا علی مدد ''|2='' از پا فـتاده‎ایـم دگـر یـا عـلی مـدد''}}
    {{ب|''مالک رقاب فتح و ظفر یا علی مدد ''|2='' از پا فتاده‎ایم دگر یا علی مدد''}}
    {{ب|''اگر امروز اگر فردا علی بن ابی‎طالب ''|2=''اگر دنیا اگر عقبی علی بن ابی‎طالب''}}
    {{ب|''اگر امروز اگر فردا علی بن ابی‎طالب ''|2=''اگر دنیا اگر عقبی علی بن ابی‎طالب''}}
    {{ب|''چراغ و چشم رسول خدا امام حسین ''|2='' چمن طراز دل مرتضی امـام حسـین''}}{{پایان شعر}}
    {{ب|''چراغ و چشم رسول خدا امام حسین ''|2='' چمن طراز دل مرتضی امام حسین''}}{{پایان شعر}}


    و نمونه‎ای دیگر از ارادت او به اهل‎بیت و معصومین:
    و نمونه‎ای دیگر از ارادت او به اهل‎بیت و معصومین:
    {{شعر}}
    {{شعر}}


    {{ب|''از ثنای چارده معصوم پـاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان می‎زنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>.  
    {{ب|''از ثنای چارده معصوم پاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان می‎زنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>.  


    از میان قالب‎های شعری که [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] در آنها طبع‎آزمایی کرده، تسلط وی در غزل‎سرایی نمایان است. از جمله مشخصات غزلیات [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] گرایش شاعر به استفاده از اوزان کوتاه و توجه به وحدت موضوع است. از ویـژگی‎های قـصاید او می‎توان به تجدید مطلع اشاره کرد. شاید به دلیل وجود همین ابیات مصرع، بتوان به قصیده بودن برخی اشعارش حکم کرد؛ زیرا درون‎مایه قصاید وی بیشتر عشقی است<ref>ر.ک: همان، ص155</ref>.
    از میان قالب‎های شعری که [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] در آنها طبع‎آزمایی کرده، تسلط وی در غزل‎سرایی نمایان است. از جمله مشخصات غزلیات [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] گرایش شاعر به استفاده از اوزان کوتاه و توجه به وحدت موضوع است. از ویژگی‎های قصاید او می‎توان به تجدید مطلع اشاره کرد. شاید به دلیل وجود همین ابیات مصرع، بتوان به قصیده بودن برخی اشعارش حکم کرد؛ زیرا درون‎مایه قصاید وی بیشتر عشقی است<ref>ر.ک: همان، ص155</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==

    نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۴۰

    ‏‏دیوان غزلیات اسیر شهرستانی
    دیوان غزلیات اسیر شهرستانی
    پدیدآوراناسير شهرستاني، جلال بن مؤمن (شاعر) شريفي ولداني، غلامحسين (محقق و مصحح)
    عنوان‌های دیگرديوان غزليات اسير شهرستاني
    ناشرمرکز پژوهشي ميراث مکتوب
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشرمجلد1: 1384ش,
    شابک964-6781-73-X
    موضوعشعر فارسي - قرن 11ق.
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏‎‏PIR‎‏ ‎‏6201‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏901*

    ‏دیوان غزلیات اسیر شهرستانی، سروده جلال‎الدین بن میرزا مؤمن اسیر شهرستانی، است. آنچه در این کتاب گردآوری شده، مجموعه سروده‎های این شاعر توانمند است در قالب غزلیات، غزلیات ناتمام و ابیات پراکنده.

    این مجموعه گران‎سنگ به اهتمام غلام‎حسین شریفی ولدانی تصحیح و تحقیق شده است.

    ساختار

    کتاب، مشتمل است بر مقدمه مرکز نشر میراث مکتوب، مقدمه محقق و متن اشعار در دو فصل (غزلیات – غزلیات ناتمام و ابیات پراکنده).

    گزارش محتوا

    اهمیت اسیر در آن است که بنیاد معانی خود را چنان بر تخیل و توهم‎ نهاده است که هیچ مضمون و نکته‎ای در سخنش خالی از آن نیست، بلکه هریک از آنها مسبوق به تصورات دور و دراز و مضمون‎جویی‎های باریک از همه آن چیزهاست که گرداگرد او یا در محیط دید و درک او وجود دارد. ناگهان آهوخرام، کبک‎رفتار، گل‎اندامی از برابرش می‎گذرد، جلوه روشن و دل‎انگیز او نوری بر دیده زیباپسند شاعر می‎افکند؛ آن نور برقی می‎شود و در خرمن خاک می‎افتد و آن را شعله‎ور می‎سازد و آن شعله در شش جهت عالم می‎افتد، آن را به خاک و خاک را به غبار تبدیل می‎کند و در فضا به پرواز درمی‎آورد و محو می‎کند و شاعر در چنین تخیلی می‎گوید:

    شش جهت مشت غباری شد و پرواز گرفتبرق جولان که در خرمن خاک افتاده است

    [۱].

    اسیر، شاعر سبک هندی است و حتی وی را از بانیان این سبک بشمار آورده‎اند. شبلی نعمانی، اسیر را از جمله شاعرانی می‎داند که با خلق معانی جدید و تازه باعث ترقی مکتب وقوع گشته‎اند.

    اما ویژگی‎های سبک هندی در شعر اسیر آشکارتر است و نمی‎توان حکم کرد که او شاعری از مکتب وقوع بوده؛ چنان‎که گلچین معانی هم وی را در سلک شاعران مکتب وقوع نشمرده است.

    نازک‎خیالی، بارزترین ویژگی شعر اسیر به نظر می‎رسد. شاید در پرتو همین خصلت شعری باشد که او را پیشرو شاعران سبک هندی معرفی کرده‎اند؛ به‎عنوان نمونه:

    از غبار ما فلک تعمیر زندان می‎کنددر دو عالم خاطر اندوهگین داریم ما

    نهایت خیال‎پردازی شاعر در آن جلوه‎گر شده است.

    همچنین آوردن خلاف مشهور (پارادوکس) و تشبیه تمثیل و تناظر تمثیلی دو مصراع از یک بیت٬ که از خصایص بارز و ممتاز سبک هندی است، در اشعار اسیر شواهد متعدد دارد؛ از جمله در ابیات زیر:

    باده چون زور آورد هشیار می‎سازد مراخواب چون گردد گران بیدار می‎سازد مرا
    صبح را گل‎گونه می‎بخشد کف خاکسترمسوختن رنگین‎تر از گلزار می‎سازد مرا
    غفلتم تعمیر آگاهی است دیدم بارهاچشم خواب‎آلود من بیدار می‎سازد مرا

    ترکیب‎های وصفی و اضافی و مجازی بدیع و گاه دور از ذهن در زبان شعر اسیر بسامد نظرگیری دارد؛ از جمله این ترکیبات است: آتش پرواز:

    گر به دام افتد هوای گلستان در سر مراآتش پرواز گردد یاد بال و پر مرا

    زندانی دشت سفر:

    دیری است که زندانی دشت سفرمعمری است که صید قفس پروازم

    سنگ اندیشه:

    شد وقت که می‎خوری همی پیشه کنمدل را فارغ ز سنگ اندیشه کنم

    تعبیرات و الفاظ محاوره‎ای نیز در اشعار او می‎توان سراغ گرفت:

    از تماشا دیده نرگس چراغان می‎شود گر ببیند شوخی چشمک‎زدن‎های تو را
    اضطراب دل به من گفت آمدن‎های تو را بیخودی هم کرد سرگوشی سخن‎های تو را

    واژه‎های «نزاکت»، «فانوس» و به‎خصوص «آینه» در اشعار او پربسامد است و شاعر از آنها ترکیب‎هایی چون «آینه جنون»، «آینه گل‎ها» و «گل نزاکت» ساخته است.

    به‎هرحال اسیر با خلق معانی پیچیده و خیال‎پردازی‎های بدیع و کاربرد استعارات دور از ذهن در میان شاعران سبک هندی خوش جای گرفت و در سیر تکاملی شعر زمان خود سهمی بسزا یافت. بااین‎همه، همه اشعار اسیر دارای ویژگی‎های سبک هندی نیست. در غزل‎هایی تتبع او از اشعار انوری و سعدی و حافظ و پیروی از آن بزرگان هویداست؛ چنان‎که در سروده‎ای با ذکر نام انوری، به استقبال قصیده او به مطلع:

    ای مسلمانان فغان از جور چرخ چنبریوز نفاق تیر و قصد ماه و سیر مشتری

    رفته و گفته است:

    ای نمک‎پرورده لعل تو شور دلبریاز رخت آیینه حیرت گلستان پری

    یا در یک مثنوی، شعری از سعدی (به تعبیر او: بلبل شیراز) را تضمین کرده است:

    کای به الحان ز همگنان ممتازنشنیدی ز بلبل شیراز
    «عاشقان کشتگان معشوقند برنیاید ز کشتگان آواز»

    می‎توان گفت که اشعار اسیر، خاصه غزلیات او، در عین برخورداری از خصوصیات سبک هندی، به سبک عراقی نزدیک است[۲].

    از ویژگی‎های بارز قصاید اسیر، جلوه‎گری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «علی بن ابی‎طالب»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهل‎بیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل می‎شود:

    کام‎بخش قطره و دریا امیرالمؤمنین مطلب دنیا و ما فیها امیرالمؤمنین
    مالک رقاب فتح و ظفر یا علی مدد از پا فتاده‎ایم دگر یا علی مدد
    اگر امروز اگر فردا علی بن ابی‎طالب اگر دنیا اگر عقبی علی بن ابی‎طالب
    چراغ و چشم رسول خدا امام حسین چمن طراز دل مرتضی امام حسین

    و نمونه‎ای دیگر از ارادت او به اهل‎بیت و معصومین:

    از ثنای چارده معصوم پاکخیمه در گلزار عرفان می‎زنم

    [۳].

    از میان قالب‎های شعری که اسیر در آنها طبع‎آزمایی کرده، تسلط وی در غزل‎سرایی نمایان است. از جمله مشخصات غزلیات اسیر گرایش شاعر به استفاده از اوزان کوتاه و توجه به وحدت موضوع است. از ویژگی‎های قصاید او می‎توان به تجدید مطلع اشاره کرد. شاید به دلیل وجود همین ابیات مصرع، بتوان به قصیده بودن برخی اشعارش حکم کرد؛ زیرا درون‎مایه قصاید وی بیشتر عشقی است[۴].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب در آغاز کتاب و فهارسی از قبیل: «فهرست‎واره صور بلاغی، مضامین شاعرانه و تعبیرات ادبی فلک در مجمر خورشید، عود و نافه»، «کسان»، «مکان‎ها» و «فهرست منابع و مآخذ» در پایان آن ذکر گردیده است.

    در پاورقی‎ها آدرس و توضیح برخی مطالب ذکر شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ‎هجده
    2. ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص‎148-154
    3. ر.ک: همان، ص154
    4. ر.ک: همان، ص155

    منابع مقاله

    1. مقدمه محقق.
    2. شجاع کیهانی، جعفر، «اسیر شهرستانی و سبک شعر او»، به آدرس:

    http://persianacademy.ir/UserFiles/File/NF/11/NF-11-08.pdf


    وابسته‌ها