ذهنیت مستشرقین: پژوهشی در اصالت اندیشه مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (رده‌‌‌افزایی)
    جز (رده ترتیبی)
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | شابک =964-6058-27-2
    | شابک =964-6058-27-2
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =18013
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14059
    | کتابخوان همراه نور =14059
    | کتابخوان همراه نور =14059
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    خط ۷۱: خط ۷۱:


    {{مهدویت}}
    {{مهدویت}}
    [[رده:امام مهدی(عج)]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:مباحث خاص کلامی]]
    [[رده:مباحث خاص کلامی]]
    [[رده:امام مهدی(عج)]]

    نسخهٔ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۱

    ذهنیت مستشرقین: پژوهشی در اصالت اندیشه مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان
    ذهنیت مستشرقین: پژوهشی در اصالت اندیشه مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان
    پدیدآورانفخاری، عبدالحسین (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرپژوهشی در اصالت اندیشه ی مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان
    ناشرنشر آفاق
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1385 ش
    چاپ5
    شابک964-6058-27-2
    موضوعخاور شناسان

    محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. -

    مهدویت

    مهدویت - دفاعیه‌‏ها و ردیه‌‏ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏224‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏3‎‏ذ‎‏9
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ذهنيت مستشرقين: پژوهشى در اصالت انديشه مهدویت و نقد گفتمان شرقش‌شناسان، اثر عبدالحسين فخارى، به نقد منكران مسأله مهدویت كه آن را خرافه، سنت يهوديان يا افسانه زرتشتیان ناميده‌اند، پرداخته و به زبان فارسى و در سال 1420ق نوشته شده است.

    انگيزه تأليف، بررسى آثار مستشرقين در موضوع مهدویت و پى‌جويى انگيزه‌هاى آن‌ها در ارائه تفاسير ناصوابى كه از اين باور راستين ارائه كرده‌اند، بوده است.

    عدم نگارش كتابى تاكنون، با اين موضوع و حجم، باعث اهميت اين اثر گرديده است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه مؤلف در تبيين ضرورت موضوع مورد بحث، آغاز شده و مطالب با رعايت اختصار، استناد، استحكام بحث‌ها، بيان ساده و گاهى حماسى، در چهار بخش، ارائه گرديده است.

    نویسنده با هدف محكم كردن مبانى عقيدتى و فكرى شیعیان درباره امام مهدى(عج) و با بهره‌گيرى از منابع روايى، تاريخى و كلامى شيعه و عامه و نظرات دانشمندان غربى، ابتدا اصالت مهدویت را از نظر قرآن و روايات عامه و شيعه ثابت مى‌كند؛ سپس برخى از شبهات درباره مهدویت را پاسخ داده و ضمن بيان عوامل انحراف مستشرقين از مسئله امام مهدى(عج)، به شرح چگونگى پيدايش فرقه‌هايى از قبل «قاديانيه» و «بهائيه» پرداخته و در نهايت، پرتوى از حكومت امام زمان(عج) و برخى از نشان‌هاى ظهور آن حضرت را بيان مى‌كند.

    گزارش محتوا

    بخش اول، براى اينكه توهم ساختگى بودن تفكر مهدویت توسط شيعه و عدم اعتقاد ديگر گروه‌ها به آن از بين برود، نویسنده با استناد به مدارک اصيل اسلامى، به بررسى اصالت يا عدم اصالت مهدویت پرداخته است.

    بر اين پايه، ابتدا از قرآن شروع كرده، بعد از نگاهى گذرا به روايات، به شيوه دانشمندان سلف و اجماع علماى گذشته نظر انداخته تا اين اصالت روشن شود.

    در همگى اين مراحل، بيشتر تكيه بر مدارک عامه بوده و گه‌گاهى از درياى احادث شيعه نيز بهره برده شده است.

    مؤلف در دوم، بر اين باور است كه موضوع، خدشه وارد كردن چند شرق‌شناس يا نوسنده در اعتقاد به مهدویت نيست، بلكه موضوع مهم اين است كه چه عواملى باعث شده تا اين عده برخلاف نصوص و اجماع فرقين، به اظهار چنين نظرى بپردازند.

    از اين روى، در اين بخش، به بررسى علل صدور چنين نظرى از ايشان پرداخته تا راه‌گشايى در نقد منكران و شناختى در ريشه‌هاى انحراف اين گروه باشد.

    در فصل سوم، مؤلف با اشاره به اين كه از جمله عوامل و بهانه‌هاى انكار منكران، وجود مهدى نماهايى است كه گروهى را فريفته و به فساد برخواسته‌اند، براى روشن‌تر شدن اين عامل مهم، به نقد و بررسى دو نمونه از محصول حركت متمهديان؛ يعنى «قاديانيه» و «بهائيه» پرداخته است.

    پى‌آمد و نتيجه چهارم، رسيدن به اين نتيجه است كه مهدویت در تشريع اسلام، اصالتى ويژه دارد و كسى كه اين ركن اساسى را ناديده انگارد، همانند كسى كه ديگر اركان اين نهاد را انكار كرده باشد.

    وضعيت كتاب

    فهرست مندرجات، در ابتداى كتاب آمده است.

    پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.

    منابع مقاله

    1- مقدمه و متن كتاب.

    2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص303.